L'Escamelláu
| L'Escamelláu | |
|---|---|
| monte | |
| Situación | |
| País |  España |
| Autonomía |  Principáu d'Asturies |
| Cordal | Picos d'Europa |
| Coordenaes | 43°11′31″N 4°46′42″W / 43.1919°N 4.778292°O |
  L'Escamelláu L'Escamelláu (Asturies) | |
| Datos | |
| Altitú | 2068 m |
 | |
El Escamelláu o El Escamellao[1] ye un cume enclaváu nel Macizu Central de los Picos d'Europa o macizu de los Urrieles, na divisoria ente Cantabria y Asturies. Ye la postrera de los cumes de la Sierra Juan de la Corte, na parte oriental del macizu de los Urrieles. La vía normal d'ascensu ye dende la Horcada de les Grayes (1.996 m), pudiéndose llegar a esi puntu dende'l Valle de les Moñetas, al norte (Asturies), o dende Áliva al sur (Cantabria).
L'orixe del nome ta na voz "camella", l'arcu a cada estremu del xugu nel que se xunce a gües, mules, etcétera. N'asturlleonés, "escamellar ye amaestrar a una vaca p'acostumala a dir xuncida al llau contrariu del que-y ye habitual", polo que "escamellao" sería'l güe amaestrado pa ser xuncíu en cualesquier camella.[2] Otra interpretación probable ye la de "descamellado", esto ye, desuncido, lliberáu del xugu. Sía como quier la interpretación exacta, nun se conocen los motivos polos qu'esti picu tien esti apellativu.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Gobierno de Cantabria. Consejería de Innovación, Industria, Turismo y Comercio. (2012). «Turismo de Cantabria: Naturaleza / Recursos naturales: El Escamellau» (castellanu). Consultáu'l 11 de mayu de 2012.
- ↑ García Arias, X. L. y Rodríguez Muñoz, J. (2002). Principado de Asturias: Diccionario General de la Lengua Asturiana. Prensa Asturiana,. ISBN 8487730876, 9788487730870.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Montes de Cantabria
- Montes d'Asturies
- Montes d'España
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- Miguel A. Adrados y Jerónimo López, Los Picos d'Europa. Tomu 1 (Guía del Macizu Central). Madrid, 1998, páx. 291. ISBN 84-404-2708-5.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q5821851