La Graciosa
| La Graciosa | |
|---|---|
 | |
| Situación | |
| País |  España |
| Autonomía |  Canaries |
| Provincia | Las Palmas |
| Conceyu | Teguise |
| Tipu | islla |
| Parte de | Archipiélagu Chinijo |
| Asitiáu en | Océanu Atlánticu |
| Coordenaes | 29°15′N 13°30′W / 29.25°N 13.5°O |
  La Graciosa La Graciosa (España) | |
 La Graciosa La Graciosa (Islles Canaries) | |
| Datos | |
| Altitú media | 266 m |
| Superficie | 29,05 km² |
| Población | 718 |
| Fusu horariu | UTC±00:00 |
 | |
La islla de La Graciosa forma parte del archipiélagu Chinijo —perteneciente a la Lanzarote, Canaries—, xunto colos castros de Montaña Clara, Roque del Este, Roque del Oeste y Alegranza. Ta al noroeste de Lanzarote, islla de la que depende alministrativamente y de la que la dixebra un brazu de mar conocíu como El Ríu. Tamién se topa relativamente cerca de la mariña continental africana.
La Graciosa tien unos 29 km² nos que se topen los dos únicos pueblos de la islla: La Caleta del Sebu (capital insular) y Cases de Pedro Barba. Ye la menos poblada de los ocho islles habitaes, la so población actual ye de 721 habitantes. Salvo los cascos urbanos de los dos nucleos habitaos, el restu de la islla pertenez al Patrimoniu del Estáu, tando la so xestión adscrita al Organismu Autónomu Parques Nacionales.
La economía insular ta basada na pesca y el turismu. Foi conquistada en 1402 pol esplorador normandu Juan de Bethencourt, sol vasallaxe d'Enrique III de Castiella. La islla ye nomada como una de les Islles de Canaria» so soberanía del reinu de Castiella y Lleón nel Tratáu de Alcáçovas (1479) .[1]
La islla ye accesible namái dende'l mar, anque tamién tien un helipuertu asitiáu mui cerca de Caleta del Sebu. Cuenta con un conceyal nel conceyu lanzaroteño de Teguise.
Demografía[editar | editar la fonte]
| Gráfica d'evolución de La Graciosa ente 2000 y 2015 |
 |
Xeografía[editar | editar la fonte]
La Graciosa ye la mayor de les islles y castros que componen l'Archipiélagu Chinijo. Al sur predominen amplies sableres de sables rubios, como les de la Cocina y la de los Franceses. Tamién nel mariña alcuéntrense los so dos asentamientos urbanos: Caleta de Sebu y Pedro Barba. El primeru constitúi'l nucleu de población principal, ente que'l segundu ta anguaño despobláu, solo hai residentes temporales, sobremanera turistes. Al igual que'l restu de les islles Canaries, el so orixe ye volcánicu. El so picu más altu ye'l de Les Aguyes, con 266 m.
Puntos xeográficos destacaos[editar | editar la fonte]
- Les Aguyes (266 m)
- Monte del Moyón (188 m)
- Monte Mariellu (172 m)
- Monte Bermejo (157 m)
- Sablera de Les Conches (Asitiada al noroeste de la islla)
.jpg)
Fiestes[editar | editar la fonte]
No referente a los festexos populares que se celebren na islla destaca la Fiesta de la Virxe del Carmen tamién llamada Virxe del Mar, patrona de La Graciosa, nesta fiesta tamién s'inclúi la festividá de San Felipe. La fiesta #celebrar na Ilesia de La nuesa Señora del Carmen que ye ilesia parroquial de Caleta de Sebu (la capital de la islla) y de La Graciosa. Nesta fiesta destaca la embarcación de la Virxe que se celebra'l 16 de xunetu, día de La nuesa Señora del Carmen.
Galería d'imáxenes[editar | editar la fonte]
-
Sablera de #Cocinar - Monte Mariellu -
Panorámica del pueblu dende l'interior de la islla -
Pedro Barba dende les sableres del Morru Negru -
El castru de Monte Claru vistu dende los Montes Aguyereties -
Les Conches y Monte Claru dende Monte Bermejo
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Manuscritu en castellán ratificáu polos Reis Católicos en Toledo'l 6 de marzu de 1480. Calteníu nos Archivos Nacionales de Lisboa, gav. 17, março 6, nᵘ 16. Trescritu en DAVENPORT, qu'inclúi'l testu orixinal en castellán y una traducción al inglés. La versión n'inglés ta disponible na web del proyeutu Avalon
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre La Graciosa 
.
Datos: Q849958- Multimedia: La Graciosa