Llemosín
| Lemosin | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Faláu en | ||||||||||||
| Faláu en | Francia | |||||||||||
| Númberu de falantes | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Datos | ||||||||||||
| Familia |
occitano septentrional (es)  | |||||||||||
| Estáu de vulnerabilidá | 4 peligru severu | |||||||||||
| Sistema d'escritura | alfabetu llatín | |||||||||||
| Códigos | ||||||||||||
| ISO 639-3 | lms | |||||||||||
 | ||||||||||||
Zona d'espardimientu del dialeutu llemosín, al norte d'Occitània.
El llemosín ye una variedá dialeutal del occitanu falada pol alredor de 400.000 persones.
Dominiu llingüísticu[editar | editar la fonte]
El llemosín fálase en Francia, nos departamentos de Charente, Creuse, Dordogne, Corrèze, y Haute-Vienne.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
BEC, Pierre. La langue occitane. Coleición Que sais-je?, Paris, PUF, 1963