Kigelia africana

De Wikipedia
Kigelia africana
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Lamiales
Familia: Bignoniaceae
Tribu: Coleeae
Xéneru: Kigelia
Especie: Kigelia africana
(Lam.) Benth.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Kigelia africana (Lam.) Benth., ye una especie d'árbol pertenecientes a la familia de les bignoniacees.

Distribución xeográfica[editar | editar la fonte]

Ye un árbol conocíu de Senegal que s'atopa tamién en Tanzania, Mozambique y les güelgues nel oeste de Kenia, hasta al norte de Sudáfrica, onde lo llamen afrikaners worsboom.

Descripción[editar | editar la fonte]

Árbol de tamañu mediu (10 a 15 m), con amplies y grandes fueyes pinnaes con 8 a 10 folíolos ovalaos de 30 cm de llargor. Estes fueyes son perennes o caducifolies, dependiendo del clima onde crez. Los sos grandes flores acampanaes con 5 pétalos emiten un golor cheiriento y produz frutos seques. El golor qu'atrai a los esperteyos que la polinizan. Dan llugar a grandes recímanos de fruta marrón colgantes, de cutiu, considérase'l conteníu de les sos fibres non comestibles pa los seres humanos, pero a nivel llocal cómense cocíos. Pola forma carauterístiques de los sos frutos la kigelia africana ye tamién conocíu como "árbol salchichón".

Flor de kigelia.
Vista de la planta
Frutos
Nel so hábitat

Ecoloxía[editar | editar la fonte]

Polinización. Les flores, de color coloráu, ábrense pela nueche y tienen un mal golor. Son polinizaes por esperteyos (yá que precisa sólidos polinizadores) que les identifiquen pol so color coloráu y tamién pol fechu de que cuelguen de los árboles y tán nel so camín.

Dispersión. Los sos frutos son tan duros que tienen de ser inxeríos polos elefantes pa esvalixar les granes.

Usos[editar | editar la fonte]

Amás de ser un alimentu o tener un usu decorativu (introducíu en dellos xardinos). Úsase n'África a partir de la magaya de los sos frutos pa fortalecer y tonificar la piel del pechu femenín (pectorales). Esti árbol produz flavonoides. Los aceites esenciales contribúin con al mesmu efeutu. Tamién la so corteza ye conocida llocalmente como recursu efectivu contra mordedures de culiebres y dolor de mueles o d'estómagu.

Los masái utilicen tamién la magaya de la fruta lleldada pa faer una cerveza bien fuerte.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Kigelia africana describióse por (Lam.) Benth. y espublizóse en Niger Flora 463. 1849.[1]

Sinonimia
  • Crescentia pinnata Jacq.
  • Kigelia abyssinica A.Rich.
  • Kigelia acutifolia Engl. ex Spreng.
  • Kigelia aethiopica Decne.
  • Kigelia aethiopum (Fenzl) Dandy
  • Kigelia elliottii Sprague
  • Kigelia elliptica Sprague
  • Kigelia impressa Sprague
  • Kigelia pinnata (Jacq.) DC.
  • Kigelia spragueana Wernham
  • Kigelia talbotii Hutch. & Dalziel
  • Kigelia tristis A.Chev.
  • Sotor aethiopiumm Fenzl
  • Tanaecium pinnatum (Jacq.) Willd.
  • Bignonia africana Lam.
  • Kigelia angolensis Welw. ex Sprague
  • Kigelia erytraeae Mattei
  • Kigelia ikbaliae De Wild.
  • Kigelia lanceolata Sprague
  • Kigelia moosa Sprague
  • Kigelia somalensis Mattei
  • Sotor aethiopiumm Fenzl
  • Sotor aethiopum Fenzl
  • Tecoma africana (Lam.) G.Don
  • Tripinna africana (Spreng.) Voigt
  • Tripinnaria africana Spreng.[2]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. «Kigelia africana». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 1 de febreru de 2014.
  2. Kigelia africana en PlantList

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
  2. Berendsohn, W.G., A. K. Gruber & J. A. Monterrosa Salomón. 2009. Nova Silva Cuscatlanica. Árboles nativos ya introducíos d'El Salvador. Parte 1: Angiospermae - Families A a L. Englera 29(1): 1–438.
  3. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
  4. Gentry, A. H. 1977. 178. Bignoniaceae. 7: 1–172. In G. W. Harling & B. B. Sparre (eds.) Fl. Ecuador. University of Göteborg & Swedish Museum of Natural History, Göteborg & Stockholm.
  5. Gibbs Russell, G. E., W. G. M. Welman, E. Retief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. Van Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
  6. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
  7. Jørgensen, P. M. & S. León-Yánez. (eds.) 1999. Cat. Vasc. Pl. Ecuador, Monogr. Syst. Bot. Miss. Bot. Gard. 75: i–viii, 1–1181. Missouri Botanical Garden, St. Louis.
  8. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
  9. ORSTOM. 1988. List Vasc. Pl. Gabon Herbier National du Gabon, Yaounde.
  10. Stevens, W. D., C. Ulloa Ulloa, A. Pool & O. M. Montiel Jarquín. 2001. Flora de Nicaragua. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 85: i–xlii,.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]