Manuel Pacho

Manuel Pacho
Vida
Nacimientu	Uviéu, 1953 (70/71 años)
Nacionalidá	España
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	inxenieru

Manuel Pacho González^[1] (1953, Uviéu) ye un compositor, productor musical y inxenieru de telecomunicaciones español.^[2] Escribió composiciones musicales de distintos xéneros, cantares pa diversos artistes, según música pa campañes publicitaries, compañíes cinematográfiques, cadenes de televisión, emisores de radio y ensame d'eventos a lo llargo de tol mundu. Ye'l compositor del himnu del Partíu Popular español. En 2005 afirmó a esti respectu: «Encargar Miguel Ángel Rodríguez y convirtióse en daqué pegadizu, que llevantaba l'ánimu. Yeren principios de los 90, y ellos rápido bautizar como l'himnu del PP», recuerda. Compunxo pal partíu políticu como profesional: «Nun soi afiliáu a nengún partíu. Fueron un veceru más».^[3]^[4]

Biografía[editar | editar la fonte]

El so güelu foi emigrante en Buenos Aires, y al tornar traer con él un gran pianu de cola. «Tol mundu tocar en casa –afirma'l músicu–. Asina se me metió'l guxanucu dientro. Estudié inxeniería en Madrid como estrataxema pa tar na capital nel megollu musical». Darréu estudió música mientres seis años nel conservatoriu d'Uviéu. Formó un grupu musical llamáu Los Estelares, nel que Pacho tocaba la batería. «Encantábame», recuerda'l músicu. De les places de los pueblos en fiestes pasó al mundu de la publicidá en Madrid. Collaboró coles mesmes col direutor de cine y productor Joaquín Oristrell y compunxo cantares pa les nueves estrelles del pop en Llatinoamérica. Tamién escribiría partitures de cabeceres pa diverses telenoveles d'eses tierres, como Algamar una estrella, Moñecos de papel, Confidente de secundaria, Bailla conmigo y Agujetas de color de rosa, etc.^[5] Vivió dellos años dedicáu a estos menesteres en Méxicu y Miami. Trabayó con Paulina Rubio, Ricky Martin y Yuri.^[6] Yá de vuelta n'España, compunxo la sintonía de los informativos de Telemadrid, Kiss FM y la cadena Intereconomía. Trabayó coles mesmes pa compañíes como Editorial Santillana, Águila Amstel, Puleva, la colonia Farala y El Corte Inglés.^[3]

Sobre'l so trabayu, afirmó nuna entrevista: «El mio trabayu ye intanxible porque la mio ferramienta ye la música, un conceutu inaprensible. Cuando una empresa faime un encargu dígo-yos que déanme unes pautes; pregúnto-yos si quieren seriedá, tradición, transgresión, velocidá, mocedá, movimientu Pero con tolos veceros arreyo. Tan importante ye componer pa un bancu como pa la frutería de la esquina. Tou ye un retu».^[3]

Sobre tarrezas d'actualidá como la piratería: «Toi en contra de la piratería, pero la situación actual nun ye peor que l'anterior. Antes la xente mercaba discos que pinchaben los Dj's primeramente sobornaos millonariamente poles discográfiques. ¡Y güeyu!, los artistes taben acordies con estes práutiques. Con tou esto aumentaron les actuaciones en direutu, onde se ve la verdá d'un artista».^[3]

Dalguna vegada declaró que'l so gran pruyimientu ye estrenar una comedia musical na Gran Vía madrilana, «que ye'l nuesu Broadway nacional».^[3]

Manuel Pacho ta divorciáu y tien trés fíos, dos de los cualos son tamién músicos.

Obra[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ «Manuel Pacho». IMDb. Consultáu'l 5 d'ochobre de 2015.
↑ «Manuel Pacho». El País (3 de setiembre de 1986). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 «L'home de los himnos más pegadizos». Diariu El Mundu (10 de xunetu de 2005). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.
↑ «La gavilueta, el balcón de Xénova, l'azul y el «pa pam pa pam papara pa pam» de Manuel Pacho». Diariu ABC (23 de mayu de 2015). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.
↑ «Manuel Pacho». IMBd. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.
↑ «Manuel Pacho: ´La música del PP reflexa al español lliberal, l'himnu del PSOE nun lu recuerda naide´». La Opinión (7 de marzu de 2014). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[1] «Manuel Pacho». IMDb. Consultáu'l 5 d'ochobre de 2015.

[2] «Manuel Pacho». El País (3 de setiembre de 1986). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.

[elmundo_1-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 «L'home de los himnos más pegadizos». Diariu El Mundu (10 de xunetu de 2005). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.

[4] «La gavilueta, el balcón de Xénova, l'azul y el «pa pam pa pam papara pa pam» de Manuel Pacho». Diariu ABC (23 de mayu de 2015). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.

[5] «Manuel Pacho». IMBd. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.

[6] «Manuel Pacho: ´La música del PP reflexa al español lliberal, l'himnu del PSOE nun lu recuerda naide´». La Opinión (7 de marzu de 2014). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]