Llingua mundial
El conceutu llingua mundial utilizar pa definir una llingua falada internacionalmente qu'amás ye aprendida por muncha xente como segunda llingua. Una llingua mundial nun vien carauterizada namái pol númberu de falantes (nativos o secundarios), sinón tamién pola so distribución xeográfica, el so usu n'organizaciones internacionales o'l so usu en rellaciones diplomátiques.[1][2] Con al respective de esto, la mayoría de les llingües del mundu tán apoderaes por llingües d'orixe nacional européu. La razón histórica d'esti fenómenu vien determinada pol periodu de expansionismo européu: imperialismu y colonialismu.
Visión de conxuntu
[editar | editar la fonte]L'idioma más utilizáu nel mundu ye l'idioma inglés, nel que tienen competencia más de 1 500 millones d'usuarios en tol mundu.[3] , siguíu del idioma español y del idioma francés. La espansión internacional d'árabe tien la so razón histórica nes conquistes islámiques medievales y la posterior arabización d'Oriente Mediu y África del Norte, y tamién esiste como llingua llitúrxica ente les comunidaes musulmanes fuera del mundu árabe. El chinu estándar (mandarín) ye'l reemplazu direutu del chinu clásicu, que foi una llingua franca histórica del alloñáu oriente hasta'l sieglu XX, y anguaño tien la función d'apurrir un llinguaxe común faláu ente falantes de distintos y mutuamente inintelixibles llingües chines, non solo dientro de la mesma China (ente los chinos Han y otros grupos étnicos non rellacionaos), sinón tamién ente ciudadanos viviendo en comunidaes de la diáspora china per tol mundu, amás de ser enseñada como segunda llingua internacional. L'idioma rusu foi utilizáu nel Imperiu rusu y Xunión Soviética, y na actualidá ta n'usu y llargamente reconocíu n'árees d'Europa central y oriental y n'Asia del Norte y Asia Central, que yeren antes parte de la Xunión Soviética, o del antiguu bloque soviéticu, y sigue siendo la llingua franca na Comunidá d'Estaos Independientes. L'idioma alemán sirvió como llingua franca en gran parte d'Europa mientres sieglos, sobremanera pal Sacru Imperiu Romanu y l'Imperiu austrohúngaru. Sigue siendo una importante segunda llingua en gran parte d'Europa central y oriental, y na comunidá científica internacional. Otros idiomes importantes nun s'utilicen llargamente en dellos continentes, pero tuvieron una importancia internacional como la llingua franca utilizada nun históricu imperiu. Estos inclúin el griegu koiné nel mundu helenísticu dempués de les conquistes d'Alexandru Magnu, y nos territorios de la Imperiu bizantín, llatín nel Imperiu romanu y el llinguaxe llitúrxicu estándar pa los fieles católicos en tol mundu, Chinu clásicu n'Asia na China imperial, el idioma persa mientres la dómina antiguo y medieval y mientres l'Imperiu persa, y nel pasáu sirvió como segunda llingua franca del mundu islámicu dempués del árabe;[4] el sánscritu nos periodos antiguo y medieval de dellos estaos n'Asia del Sur, el sureste asiáticu y Asia Central, y al igual que'l llatín foi una importante llingua llitúrxica de la relixones védiques.
Les mayores llingües del Subcontinente indiu tienen unes cantidaes de falantes comparables a delles de les mayores llingües mundiales principales por cuenta de unes cantidaes bien grandes de población viviendo na rexón en llugar d'un usu supra-rexonal d'estos idiomes, anque'l hindustaní (incluyendo tolos dialeutos del hindi y l'urdú) y, en menor midida'l tamil pueden cumplir los criterios en términos d'usu supra-rexonal y la reconocencia internacional.
A manera d'exemplu, la población de fala nativa de bengalí ye muncho más numberosa que los que falen francés como primer llingua, y ye una de les llingües más falaes (quinta[5] o sesta[6]) nel mundu con cerca de 230 millones de falantes, y ye conocida pol so gran riqueza lliteraria. Sicasí, mientres el francés ye faláu intercontinentalmente, reconózse-y un prestíu llingüísticu mayor a nivel internacional y ye usáu en diplomacia y comerciu internacional, según tener una parte importante de falantes como segunda llingua en tol mundu, la gran mayoría de los oradores bengalíes son nativos, con poco o nenguna influencia fora de la so rexón llingüística.
