José Domingo Molina Gómez
José Domingo Molina Gómez | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
23 setiembre 1953 - 23 setiembre 1955
| |||||
| Vida | |||||
| Nacimientu | San Fernando del Valle de Catamarca, 26 de setiembre de 1896 | ||||
| Nacionalidá |
 Arxentina | ||||
| Muerte | Buenos Aires, 5 d'abril de 1969 (72 años) | ||||
| Oficiu | soldáu, políticu | ||||
| Serviciu militar | |||||
| Cuerpu militar | Exércitu Arxentín | ||||
| Graduación | xeneral | ||||
 | |||||
José Domingo Molina Gómez (26 de setiembre de 1896, San Fernando del Valle de Catamarca – 5 d'abril de 1969, Buenos Aires)[1] foi un militar y políticu arxentín qu'ocupó de forma interina y de facto la presidencia de la Nación Arxentina depués de que la autodenominada Revolución Llibertadora llograra'l so oxetivu principal, derrocar a Juan Domingo Perón nel añu 1955.[2][3][4]
Familia[editar | editar la fonte]
Fíu de Daniel Molina Ablanéu y Melitona Gómez, José Domingo casóse en Buenos Aires en 1933 con Delina del Carmen Botana, nacida'l 20 d'ochobre de 1899.[1]
Carrera militar[editar | editar la fonte]
Cursó los sos estudios nel Colexu Militar de la Nación ingresando al mesmu en 1914 y egresando en 1917. Depués cursó na Escuela Cimera de Guerra.[1]
Los aspeutos más relevantes de la carrara militar de José Domingo Molina Gómez son los siguientes:
El so desempeñu como Direutor Xeneral de Xendarmería[editar | editar la fonte]
Foi subjefe de la Policía Federal Arxentina. Antes de llegar a la comandancia del Exércitu Arxentín, José Domingo Molina Gómez desempeñar en dos causes como Direutor Xeneral de la Xendarmería Nacional Arxentina, siendo xeneral de brigada, dende 1945 hasta 1947.[5]
En 1947 Molina Gómez ye promovíu al grau de Xeneral de División. Nesi añu ye designáu Direutor Xeneral d'Intendencia del Exércitu Arxentín. En 1949 ye nomáu per segunda vegada Direutor Xeneral de la Xendarmería Nacional Arxentina; exerció funciones nesti cargu hasta 1952, cuando foi nomáu xefe de la Guarnición de Buenos Aires.[1]
La so designación al frente del Exércitu Arxentín[editar | editar la fonte]
Mientres el segundu gobiernu de Juan Domingo Perón, José Domingo Molina foi xubíu a Teniente Xeneral y nomáu comandante del Exércitu en payares de 1953, tres la repentina muerte del Teniente Xeneral Alfredo Andrés Ávalos.[6][1]
Creación de la Xunta Militar y derrocamientu de Perón[editar | editar la fonte]
Depués del golpe, el 19 de setiembre'l presidente derrocáu Juan Domingo Perón escribió una carta confusa empobinada al Xeneral de División Franklin Lucero, que paecía ser una carta d'arrenunciu. Sobre la base de la so interpretación d'esta carta, la xunta militar integrada por dellos oficiales militares d'alta xerarquía y que foi encabezada pol Teniente Xeneral José Domingo Molina, xefe del Exércitu, asumió'l gobiernu del país. Esi mesmu día Perón dixo que nun yera un arrenunciu real anque, a la mañana siguiente, pidió asilu políticu nel Paraguái.
El día 3 d'ochobre de 1955, Molina Gómez foi arrestáu pol gobiernu d'Eduardo Lonardi, sicasí darréu foi lliberáu.[7]
| Predecesor: Alfredo Andrés Ávalos |
Comandante en Xefe del Exércitu Arxentín 1953 - 1955 |
Socesor: Julio Alberto Llagos |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q739234
Multimedia: José Domingo Molina Gómez
Referencies[editar | editar la fonte]
Notes[editar | editar la fonte]
- Hestoria Integral Arxentina T10, CEAL, 1976, p. 23/25
| Control d'autoridaes |
|
|---|
- Datos: Q739234
- Multimedia: José Domingo Molina Gómez
