Llagu Huron
Llagu Huron | |
---|---|
Situación | |
País | Canadá |
Provincia | Ontario |
Tipu | llagu |
Parte de | Lake Michigan–Huron (en) |
Coordenaes | 44°35′33″N 82°45′23″W / 44.592584°N 82.756293°O |
Datos | |
Altitú media | 176 m |
Superficie | 59 600 km² |
Conca hidrográfica | cuenca hidrográfica del Hurón (es) [1] |
Superficie de la conca | 193 473 km² |
Llonxitú | 332 km |
Fondura | 230 m |
El llagu Huron (inglés: Lake Huron ) ye'l segundu llagu en tamañu de los cinco conocíos como Grandes Llagos, y tópase na zona central de Norteamérica, ente Estaos Xuníos y Canadá.
El llagu forma parte del sistema fluvial del ríu San Llorienzo, el colector de los Grandes Llagos (que taría formáu pola siguiente socesión de ríos y llagos: ríu North → ríu Saint Louis → llagu Cimeru → ríu St. Marys → llagu Huron → ríu Sainte-Claire → llagu Sainte-Claire → ríu Detroit → llagu Erie → ríu Niagara → llagu Ontario → ríu San Llorienzo → estuariu de San Llorienzo).
Xeografía
[editar | editar la fonte]Ye un llagu d'orixe teutónicu. Llenda al norte y al este cola provincia d'Ontario, Canadá, y al oeste col estáu de Michigan. Recibe les agües del llagu Cimeru (al traviés del ríu Saint Marie) y del llagu Michigan (al traviés del estrechu de Mackinac), y arrama les suyes nel llagu Erie (al traviés del ríu Saint Clair, el llagu del mesmu nome, y el rio Detroit). El llagu ocupa una área, incluyendo la badea Georgian y la badea de Saginaw, de 59.570 km², de los que 36.001 km² pertenecen a Canadá. La cuenca del llagu ocupa una superficie de 134.000 km². Tien un llargor máximu de 332 km, y un anchor máximo de 245 km. La fondura máxima ye de 229 metros. La so superficie ta asitiada a 176 metros sobre'l nivel del mar.
El llagu Huron ta semáu d'islles, la mayor parte d'elles nel norte, dientro de les llendes fronterices de Canadá. La isla Manitoulin, con 2.766 km² de superficie, ye la islla más grande del mundu nun llagu d'agua duce. Nel llagu abonda la pesca, anque la población de les especies más comerciales, como'l pexe blanco y la trucha, sufrieron un drásticu descensu dende la década de 1960, fundamentalmente por causa de los estragos causaos pola proliferación d'una clase de llamprea. L'actividá pesquera con fines comerciales empezó a recuperase a mediaos de la década de 1970 gracies a los programes del gobiernu pal amenorgamientu del númberu d'esti depredadores.
El llagu Huron soporta un intensu tráficu d'embarcaciones, especialmente de lakers, un tipu d'embarcación llarga y estrecha usada pal tresporte de fierro dende la rexón del Llagu Cimeru a les ciudaes portuaries del llagu Erie. Dende mediaos d'avientu hasta principios d'abril, el xelu torga la navegación nes sos agües. Los principales puertos del llagu son: Midland, Collingwood, Goderich y Sarnia, en Ontario, y Port Huron, Bay City, Alpena, Rogers City y Cheboygan, en Michigan.
Historia
[editar | editar la fonte]Los primeros europeos que llegaron al llagu Huron fueron los esploradores franceses Étienne Brûlé, alredor de 1612, y Samuel de Champlain, en 1615. Los misioneros xesuites fundaron nel añu 1630 una población, Saint Marie Among the Hurons, na badea de Xeorxa. Los franceses con frecuencia referir al llagu furón como La Mer Douce (El mar de d'agua duce). En 1656, un mapa francés fechu pol cartógrafu Nicolas Sanson, denominar como llagu Karegnondi, pallabra wyandoti que foi traducida de distintes formes, tal como "Mar d'Agua duce", "llagu de los furones" o a cencielles "llagu".
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: The National Map.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]