Lycium barbarum

Lycium barbarum goji
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Solanales
Familia:	Solanaceae
Subfamilia:	Solanoideae
Tribu:	Lycieae
Xéneru:	Lycium
Especie:	Lycium barbarum L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
[editar datos en Wikidata]

El goji (Lycium barbarum) ye una especie de planta fanerógama perteneciente a la familia Solanaceae, macrofanerófito caducifoliu orixinariu de China, pero introducíu y llargamente naturalizáu n'Europa.

Foi descrita per primer vegada por Carl Nilsson Linæus na so Species Plantarum en 1753.

Carauterístiques

Ye un arbustu de sebe o carba qu'algama ente 2 y 3 metros d'altor, y ente 2 y 3 metros y mediu d'anchor. Tien les cañes espinoses y les fueyes allargaes, enteres y daqué grueses. Les flores de color rosáu o violeta, tienen un mota acampanáu y una corola con cinco lóbulos. El frutu ye una baga ovoide carnosa de color coloráu o anaranxáu.

La mesma planta y les bagues conócense comúnmente como Goji, bagues de Goji o cereces de Goji.

Variedaes

Bayes madures na provincia de Zhongning, Ningxia, China.

Tien una llarga tradición na medicina natural oriental. Na actualidá dellos estudios científicos ^{[ensin referencies]} atoparon más de 41 especies distintes de la cereza de Goji, faciendo ciertes especies más eficaces qu'otres. Una de les variedaes más apreciaes pola calidá de los sos frutos ye la variedá Ningxian, que les sos bayes suelen comercializase desecaes.

Cultivu

Comercialmente cultívase sobremanera nel norte de China, principalmente na rexón de Ningxia, a lo llargo de les fértiles llanures del Ríu Mariellu. Cuando les bagues maurecen son bien delicaes y la so recoyida tien de realizase con muncho curiáu, manualmente por aciu "cato" o "dimiendo" les cañes. Les bagues comercialícense fresques y sobremanera desecaes, procesu que se lleva a cabu por aciu ensugáu al sol o más modernamente, por aciu ensugáu mecánicu.

China cultiva casi la metá de la producción mundial; peracabar nel Tíbet y nel Himalaya.

Nel sureste d'España (nes provincies d'Almería, Murcia y Alicante) crecen otros dos especies del xéneru Lycium: Lycium europaeum L. y Lycium intricatum Boiss. que los sos individuos son conocíos popularmente col nome de cambrón. Ye utilizáu como cantu o frontera ente terrenes y como proteición polos sos agudos pinchu y engardíes cañes.

Composición

Ente les sos sustancies nutritives son de destacar:^{[ensin referencies]}

• 18 aminoácidos, incluyíos los 8 aminoácidos esenciales (el 13 % del so pesu).
• Minerales. Ricu en calciu (Ca), fósforu (P) y potasiu (K).
• 21 oligoelementos (amás de los citaos Ca, P y K). Contién magnesiu, cinc, fierro, cobre, níquel, cromu, manganesu, cobaltu, seleniu, cadmiu y xermaniu.
• Contién antioxidantes Carotenoides (Betacarotenos, Ceaxantina, etc).
• Vitamines A, B1, B2, B6 , C y Y.
• Tamién contién beta-sitosterol, sustancia similar al colesterol, utilizada pal aliviu de los síntomes derivaos de la hiperplasia benigna de próstata, pero la so elevación de niveles en sangre son indicación sufrise sitosterolemia.
• Ácidos grasos esenciales omega 3 y omega 6.
• De media la so composición contién:
  • Un 8 % de fibra alimentaria
  • Un 20 % de carbohidratos.
  • Un 13 % de proteínes.
• Sesquiterpenos, qu'actúen como antibióticos pa les plantes y como inhibidores de l'alimentación ("antialimentario") de los animales.

Propiedaes

Les bagues de goji recibieron l'atribución de múltiples beneficios pa la salú, sicasí diversos artículos cuestionaron l'aval científicu d'eses supuestes virtúes. Los sos polisacáridos fueron denominaos como la planta (polisacáridos Lycium barbarum). Ye usada dende antaño na medicina tradicional china y ente les supuestes propiedaes que se-y atribúin destaca l'usu de les sos bagues pa prevenir resfriaos yá que son una fonte de vitamina C importante. Pero non yá pola vitamina C son importantes les sos bagues, sinón porque son los frutos que más antioxidantes tienen.

