Luis Alfredo Garavito

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Luis Alfredo Garavito
Vida
Nacimientu Génova, 25 de xineru de 1957[1]
Nacionalidá Bandera de Venezuela Venezuela
Llingua materna castellanu
Muerte Valledupar, 12 d'ochobre de 2023[2] (66 años)
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu asesín en serie, violador en serie (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Luis Alfredo Garavito Cubillos (25 de xineru de 1957, Génova – 12 d'ochobre de 2023, Valledupar), tamién conocíu como «La Bestia», «El Monxu», «Alfredo Salazar» o «La Bisarma de Génova», ente otros llamatos,[3][4] foi probablemente'l mayor asesín en serie y agresor sexual de neños de la humanidá.[5][6][7] Según el so propiu testimoniu, na so infancia vivió la falta de ciñu y el maltratu físicu per parte del so padre.[8] Foi víctima d'abusu sexual en 1970, a los trelce años d'edá, por una persona bien cercana a la so familia.[8]

Garavito confesó asesinar a más de 200 neños, depués de ser prindáu y judicializáu poles autoridaes colombianes.[9][10] Magar, nun ye posible determinar esautamente cuantos crímenes cometió, foi declaráu culpable pola Fiscalía de 172 asesinatos en dellos departamentos de Colombia, ente la década de los años 1980 y 1990.[11] Tamién almitió cometer asesinatos nel esterior, más específicamente n'Ecuador y Venezuela.[12] Según la Fiscalía Xeneral de la Nación, organismos xudiciales y la prensa especializada, Garavito ye'l segundu homicida en serie del mundu».[13][9] En 2001 foi sentenciáu a 1853 años y 9 díes,[13][9] la condena más alta de la que se tenga rexistru en Colombia,[13] anque darréu foi conmutada a 40 por collaboración y bon comportamientu.

Ye'l mayor de siete hermanos, fíu de Manuel Antonio Garavito y Rosa Delia Cubillos. Los sos estudios fueron hasta quintu de primaria. Como munches families en Colombia, tamién foi víctima del conflictu armáu, una y bones Luis Alfredo Garavito Cubillos y la so familia fueron movíos pola violencia de la guerrilla y l'exércitu. Según el documental de Guillermo Prieto larrota en 2006 pal canal RCN televisión, en 1991 Luis Alfredo Garavito Cubillos ordenó a unos sicarios asesinar a la persona qu'abusó d'él sexualmente. Empezó los sos crímenes a la edá de trenta y cinco años en 1992, y foi prindáu cola edá de cuarenta y dos años, en 1999. La so actividá criminal duró del 4 d'ochobre de 1992 al 22 d'abril de 1999. Cometió delitos en dellos departamentos de Colombia: Valle del Cauca, Boyacá, Meta, Quindío, Risaralda, Cundinamarca, Nariño, Huila, Caquetá, Antioquia, Caldas y en 1998 cometió crímenes n'Ecuador. En 2016 Jon Sistiaga fíxo-y una entrevista pal programa de televisión tabú; la entrevista atopar en YouTube y ta publicada l'el 21 d'abril de 2016. Rellató que tenía como oficiu vendedor ambulante y vivía d'eso.[11] Estudió hasta quintu de primaria nel Institutu Agrícola, nel correximientu de Ceilán, cerca de Tuluá, Valle del Cauca. La so cédula foi expedida en Trujillo, Valle del Cauca.

En 2001, a los sos cuarenta y cuatro años d'edá, foi designáu poles autoridaes como un asesín en serie, pero nun foi l'únicu qu'esistió en Colombia. Tamién tán Daniel Camargo Barbosa, Nepomuceno Matallana, Pedro Alonso López, Manuel Octavio Bermúdez Estrada y Luis Gregorio Ramírez Maestre, ente otros qu'apaecen nel llibru del escritor colombianu Esteban Cruz Neñu Les bisarmes en Colombia sí esisten ( 2013).

