José Serrato
José Serrato | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Montevidéu, 30 de setiembre de 1868[1] | ||
| Nacionalidá |
 Uruguái | ||
| Muerte | Montevidéu, 7 de setiembre de 1960[1] (91 años) | ||
| Estudios | |||
| Estudios | Universidá de la República | ||
| Llingües falaes | castellanu | ||
| Oficiu | inxenieru, políticu, diplomáticu, economista | ||
| Premios | |||
| Creencies | |||
| Partíu políticu |
Partido Colorado (es)  | ||
 | |||
José Serrato (30 de setiembre de 1868, Montevidéu – 7 de setiembre de 1960, Montevidéu) foi un economista, inxenieru y políticu uruguayu, presidente constitucional ente 1923 y 1927.
Biografía[editar | editar la fonte]
La so familia yera orixinaria de Giustenice, provincia de Savona (Liguria, Italia) y foi fíu de Domingo Serrato y María Bergeróo.[2] Asistió a la escuela "Elbio Fernández" fundada por José Pedro Varela para depués recibise na Universidá d'Agrimensor en 1888.[2] Depués estudió inxeniería na Universidá de la República y graduóse en 1892, siendo unu de los trés primeros inxenieros en recibise. Exerció como Caderalgu y profesor de Matemátiques na Enseñanza Secundaria y en niveles cimeros. Taba casáu con Josefina Perey.
Actividá política[editar | editar la fonte]
Coloriáu batllista, foi diputáu, ministru de Fomentu en 1913, de Facienda ente 1904 y 1906, d'Interior en 1911 y d'Esteriores ente 1943 y 1945.
En 1923 foi electu presidente de la República pal periodu 1923-1927. Axustó un tratáu de llendes con Arxentina, instituyó la Corte Eleutoral, inauguró'l Palaciu Llexislativu, creó les caxes de Xubilaciones, Pensiones Civiles y de Xubilaciones y Pensiones d'Emplegaos de Bancu.[2]
Foi'l primer presidente d'Uruguái escoyíu por votu universal, mecanismu previstu na Constitución de 1918.
Integró amás el Conseyu d'Estáu de 1942, encargáu de redactar la Constitución de 1942.
Gabinete de gobiernu[editar | editar la fonte]
Actividá periodística[editar | editar la fonte]
Publicó munchos artículos col seudónimu "Engignour" .[3] Con esti seudónimu caltuvo un importante discutiniu financieru con Julio Herrera y Obes en 1902 vía artículos publicaos nos diarios de Montevideo.[2]
Actividá política nel deporte[editar | editar la fonte]
Ye recordáu por haber dirixíu'l Laude Serrato», que foi la reunificación del fútbol uruguayu en 1926. El mesmu había estáu estremáu tres el cisma de 1922 ente l'Asociación Uruguaya de Football, liderada pol Club Nacional de Football, y la Federación Uruguaya de Football, liderada pol Club Atlético Peñarol. En 1925 suspendiéronse los torneos entamaos por dambes asociaciones, y depués de meses de tratativas decidióse qu'en 1926 xugaríase'l Tornéu Conseyu Provisional pa definir qué clubes de dambes organizaciones pasaríen a formar parte de l'Asociación Uruguaya de Fútbol.[4][5]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 169866051. Apaez como: José Serrato. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Scarone, Arturo (1937) Uruguayos contemporáneos. Barreiro y Ramos. Consultáu'l 6 de xunetu de 2016.
- ↑ Scarone, Arturo (1942) Diccionariu de seudónimos del Uruguái. Claudio García & Cía. Consultáu'l 6 de xunetu de 2016.
- ↑ Álvarez, Luciano (2010). «¡Manyas!», Historia de Peñarol, 3 (en castellanu), Montevideo: Aguilar, páx. 965. «186,187»
- ↑ Cronoloxía Histórica del Prof. Walter Rela
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre José Serrato 
.
| Predecesor: Baltasar Brum |
Presidente d'Uruguái 1923-1927 |
Socesor: Juan Campisteguy |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q887720- Multimedia: José Serrato
