Saltar al conteníu

Knautia arvensis

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Knautia arvensis
yerba la gota
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Dipsacales
Familia: Caprifoliaceae
Subfamilia: Dipsacoideae
Xéneru: Knautia
Especie: Knautia arvensis
(L.) Coult.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La yerba la gota[1] (Knautia arvensis) ye una planta natural de les zones templaes d'Europa y Norte d'África onde crez nos montes y zones templaes soleyeres.

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]

Ye una planta velluda qu'algama 1 metru d'altor con raigañu perenne. Tarmu erecto y ríxidu. Fueyes de color abuxáu, pareaes y estremaes en segmentos desiguales. Les flores son bien pequeñes de color lila y arrexuntar en capítulos de 4 cm de diámetru. El frutu ye grande con cuatro esquines, coronáu por fráxiles pelillos.

Zigendoj y Knautia arvensis
Vista de la planta
Vista de la planta
Fueyes
Fruta nuevo

Propiedaes

[editar | editar la fonte]
Principios activos

Contién: taníns, principios amargosos: lactona sesquiterpénica.[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

El xéneru foi descritu por (L.) Coult. y espublizóse en Mémoire sur les Dipsacées 29. 1823.[3]

Etimoloxía

Knautia: nome xenéricu dau n'honor de Christian Knaut (1654-1716), médicu y botánicu alemán, autor d'un Methodus Plantarum xenuina, qua notae characteristicae seu differentiae genericae ... perspicue delineantur..., Leipzig y Halle, 1716 –nun hai dulda, polo que Linneo esplica nel Hortus cliffortianus (1737) y autorizadamente interpreta Pritzel –cf. Thesaurus literaturae botanicae... (1872-1877)–; anque dellos autores dixeren que se dedicó'l xéneru a Christoph Knaut (1638-1694), coles mesmes botánicu y médicu, hermanu del anterior.[4]

arvensis: epítetu llatín que significa "de cultivu nos campos".[5]

Sinonimia
  • Trichera arvensis (L.) Schrad.
  • Knautia boderei Szabó
  • Knautia arvensis (L.) Coult. subesp. polymorpha (F.W.Schmidt) Szabó
  • Knautia arvensis (L.) Coult. subesp. pseudolongifolia (Szabó) O.Schwarz
  • Knautia catalaunica Sennen ex Szabó
  • Knautia arvensis (L.) Coult. subesp. pratensis Rouy
  • Scabiosa arvensis L.
  • Scabiosa polymorpha F.W.Schmidt[6]
  • Anisodens arvensis (L.) Dulac
  • Columbaria pratensis Fourr.
  • Knautia alpigena Schur
  • Knautia arvensis subsp. pannonica (Heuff.) O.Schwartz
  • Knautia arvensis subsp. rosea (Baumg.) Soó
  • Knautia carpathica Heuff.
  • Knautia communis Godr.
  • Knautia dumetorum Heuff.
  • Knautia dumetorum var. breindlinii Beck
  • Knautia exaltata Schur
  • Knautia indivisa Boreau
  • Knautia kitaibelii subsp. alpigena (Schur) Soó
  • Knautia leucophaea Briq.
  • Knautia neglecta F.Meurer
  • Knautia pannonica Heuff.
  • Knautia subacaulis Schur
  • Knautia timeroyi Jord.
  • Knautia variabilis F.W.Schultz
  • Scabiosa arvensis var. rosea Baumg.
  • Scabiosa vulgaris Garsault
  • Succisa arvensis (L.) Raf.
  • Trichera arvensis (L.) Schrad. ex Roem. & Schult.
  • Trichera arvensis subsp. pannonica (Heuff.) Soják
  • Trichera bohemica Nyman
  • Trichera campestris Schult.
  • Trichera carpathica Nyman
  • Trichera communis Čelak.
  • Trichera dumetorum Nyman
  • Trichera exaltata Nyman
  • Trichera hirsuta Schult.
  • Trichera indivisa Nyman
  • Trichera mollis Nyman
  • Trichera pubescens Schrad. ex Roem. & Schult.
  • Trichera timeroyi Nyman
  • Trichera trivialis Nyman
  • Trichera virgata Nyman[7]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. «Knautia arvensis». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2013.
  3. «Knautia arvensis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2013.
  4. En Flora Vascular
  5. N'Epítetos Botánicos
  6. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes RJB
  7. «Knautia arvensis». The Plant List. Consultáu'l 2 d'avientu de 2014.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]