Lo más probable ye que sala de la cárcel nel añu 2023, a la edá de sesenta y seis años, porque se cumpliríen los trés quintes partes de la so pena máxima de cuarenta años de cárcel, que seríen venticuatro. Tendría rebaxa de penes por bon comportamientu, collaboración cola xusticia, sentencia antemanada, confesión, trabayu y estudiu. Nel documental de Discovery Channel de la bisarma de los cañaduzales (Manuel Octavio Bermúdez Estrada) un investigador diz que Luis Alfredo Garavito Cubillos dio-yos pistes de cómo atrapar l'asesín en serie ( 21, 22 o 34 neños) del Valle del Cauca, qu'actuó ente 1999 y 2003.

El documental de Discovery Channel del añu 2002 describe la vida del asesín antes de la so captura, les sos víctimes, vida familiar, la so confesión y la so situación actual.

Mauricio Aranguen escribió un llibru llamáu El gran fracasu de la Fiscalía. 192 neños asesinaos. Captura y confesión de la Bestia.

Sábese qu'en 2009 intentó suicidase dientro de la cárcel de Valledupar, César, Colombia, cutiendo la so cabeza contra les rexes de la so celda. Ta aislláu de los demás internos de la cárcel y tien seis hores de permisu pa poder usar un teléfonu.

Captura[editar | editar la fonte]

El xueves 22 d'abril de 1999, nuna zona rural de Villavicencio, Meta, foi prindáu cuando salía, a la fin de la tarde, d'un potreru na periferia d'esta municipalidá. Hores antes, Garavito raptara a un menor del que pretendía abusar sexualmente y depués asesinar. Un indixente que s'atopaba na zona escuchó los berros d'auxiliu del menor y averóse. Al ver la escena, atacó a Garavito con piedres obligándolo a fuxir. L'indixente lliberó al neñu, que pudo llegar a una vivienda onde la aidaron y llamaron a la policía nacional. Dempués que'l neñu cuntó lo asocedío, empecipióse la busca por una brigada con múltiples efectivos policiales na zona, usando vehículos oficiales, taxis y particulares percorriendo la zona. Delles hores dempués, el home salió del monte caminando y foi identificáu pol neñu ya interceptáu polos policías.

Nesi momentu foi prindáu y conducíu al comandu de policía onde manifestó llamase Bonifacio Morera Lizcano. Con esi nome empecipió la investigación penal sobre la presunta tentativa d'accesu carnal sobre'l menor.

En xunu de 1999, l'equipu interdisciplinariu del CTI de la fiscalía, conformáu por miembros d'esta institución provenientes de nueve departamento, incluyendo miembros del DAS, Sijín y Óscar Armando Díaz Beltrán, psiquiatra de Medicina Llegal de Cali y asesor permanente del equipu, evaluaron los casos y establecieron que'l sospechosu principal enmarcáu pol equipu d'Armenia y empobináu pol doctor Álvaro Vives Botero, yera Luis Alfredo Garavito. Al intervenir otres seiciones, como l'analís realizáu pol morfólogo de Buga Carlos Hernán Ferrera Jaramillo, principal promotor de la investigación del fenómenu, y la presentación del fiscal Fernando Aya de Villavicencio sobre'l casu Morera Lizcano, dexaron establecer que yá se sabía que yera l'asesín serial y tamién que yá taba prindáu dende selmanes tras.

El xueves 28 d'ochobre de 1999 esplorar a Garavito, quien desconocía la investigación que sobre sí s'acurría, y entrúgase-y sobre otros casos, indagatoria que duró cerca de 20 hores, onde l'asesín terminó confesando los homicidios sobre los que se-y preguntara, incluyendo'l casu de Santa Bárbara en Palmira (Valle del Cauca), los trés neños de Génova, el casu Tunja y el casu Villavicencio, ente otros. Terminada felicidá indagatoria, el CTI de la fiscalía n'acomuño con psiquiatres de Medicina Llegal establecieron la realidá probatoria que certificó'l esclarecimiento del fechu. Nos meses siguientes Garavito empezó a cuntar la secuencia d'homicidios y empezó a indicar l'allugamientu de cuerpos entá non topaos.

