Lord teniente d'Irlanda

El lord teniente d'Irlanda (plural: lores tenientes, n'inglés Lord Lieutenant of Ireland), tamién conocíos como justiciar nos empiezos del periodu medieval y como'l lord diputáu na parte final del sieglu XVII, foi'l representante del rei y el xefe del gobiernu executivu irlandés mientres el Señoríu d'Irlanda (1171—1541), el Reinu d'Irlanda (1542—1801) y el Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda (1801—1922). Entá cuando encabezaba l'executivu d'un teóricamente independiente Irlanda dientro del Reinu Xuníu, el justiciar, lord diputáu o lord teniente actuaba como axente y representante del rei o reina d'Inglaterra (hasta 1707) o rei o reina de Gran Bretaña (1707—1800), y nunca rindió cuntes ante'l parllamentu irlandés o ante'l pueblu.

L'oficiu, so los sos variaos nomes, foi de cutiu xeneralmente conocíu como virréi, del castellán vice rei (la voz n'inglés, viceroy, ye un préstamu del francés viceroy, de la mesma tomáu del castellanu virréi, pos fueron los reis d'Aragón los primeres n'emplegar virréis, en Nápoles y Sicilia) o "subordináu del rei" (king-deputy), que'l so consorte ye conocida como virreina.

Anque los primeres lores diputaos fueron nobles irlandeses de la Edá Media, cola interesada esceición de que, namái nobles ingleses o británicos fueron designaos pal oficiu.