Historia
[editar | editar la fonte]Les llingües mundiales históriques inclúin el idioma sumeriu, el idioma acadiu, l'antiguu araméu, el griegu koiné, el llatín, el idioma árabe, el sánscritu, el idioma chinu, el idioma español, el idioma francés, el idioma rusu y el idioma inglés.[1]
Les Llingües romániques dan testimoniu de la función del llatín como la llingua franca del Imperiu romanu. El griegu koiné foi l'idioma universal» del periodu helenísticu, pero la so distribución nun se reflexa na distribución del griegu modernu pol impautu llingüísticu de les llingües eslaves, les conquistes musulmanes y la migración turca. La distribución de les llingües túrquiques, de la mesma, son un legáu de la Kaganato turcu.
Al igual que tolos idiomes del mundu vivos deben la so condición al imperialismu, la suxerencia d'un idioma determináu como idioma mundial o «llinguaxe universal tien» fuertes implicaciones polítiques. Poro, el rusu foi declaráu'l llinguaxe mundial del internacionalismu» na lliteratura soviética, que coles mesmes denunció'l francés como'l llinguaxe de los cortesanos de luxu» y l'inglés como «la xíriga de los comerciantes».[7] Un númberu d'idiomes auxiliares internacionales presentáronse como posibles llingües del mundu, el más esitosu d'ellos ye llatín (principalmente pola Xunión Europea, debíu al estatus que tuvo nel otrora Imperiu romanu y por ser una llingua culta neutral natural, esto ye, nun ye artificial d'enclinos puramente esperimentales como'l esperantu, el ido, el interlingua, el volapük, etc.), pero nengunu d'ellos puede invocar hasta esti momentu de forma unánime, la condición d'un llinguaxe mundial. Munchos llinguaxes naturales ufiertáronse como candidatos pa una llingua franca mundial, como'l holandés, l'alemán, l'húngaru, l'italianu y el malayu.[7] [ensin referencies]
Llingües mundiales vives
[editar | editar la fonte]Delles fontes definen una llingua mundial viva a un idioma que tenga les siguientes carauterístiques:
- Un gran númberu de falantes.
- Una fracción substancial de falantes non nativos (función de llingua franca).
- Estatus de llingua oficial en dellos países.
- Una comunidá llingüística non definida puramente por una determinada etnia (sociedá multiétnica).
- Unu o más estándares que sían llargamente enseñaos como idioma estranxeru.
- Asociación con prestíu llingüísticu.
- Ser usáu en Rellaciones Internacionales
- Ser usáu por organismos internacionales
- Ser usáu pola comunidá académica
- Cuntar con un significante volume lliterariu
Les llingües mundiales nel sentíu estrictu son:[1][8][9]
Idioma | Falantes nativos[10] | Falantes como primer y segunda llingua[10] | Falantes como llingua estranxera | Total de falantes | Países o territorios[10] | Distribución | Mapes |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Inglés | 335 M | 765 M | 750 M[11] | 1500 M[11] | 118 | Anglosfera | |
Español | 406 M | 466 M | 21 M[12] | 560 M[13] | 31 | Hispanoesfera | |
Francés | 78,5 M | 284,9 M[14] | 100 M[15] | 284,9 M[16] | 53 | Francofonía |
Otres fontes marquen les siguientes llingües como llingües mundiales, ente que les fontes más estrictes numberar como llingües suprarregionales:[2]
Idioma | Falantes nativos[10] | Total de falantes | Distribución | Mapa |
---|---|---|---|---|
Mandarín | 845 M | 1345 M[17] | Sinofónía | |
Indostánicu (hindi, urdú) | 325 M | 490 M | Subcontinente indiu | |
Árabe | 221 M | 450 M[ensin referencies] | Mundu árabe | |
Portugués | 215 M | 220 M[18] | Lusofonía | |
Rusu | 144 M | 300 M[ensin referencies] | Rusofonía | |
Alemán | 100 M | 180 M[19] | Europa xermanoparlante |
Otres llingües suprarregionales
[editar | editar la fonte]Otres importantes llingües suprarregionales que nun superen dalgunos de los criterios pa ser consideraes llingües mundiales son:
Idioma | Falantes nativos[10] | Total de falantes | Distribución | Mapa |
---|---|---|---|---|
Malayu y Indonesiu | 60 M | 176 M-250 M | Insulindia | |
Llingües iranies | 150-200 M | 150-200 M | Gran Irán | |
Suaḥili | 5-10 M | 100 M[20] | África oriental | |
Tamil | 68 M | 77 M | India, Sri Lanka, Singapur | |
Italianu | 60 M | 70 M | Italia, Suiza | |
Neerlandés y Afrikaans | 28 M | 46 M | Países Baxos |
Dos llingües con más de 100 millones de falantes, el xaponés y el bengalí nun tán na llista. Anque se considera que son unos de los idiomes más importantes a nivel internacional, xunto coles llingües del mundu que coticen en bolsa,[21] nun se consideren llingües mundiales per se - Xapón por casu ye étnica, cultural y lingüísticamente casi homoxéneu, asina'l xaponés nun tien tanta hestoria como llingua franca ente les comunidaes que nun comparten una llingua materna o primer llingua, y les sos comunidaes nel estranxeru tán estrechamente venceyaos col orixe étnicu; el bengalí nun ta tan llargamente enseñáu como llingua estranxera, como'l xaponés, onde l'interés internacional dende la década de 1980 lleváronse a munches universidaes importantes, según una serie de centros d'enseñanza secundaria ya inclusive primaria en tol mundu; y siquier nel presente, estos idiomes exercen una esfera d'influencia regionalmente llindada.[22]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Idiomes pol total de falantes
- Llingua franca
- Inglés internacional
- Relixón mundial
- Población mundial
- Economía mundial
- Llingua auxiliar
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Fischer Verlag Weltalmanach stichwort_weltsprachen Archiváu 2009-09-04 en Wayback Machine
- ↑ 2,0 2,1 Baker & Jones Encyclopedia of bilingualism and bilingual education.