Gracies a les pruebes recoyíes pola Fiscalía y a la so posterior confesión, establecióse que Garavito Cubillos ye responsable non yá de la muerte d'un menor de Tunja nel añu 1996 (el neñu llamábase Ronald Delgado Quintero y tenía doce años d'edá, y tando na capital de Boyacá fíxose pasar como discapacitáu usando muletes y gafes), sinón tamién del homicidiu de trés neños de Génova y d'otros 172 crímenes cometíos contra menores en 11 departamentos de Colombia. Luis Alfredo Garavito, según los psicólogos, efectúa ataques sexuales contra menores d'edá, pos d'infante foi tratáu con muncha represión per parte del so proxenitores y foi víctima d'ataques sexuales por persones qu'a confianza yeren allegaos a la casa materna, eventos que lu marcaron y agraváronse col pasu de los años hasta qu'empezó a perfilar la so predilección sexual por infantes. Años dempués de tar afrellando sexualmente, asesinó al primer neñu en Jamundí, Valle del Cauca, n'ochobre de 1992, cuando se rexistra'l so primera homicidiu.

Entrevista[editar | editar la fonte]

Nuna entrevista concedida a Guillermo Prieto La Rotta "Pirry", presentador del programa Especiales Pirry, y tresmitíu pola canal Colombianu RCN, el 11 de xunu de 2006, Luis Alfredo Garavito negó violar a les sos víctimes; nesti mesmu trabayu periodísticu dichu asesín aseguraba que cometiera los crímenes por supuestes órdenes del diañu, y aseguraba la so «rehabilitación» en convirtiéndose en miembru de la Ilesia Pentecostal Xunida de Colombia. Evidenciaba, igualmente, los esfuercios que fizo por salir llibre cuanto antes y, inclusive, aspirar dalgún día a tener una curul nel Congresu de la República.

Según la noticia de RCN, hai otru procesu a Garavito por un asesinatu nel Valle del Cauca, pol cual tendría que responder judicialmente de manera independiente a los sos anteriores crímenes. La suma por tolos crímenes cometíos ye de 1853 años de cárcel, pero l'asesín foi judicializáu con un sistema penal que nesi entós (fecha de los asesinatos) aplicaba una pena máxima de 40 años. Sicasí, la cifra foi amenorgada por collaborar coles autoridaes y por presentar un interés particular sobre los estudios.[14]

Confesiones[editar | editar la fonte]

En delles publicaciones, documentales y entrevistes realizaes, Garavito confesó asesinar a más d'un centenar de neños. En dellos casos puntuales, rellató cómo asocedieron los fechos:

«Voi al hotel a los nueve de la nueche; empiezo a sentir esa fuercia estraño que m'apodera, saco'l cuchiellu, consigo unes cabuyas, llevo llicor y dispongo a andar poles distintes cais aledañas a la galería. Había un neñu llamáu Julián Pinto cerca, él estudiaba nel SENA onde fora vender ambientadores l'añu pasáu. Taba vendiendo tintos, fálo-y, convencer por que me acompañe. Dexa'l so termu y vase conmigo. Introducir al cañaduzal, ensobiar, afalagar y dempués violar. Julián Pinto glaya, afalagar, él sigui glayando y darréu matar. Alcuérdome tantu d'esti neñu por una situación: nesi sitiu hai una cruz, regresu pal pueblu y de un momentu a otru siento una voz que me diz: "yes un miserable, nun vales nada". Torné y mire lo que fixera. Nesi momentu me arrodillé, pené, y soterré el cuchiellu».[15]
«Practiqué ritos satánicos colos menores qu'asesiné, facer a la mio manera, pero nun quiero esplicar como lo fixi; yo fixi pactu col diañu».[16]

Estatus[editar | editar la fonte]

Según un documentu del Conseyu Cimeru de la Judicatura, Garavito cumpliría una de les condenes que pesen na so contra'l 25 de payares de 2011. Sicasí, cerca de 20 procesos qu'entá hai nel so contra torgaríen la so llibertá. Adicionalmente, la República d'Ecuador tamién lleva delles investigaciones por crímenes cometíos contra neños d'esi país, razón pola cual ta pidíu n'estradición.[4] Aun así, la xusticia colombiana piensa que por collaborar na recuperación de los cuerpos y por bona conducta, menguaríen-y la condena. Sicasí, la Llei d'Infancia y Adolescencia nel so artículu 199 numberal 7, esanicia la posibilidá:

