Llingües d'Oceanía

Les llingües d'Oceanía nun formen un grupu coherente sinón que la so alta diversidá correspuende a diverses migraciones humanes que poblaron esi continente. L'estratu más recién formáu básicamente poles llingües austronesies del grupu oceánicu que paez ser un grupu filogéntico bien establecíu dientro de les llingües austronesies. Sicasí, los pueblos que dieron llugar a les llingües oceániques claramente llegaron con posterioridá a otros pueblos que falaben llingua ensin rellacionar con estes.

Amás de les llingües autóctones mentaes, n'Oceanía falen llingües alóctonas d'orixe colonial como'l inglés que de fechu ye la llingua con mayor númberu de falantes. El francés ye la tercer llingua (por detrás del tok pisin), con un númberu cercanu'l hindi de Fixi por cuenta de la gran inmigración dende India a Islles Fixi. Otres llingües alóctonas con una presencia menor son el portugués en Timor Oriental, el xaponés nes islles Bonin y Paláu y l'español en isla de Pascua y archipiélago Juan Fernández.

Amás esisten dellos criollos que tán ,formaos pola influencia del malayu o les llingües coloniales, sobre llingües indíxenes ente estes llingües atopen el tok pisin, el bislama, el chavacano y dellos criollos malayos, amás del pidgin ḥawaianu y el norfuk-pitkern.

Clasificación

Rutes de migración de los pueblos austronesios qu'acabaron poblando los rincones más remotos d'Oceanía.

En colloráu les zones onde esisten anguaño llingües d'orixe non austronesiu fora d'Australia y Tasmania, colectivamente denominaes llingües papúes, falaes en Papúa, Papúa Nueva Guinea, Indonesia, Timor Oriental y Isla Salomón, y nel pasáu tamién posiblemente Vanuatu y otres islles del Pacíficu colonizaes darréu por malayu polinesios oceánicos.

División en families y árees llingüístiques acordies cola conservadora clasificación de Dixon (2002).

Paradóxicamente Oceanía a pesar de la so pequeña población y menor estensión qu'otros continentes ye unu de los continentes onde esistieron mayor númberu de llingües devasando les 2000 llingües. Ensin dulda la fragmentación del territoriu, y la simplicidá material de munches de les cultures del continente supunxo una gran fragmentación cultural y llingüística, y l'inesistencia de grandes imperios centralizaos na rexón como asocedió especialmente n'Europa y Asia, nun dio llugar a grandes árees centralizaes cultural y lingüísticamente. Usando grandes bloques llingüísticos les llingües d'Oceanía clasificar en:

• Llingües oceániques que son una caña de les llingües malayu-polinesies centru-orientales que de la mesma son llingües austronesies. La so espansión por casi toa Oceanía central y oriental empezó mientres el II mileniu e.C., pero la mayor parte d'esta espansión producir mientres el I mileniu e.C. y el I mileniu d. C. Les fases d'esta espansión conócense relativamente bien tantu a partir d'evidencies arqueolóxiques como filoxenéticu-llingüístiques.
• Llingües pre-oceániques, estremaes por conveniencia en trés grupos non filoxenéticos:
  • Llingües papúes, estes llingües nun formen un grupu filoxenéticu o familia llingüística establecida, más bien arrexunta a toles llingües que nun paecen emparentaes coles llingües d'Australia o Tasmania y que cronológicamente remontar a poblaciones pre-oceániques. Nun esiste consensu sobre la clasificación filoxenética d'estes llingües, munches d'elles pocu documentaes, y qu'amás suponen un conxuntu de más de 900 llingües.
  • Llingües aboríxenes d'Australia, les llingües aboríxenes d'Australia documentaes superen les 250. Tampoco formen una familia llingüística establecida sinón que tán formaes por numberoses families que la so rellación filoxenética postrera nun ye segura (dellos autores proponen que posiblemente esista una rellación filoxenética ente estes llingües, pero nun esiste evidencia llingüística p'afirmalo más refechamente).
  • Llingües de Tasmania, les llingües de Tasmania constitúin un grupu de llingües bien ruinamente documentaes. Magar nun tiempu pensóse que podíen tar rellacionaes con dalguna llingua australiana paez esistir una gran diferencia llingüística y cultural ente les poblaciones australianes y les tasmanas. Polo que provisionalmente considérense un grupu amás de llingües. Ye posible que les llingües tasmanas que'l so númberu asitiar ente 8 a 10 sí formaren una familia llingüística, pero la escasez de la documentación esistente nun dexa afirmalo con seguridá.

Joseph Greenberg propunxo qu'estes llingües pre-oceániques tán rellacionaes nuna, macrofamilia indopacífica pero esta propuesta nun tuvo nenguna aceptación ente los especialistes, que la consideren pocu creíble.

Referencies

Bibliografía

• (2004) Claire L. Bowern: Australian languages: classification and the comparative method. ISBN 90 272 47617. Consultáu'l 13 de xunu de 2011.
• Dixon, R. M. W. (2002). Australian Languages (n'inglés). Cambridge University Press. ISBN 0-521-47378-0. Consultáu'l 13 de xunu de 2004.
• Foley, William A. (1986). The Papuan Languages of New Guinea (n'inglés). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0521286212.
• Greenberg, Joseph H. 1971. "The Indo-Pacific hypothesis." In Current Trends in Linguistics, Vol. 8: Linguistics in Oceania, edited by Thomas A. Sebeok, 808-71. The Hague: Mouton. (Reprinted in Greenberg, Genetic Linguistics, 2005, 193-275.)