- ↑ [1]
- ↑ Seyyed Hossein Nasr, Islam: Religion, History, and Civilization, HarperCollins, 2003.
- ↑ «Statistical Summaries». Ethnologue. Consultáu'l 3 de marzu de 2007.
- ↑ «Languages Spoken by More Than 10 Million People», Languages Spoken by More Than 10 Million People, Microsoft Encarta 2006, http://encarta.msn.com/media_701500404/Languages_Spoken_by_More_Than_10_Million_People.html, consultáu'l 18 de febreru de 2007 Archiváu 2007-03-04 en Wayback Machine
- ↑ 7,0 7,1 Pei, p. 105.
- ↑ Ulrich Ammon Status and function of languages and language varieties
- ↑ Ali Mazrui A world federation of cultures: an African perspective
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Ethnologue: Statistical Summaries». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-07.
- ↑ 11,0 11,1 http://www.britishcouncil.org/learning-faq-the-english-language.htm
- ↑ Institutu Cervantes (páxina 12)
- ↑ krysstal.com, 5th International Congress on Spanish Language (la-moncloa.es),uis.edu, Antonio Molina, direutor of the Institutu Cervantes in 2006 (terranoticias.es,elmundo.es, fundeu.es Archiváu 2010-03-23 en Wayback Machine), Luis María Anson of the Real Academia Española (elcultural.es),International Congress about Spanish, 2008, Mario Melgar of the Méxicu University (lllf.uam.es), Enrique Díaz de Liaño Argüelles, direutor of Celer Solutions multilingual translation network (llingua-comun-de-casi-500-millones-de-persones-y-la llingua oficial-de-21-paisesq.htmlelintercultural.net) ,Feu Rosa - Spanish in Mercosur (congresosdelalengua.es),elpais.com,eumed.net,[2],babel-linguistics.com.
- ↑ https://www.ethnologue.com/language/fra
- ↑ http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/IMG/pdf/FR_la_promotion_du_francais_dans_púlguelu_cle4136a1.pdf
- ↑ https://www.ethnologue.com/language/fra
- ↑ China
- ↑ «Institutu Internacional da Língua Portuguesa». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-16.
- ↑ National Geographic Collegiate Atlas of the World. Willard, Ohio: R. R. Donnelley & Sons Company. April 2006. pp. 257-299. ISBN Regular:0-7922-3662-9, 978-0-7922-3662-7. Deluxe: 0-7922-7976-X, 978-0-7922-7976-1.
- ↑ [3]
- ↑ The World's 10 most influential Languages.
- ↑ c.f. Pei p. 15.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Crystal, David. English as a Global Language (2003), ISBN 978-0-521-53032-3.
- Mair, Christian (ed.), The Politics of English As a World Language (2003), ISBN 978-90-420-0876-2.
- Mar-Molinero, Clare. The Politics of Language in the Spanish-speaking World (2000), ISBN 978-0-415-15655-4.
- De Mejía, Anne-Marie. Power, Prestige, and Bilingualism: International Perspectives on Elite Bilingual Education (2002), ISBN 978-1-85359-590-5.
- Pei, Mario. One Language for the World (1958), ISBN 978-0-8196-0218-3.
- Weber, George. The World's 10 most influential Languages
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Llingua mundial en Facebook
- English 'world language' forecast (BBC, December 2004)
- World Language Maps
- 1903 article - Are We To Have An International Language?