Liocichla omeiensis

Liocichla omeiensis;
Estáu de caltenimientu
	; Vulnerable (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Leiothrichidae
Xéneru:	Liocichla
Especie:	L. omeiensis; (Riley, 1926)
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

'''Liocichla omeiensis ye un especie d'ave paseriforme de la familia Leiothrichidae endémica de los montes de sur de Sichuan, en China. Ta estrechamente emparentada col charrán bugun (Liocichla bugunorum), una especie descrita en 2006, y cola que tien enforma de mancomún.

Tien un color gris-oliva con manches coloraes nes ales. El plumaxe de la cara ye gris con delgaos aniellos coloraos en cada llau de la so cara. Vive en climes semitropicales, n'ambientes de selves. Ye un páxaru migratoriu que vive en zones elevaes, pasa los meses de branu a 1000 m d'altor y a 600 m pel hibiernu.

Ye considerada una especie amenazada pola IUCN. Ta en peligru pola destrucción del so hábitat que estí siendo convertíu en suelu pa l'agricultura. Delles poblaciones tán protexíes en reserves naturales, como la del monte Emei.^[1]

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 BirdLife International (2012). «'Liocichla omeiensis'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 15 de febreru de 2015.

Bibliografía

Collar, N. J. & Robson C. 2007. Family Timaliidae (Babblers) pp. 70 – 291 in; del Hoyo, J., Elliott, A. & Christie, D.A. eds. Handbook of the Birds of the World, Vol. 12. Picathartes to Tits and Chickadees. Lynx Edicions, Barcelona.

Enllaces esternos

Birdlife International Bugun Liocichla: a sensational discovery in north-east India Descargáu d'http://www.birdlife.org on 12/9/2006
BirdLife International (2006) Species factsheet: Liocichla omeiensis. Descargáu d'http://www.birdlife.org on 12/9/2006

[IUCN-1] 1,0 ^1,1 BirdLife International (2012). «'Liocichla omeiensis'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 15 de febreru de 2015.

[1]