«Artículu 199. Beneficios y mecanismos sustitutivos. Cuando se trate de los d'homicidiu o mancadures personales so modalidá maldosa, delitos contra la llibertá, integridá y formación sexuales, o secuestru, cometíos contra neños, neñes y adolescentes, van aplicase les siguientes regles:
3. Nun va proceder la estinción de l'acción penal n'aplicación del principiu d'oportunidá previstu nel aatículo 324, numberal 8, de la Llei 906 de 2004 pa los casos d'arreglu integral de los perxuicios.
7. Nun van proceder rebaxar de pena con base nos "preacuerdos y negociaciones ente la fiscalía y l'imputáu o acusáu", previstos nos artículos 348 a 351 de la Llei 906 de 2004.
8. Tampoco va proceder nengún otru beneficiu o subrogado xudicial o alministrativu, salvo los beneficios por collaboración consagraos nel Códigu de Procedimientu Penal, siempres qu'esta sía efectiva.»[17]

Otramiente, esanicia la posibilidá d'aplicación de principiu d'oportunidá pa estos delitos, de forma que les rebaxes nun s'apliquen anque los delitos de Garavito realizárense primero que esta llei fora aplicada (numberal 2); nin puede beneficiase d'arrestu domiciliariu (numberales 5 y 6).

Cuadru clínicu[editar | editar la fonte]

Según un estudiu realizáu por unos estudiantes de la Universidá Pontificia Bolivariana, Luis Alfredo Garavito carez de Trestornu antisocial de la personalidá (TPA).[8] Los principales síntomes y síndromes antisociales detectaos a Garavito son:

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Aranguren Molina, Mauricio (2002). El Gran fracasu de la fiscalía: 192 neños asesinaos: captura y confesión de Garavito "La Bestia" (en castellanu). Oveya Negra. ISBN 9580610126 9789580610120.
  • (2012). Nos llaberintos mentales de Garavito (en castellanu). ISBN 978-958-708-627-0.
  • Cañas Serrano, Juan José (2006). HHrgando na mente de Garavito (en castellanu). Vanguardia Lliberal.
  • Echeverúa-Odriozola, Enrique (2006). Personalidad violentes (en castellanu). Pirámide. ISBN 9788436808292.
  • Cruz Niño, Esteban (2013) (n'español) Les Bisarmes en Colombia si Esisten ISBN 9789588461342

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Luis-Garavito. Apaez como: Luis Garavito. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ «Murió Luis Alfredo Garavito, el mayor violador e infanticida de Colombia». Blu Radio. Consultáu'l 13 ochobre 2023.
  3. ↑ «hestoria-de-la bestia.html La hestoria de "La Bestia"». Consultáu'l 18 de mayu de 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Ecuador pidió unviada de Luis Alfredo Garavito». eltiempo.com. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2012.
  5. ↑ «Estrenen nueva versión del documental del asesín Luis Alfredo Garavito». El Espectador. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2012.
  6. ↑ «Discovery Channel esplora'l llau más escuru del ser humanu na atanante serie orixinal "Instintu Asesín"». Discovery Channel. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2012.
  7. ↑ «La hestoria detrás del crime». El Tiempo. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2012.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Perfil de Luis Alfredo Garavito y perfiles asociaos». Consultáu'l 27 d'ochobre de 2012.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Colombia: Conderguen a 1.853 años de cárcel a asesín de 172 neños». EMOL. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2012.
  10. ↑ «so-condena-vargas,ff2c96f218f11310VgnVCM3000009af154d0RCRD.html Garavito sería estraditáu cuando cumpla la so condena: Vargas». Terra. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2012.
  11. ↑ 11,0 11,1 «¿Cuándo va quedar llibre Luis Alfredo Garavito?». Selmana. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2012.
  12. ↑ La Confesión Selmana. Consultáu'l 23 d'avientu de 2017.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Conderguen a 1853 años de cárcel al mayor asesín en serie de Colombia». Caracol Radio. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2012.
  14. ↑ «En 8 años podría quedar llibre Garavito, según Gilma Jiménez». terra.com. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2012.
  15. ↑ «Estructura de la personalidá de Luis Alfredo Garavito». psicologiajuridica.org. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2012.
  16. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes TRABAYO
  17. ↑ «Sentencia C-738/08». secretariasenado.gov.co. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2012.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Luis_Alfredo_Garavito&oldid=4111482»