Luis Sela Sampil
Luis Sela Sampil | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Uviéu, 1 d'avientu de 1899 | ||
Nacionalidá | España | ||
Muerte | 23 d'ochobre de 1990 (90 años) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | xurista | ||
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Luis Sela Sampil (1 d'avientu de 1899, Uviéu – 23 d'ochobre de 1990) foi un xurista español.
Biografía
[editar | editar la fonte]Foi un catedráticu de derechu internacional públicu y priváu, concursu ganáu por oposición, dende 1930, en profesando nes universidaes de La Laguna y Sevilla, asocedió en 1933 na Universidá d'Uviéu al so padre, Aniceto, na cátedra de diches asignatures, que desempeñó ininterrumpidamente hasta la so xubilación en 1969. En pública reconocencia de la so obra y actividaes en tal campu tributóse-y, con ocasión de la so xubilación, un homenaxe d'algame internacional, nel que participaron bien notables personalidaes nacionales y estranxeres.
Destacaba nél la so asturianía, el so europeísmu, el so hispanoamericanismo, la so deportividá y, polo xeneral, la so esmolición cultural y universitaria. Como asturianista, perteneció dende 1951, en calidá de miembru numerario, al Institutu d'Estudios Asturianos, nel qu'ingresó con un discursu sobre D. José Antonio Sampil Labiades, capellán de Xovellanos, y nel qu'intervieno igualmente contestando a los discursos de receición de Ramón Prieto Bances, sobre El Mensaxe de la Cruz de los Ánxeles y de Rafael Fernández Martínez alrodiu de Realidá de la Casa Asturiana.
Son tamién de mentar les sos actividaes como fundador de la editorial "Amigos d'Asturies". Como europeísta dirixió'l "Selmanariu d'Estudios Europeos" de la Universidá d'Uviéu, siendo unu de los pioneros del europeísmu n'España, perteneciendo a los grupos d'europeístes que yá, dende los años 1950, defendíen una política d'apertura d'España a Europa y emprestaben la so atención a la Europa integrada, entós en formación, publicando diversos trabayos: De la Comunidá Europea de Defensa a la Xunión Europea Occidental, El proyeutáu exércitu supranacional européu, Institutions politiques européennes (París, 1960), prólogu a la obra Problemes de la integración económica d'Europa, de Teodoro López-Cuesta. Como iberoamericanista foi miembru fundador del Institutu Hispanu-Lusu Americanu de Derechu Internacional -en que los sos congresos participó abiertamente, siendo ponente nos de Madrid (1951) y Santiago de Compostela (1966), y asistiendo tamién a los de São Paulo (1953), Caracas (1967), Buenos Aires (1969), Lima (1970) y Lisboa (1972).
Foi miembru del Instituto Brasileiro de Direito Aeronáuticu. Aprovechando les sos estancies n'América, pronunció conferencies nes universidaes de Mérida de los Caballeros, Venezuela (1967); La Plata y Córdoba, Arxentina (1969); Institutu Rio Branco y Escuela de Funcionarios Internacionales, de Rio de Janeiro (1969). La so esmolición pola hispanidá y los sos problemes lleváronlu igualmente a entamar na facultá de derechu d'Uviéu un "Seminariu d'Estudios Americanos". En reconocencia a los sos méritos y obra en tal ámbitu, la F.D.Y.H.O. d'Uviéu nomó-y el so presidente d'honor y fundador y l'Oficina d'América n'Asturies, miembru d'honor.
Ye de destacar el so notable prólogu al llibru de Ramón López Tamés, L'Estáu Llibre Acomuñáu de Puertu Ricu. Foi decanu de la facultá de derechu de la Universidá d'Uviéu mientres munchos años y tamién direutor del "Club Cultural" d'Uviéu, y perteneció a delles asociaciones, corporaciones ya instituciones nacionales y estranxeres: Asociación Francisco de Vitoria, Asociación Vitoria-Suárez d'Oxford, Association des Universitaires d´Europe (de que'l so conseyu directivu formó parte), Alianza Francesa (que fundó con otros n'Uviéu, y que la so vicepresidencia ostentó), Xunta Universitaria de Colonies Escolares d'Uviéu, Fundación Benéficu Docente de Bernardo Álvarez Galán de Castrillón, etc. En premiu a toes estes actividaes, fuéron-y concedíes diverses condecoraciones; ente elles, la Encomienda d'Isabel la Católica dada pol Ministeriu d'Asuntos Esteriores. Finalmente, como deportista, la so personalidá ye bien conocida nes asociaciones y grupos montañeros asturianos. Presidió mientres llargu tiempu'l "Vetusta" d'Uviéu. Pol so brillosu historial, foi-y concedida pola Federación Española de Monte la medaya de montañismo, na so categoría de plata.
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Luis Sela Sampil nel Diccionariu de catedráticos españoles de Derechu (1847-1943) de la Universidá Carlos III de Madrid.