Na siguiente tabla amuésase la C.A.R.O., capacidá d'absorción de radicales d'osíxenu, (n'inglés: ORAC), ye un métodu de midida de la capacidá antioxidante en muestres biolóxiques in vitro, magar resulta un tanto revesosu pa la comunidá científica.^{[ensin referencies]}

Tabla de diversos vexetales:

Gráfica comparancia col ORAC de distintos alimentos. El frutu del acai, que nun apaez na gráfica, cuadruplicaría al goji.

Discutiniu

Un estudiu realizáu pola Organización de Consumidores y Usuarios (OCU) d'España publicáu'l 22 de xunu de 2010 sobre unes bagues de Goji con 13 pesticidas distintes afirma pero ensin prueba, que nun esisten evidencies científiques que respuendan por les propiedaes beneficioses pa la salú espublizaes davezu polos vendedores, y que, bien al contrariu, nos sos estudios, les muestres analizaes contienen metales pesaos, concretamente cadmiu percima de les llendes llegales, cobre en niveles altos próximos a les llendes llegales, y plomu anque en niveles llegales.

Coles mesmes l'estudiu detectó hasta 13 pesticidas nes muestres, citando testualmente:

«L'analís de pesticidas revela la esistencia de 13 pesticidas nes muestres de bagues.

Llama l'atención el gran númberu de pesticidas distintos atopaos nes bagues: hai marques qu'empleguen hasta 10 pesticidas distintes.

Lo realmente grave ye que, de les 13 sustancies emplegaes como pesticidas hai delles que nun s'atopen autorizaes na Unión Europea, como'l Fenpropatrin, presente en 3 de les 10 muestres, irritante tracto respiratoriu, y Fenvalerato presente en 8 de les 10 muestres (disruptor endocrín, irritante tracto respiratoriu, irritante na piel). Amás, úsense sustancies autorizaes, pero de cutiu percima de les llendes establecíes, ye'l casu de Cipermetrina y Acetamiprid, sustancies con efeutu irritante.

En resume: toles muestres presenten problemes, bien por tener dalgún pesticida non autorizáu na Unión Europea o por superar les llendes máximes de plaguicidas autorizaos, nel momentu del analís».

Por tou ello, la OCU solicitó a la AESAN la retirada de los productos analizaos del mercáu, un analís refechu del mercáu de les bagues de Goji y un mayor control na importación d'estos productos. La AESAN (Axencia Española de Seguridá Alimentaria, anguaño AECOSAN) en nota de prensa realizada'l 22dejulio del 2010 indicó que al «nun tratase d'una muestra reglamentaria» y polos sos conteníos en metales y plaguicidas dientro de les llendes y valores dexaos «nun s'envalora pertinente de dar en la retirada solicitada». Nenguna de los dos entidaes fixo nenguna referencia a que la procedencia de les muestres fora de l'agricultura ecolóxica con certificación n'orixe.

Historia

Na antigüedá denominábase-y spina benedicta por cuenta de que les reliquies de la corona de Cristu que se guarden en Roma son de liciu^{[ensin referencies]}, la familia a la cual pertenez la cereza de Goji.

Taxonomía

Lycium barbarum describióse por Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 192, nel añu 1753.

Nome común

Esta especie ye conocida nel dominiu llingüísticu asturlleonés col nome común goji.

Sinonimia

• Boberella halimifolia (Mill.) E.H.L.Krause
• Jasminoides flaccidum Moench
• Lycium barbarum var. auranticarpum K.F.Ching
• Lycium halimifolium Mill.
• Lycium lanceolatum Veill.
• Lycium turbinatum Veill.
• Lycium vulgare Dunal
• Teremis elliptica Raf.

Bibliografía

1. Flora of China Editorial Committee. 1994. Fl. China 17: 1–378. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Pekin & St. Louis.
2. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las plantas vasculares del Cono Sur (Arxentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguái). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lycium barbarum.

• Datos: Q196332
• Multimedia: Lycium barbarum
• Especies: Lycium barbarum