Juan Muñiz Zapico
Juan Muñiz Zapico | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Ḷḷena, 25 d'abril de 1941[1] |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Ḷḷena[2], 2 de xineru de 1977[3] (35 años) |
| Causa de la muerte | accidente de tráficu[4] |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | políticu |
| Creencies | |
| Partíu políticu | Partíu Comunista d'España |
 | |
Juan Muñiz Zapico (25 d'abril de 1941, Ḷḷena – 2 de xineru de 1977, Ḷḷena), conocíu como Juanín, foi un sindicalista y políticu asturianu, dirixente de Comisiones Obreres (CCOO) y del Partíu Comunista d'España (PCE).
Obreru metalúrxicu, empezó a trabayar nos talleres de Aguínaco de Mieres, siendo escoyíu Enllaz Sindical y Xuráu d'Empresa en 1963, siguiendo la táctica de CCOO de infiltrarse nes estructures del Sindicatu Vertical de la dictadura franquista. Ingresó en CCOO y nel PCE en 1964, participando en 1966 en tomar de la Casa Sindical de Mieres y na Asamblea de 460 Xuraos d'Empresa.
Participó na xornada de llucha del 1 de febreru de 1967 y na del 27 d'ochobre del mesmu añu, roblando'l manifiestu de la mesma y siendo acusáu xunto a los sos compañeros d'asociación ilícita y propaganda illegal. Cumplió condena de dos años de prisión nes cárceles d'Uviéu, Xaén y Segovia.
En 1970 foi escoyíu miembru del Comité Rexonal d'Asturies del PCE. Treslladó la so residencia a Xixón, onde se destacar pola so actividá sindical, lo que-y implicó despidos y persecuciones per parte de la policía y la patronal. Foi de nuevu deteníu'l 24 de xunu de 1972 nel Conventu de los Padres Oblatos de Pozuelo de Alarcón (Madrid), al empecipiase'l Procesu 1001 contra la direición de CCOO, nel que foi condergáu pol Tribunal d'Orde Públicu a 18 años de prisión el 20 d'avientu de 1973. Tres la muerte del dictador Francisco Franco foi indultáu, el 30 de payares de 1975. El recibimientu dau n'Asturies al so regresu ye contestáu en Mieres y Xixón el 4 d'avientu con una dura represión policial.
Na histórica Asamblea de Barcelona de 1976 foi escoyíu miembru del Secretariáu Xeneral de CCOO, realizando na mesma la ponencia sobre Reforzamientu Orgánicu de Comisiones Obreres. En xunetu d'esi añu foi escoyíu miembru del Comité Central del PCE, participando na so xunta de Roma. Coles mesmes xugó un importante papel na Xunta Democrática y darréu en Coordinación Democrática (conocida como la Platajunta) n'Asturies.
A lo llargo del so intensu activismu sufrió 7 años de cárcel, 5 despidos, 4 multes gubernatives y 2 condenes del TOP, y realizó 4 fuelgues de fame. Reconocíu protagonista de la Transición española, finó'l 2 de xineru de 1977 nun accidente de tráficu. El so entierru nel campusantu de la Frecha, el 4 de xineru de 1977, foi una de les mayores manifestaciones públiques de la Transición n'Asturies con 20.000 participantes.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- ”El Conceyu de Ḷḷena nel sieglu XX al traviés de los sos personaxes” / Gaudencio Tomillu Montes. -- 1ª ed. -- Uviéu : Trabe ; [La Pola Ḷḷena] : Conceyu de Ḷḷena, 2004
- "Juanín, un líder de CC.OO" / Javier Román ; [prólogu, Marcelino Camacho]. -- Madrid : Mayoría, 1977 ISBN 84-400-2736-2
- "Juan Muñiz Zapico, "Juanín". -- Uviéu : Fundación Juan Muñiz Zapico : KRK, 2007 (Uviéu : Grafinsa) ISBN 978-84-8367-018-7
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Pa ver otres persones col mesmu nome: Juan Muñiz
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ «rexistru d'autoridaes BNE». Consultáu'l 20 xunu 2020.
- ↑ URL de la referencia: https://dbe.rah.es/biografias/61538/juan-muniz-zapico. Data de consulta: 7 setiembre 2021.
- ↑ Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador DBE: 61538/juan-muniz-zapico. Apaez como: Juan Muñiz Zapico. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 2011.
- ↑ Data de consulta: 7 setiembre 2021. URL de la referencia: https://www.elcomercio.es/economia/trabajo/201701/03/cumplen-anos-muerte-dirigente-20170103000620-v.html.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Datos: Q2889141