Saltar al conteníu

Ivanhoe

De Wikipedia
Ivanhoe
Datos
Títulu orixinal Ivanhoe (en)
Xéneru cine de capa y espada (es) Traducir, película basada nuna novela y película medieval (es) Traducir
País d'orixe Estaos Xuníos
Estrenu 12 xunu 1952 (Londres)
31 xunetu 1952 (Nueva York)
6 ochobre 1952 (Suecia)
Idioma orixinal inglés
Duración 106 min
Llugar de la narración Inglaterra
Rodaxe Castillo de Doune (es) Traducir
Color en color
Ficha téunica
Direición Richard Thorpe[3]
Producción Pandro S. Berman
Guión Noel Langley
Æneas MacKenzie
Marguerite Roberts
Música Miklós Rózsa
Fotografía Freddie Young
Edición Frank Clarke
Diseñador de producción Alfred Junge
Repartu Robert Taylor[4], Elizabeth Taylor[4], Joan Fontaine[4], George Sanders[4], Emlyn Williams[4], Felix Aylmer[4], Finlay Currie[4], Robert Douglas[4], Sebastian Cabot[4], Robert Brown[4], Norman Wooland[4], Basil Sydney[4], Michael Brennan[4], Megs Jenkins[4], Carl Jaffe[4], Guy Rolfe[4], Francis de Wolff[4], Jack Churchill, Valentine Dyall[4], Harold Warrender, Patrick Holt, John Ruddock, May Hallatt y Martin Benson
Ver llista completa
Compañíes
Productora Metro-Goldwyn-Mayer[5]
Distribuidora Metro-Goldwyn-Mayer y Netflix
Premios y nominaciones
Nominaciones
Calificaciones
CNC tolos públicos[6]
FSK FSK 12
Enllaces esternos
Ficha n'IMDb
Ficha en FilmAffinity
Cambiar los datos en Wikidata

Ivanhoe ye una película de coproducción angloestauxunidense de 1952 basada na novela del mesmu títulu escrita en 1819 por Sir Walter Scott.

La película, que cuntó cola direición de Richard Thorpe y cola actuación de Robert Taylor, Elizabeth Taylor, Joan Fontaine, George Sanders y Finlay Currie, tuvo tres candidatures a los Premios Óscar.

Argumentu

[editar | editar la fonte]

Al so regresu de les Cruzaes, el rei Ricardo Corazón de Lleón (Norman Wooland) ye prindáu n'Austria. Para'l so rescate ye necesaria una elevada suma de dineru que'l so hermanu Juan Ensin Tierra (Guy Rolfe) #negar a pagar, yá que asina puede siguir usurpando'l tronu d'Inglaterra. Ente los partidarios de Ricardo atopa'l caballeru saxón Wilfred de Ivanhoe (Robert Taylor), quien llucha por consiguir el rescate. Ivanhoe yera fíu de Cedric el saxón (Finlay Currie), dirixente de la resistencia saxona frente a la dominación normanda. Pero ésti renegara del so fíu porque colara a les Cruzaes ensin la so autorización, abandonando temporalmente a Lady Rowena (Joan Fontaine), postrera descendiente de la realeza saxona.

Por esi motivu, Ivanhoe va tener que reconciliase primero col so padre, pa consiguir con él y los demás saxones que sofiten al rei Ricardo, lluchar contra Juan Ensin Tierra con cuenta de llograr restaurar nel tronu al so llexítimu rei.

Pa consiguir el perdón paternu, Ivanhoe allega a un tornéu entamáu pol príncipe Juan y los sos barones traidores, pero antes de participar nél, Ivanhoe salva a un xudíu, Isaac de York (Felix Aylmer), de ser asesináu. Como compensa pola so aición, la so formosa fía, Rebeca, (Elizabeth Taylor) agasáya-y regalai so xoyes a Ivanhoe con cuenta de pueda adquirir armadura, armes y caballu pa participar nel tornéu. Rebeca empezó a namorase de Ivanhoe.

Cuando Ivanhoe llega de incógnito al tornéu, col nome d'El Desheredáu, los campeones normandos vencieron a tolos saxones qu'osaron enfrentase a ellos. Ivanhoe va enfrentase unu a unu hasta ganalos a toos; esto ye, sir Ralph de Vipont, Phillip de Malvoisin, Front de Boeuf (Francis De Wolff), sir Hugh de Bracy ( Robert Douglas) y el templariu sir Brian de Bois-Gilbert (George Sanders), quien yá s'enfrentó con Ivanhoe en Tierra Santa.

Ye precisamente Bois-Gilbert quien manca gravemente a Ivanhoe nel últimu combate, anque igualmente cai derrotáu pos De Bracy lo mancara llevemente nel anterior choque.

Finalmente, Ivanhoe ye declaráu vencedor y concédese-y el derechu d'escoyer a la reina del tornéu, Ivanhoe escueye a Lady Rowena, ante la decepción de Rebeca qu'allegó col so padre a ver l'alcuentru.

Ivanhoe esbarrúmbase por causa de les sos firíes y toos afayen la so identidá, qu'hasta entós permaneciera oculta; inclusive los sos padres #eponderar pola so fazaña. Pero, ye Rebeca, quien previa conversación y alcuerdu con Lady Rowena, tamién bien esmolecida pola suerte del guerreru Ivanhoe, ocupase de treslladalo a la so casa con cuenta de curialo y curar les sos firíes hasta algamar la so completa recuperación.

A partir d'esti momentu l'aición tórnase solmenada. Nel treslláu de Ivanhoe, ye fechu prisioneru xunto colos so proteutores xudíos, al igual que'l so padre y el so séquitu, nel cual ta Lady Rowena. Toos ellos son llevaos al castiellu de Frente de Güe, onde Bois-Gilbert va cortexar a Rebeca, y De Bracy a Lady Rowena.

Pero los traidores normandos son sorprendíos por Robin de Locksley (Robin Hood) (Harold Warrender) y los sos homes, qu'asalten el castiellu. Frente de Güe muerre na defensa, de Bracy ríndese, y Bois-Gilbert fuxe con Rebeca al santuariu de los Templarios.

Ivanhoe llogra axuntar el rescate pa Ricardo, recibiendo ente otres l'aportación de Isaac de York y parte del pueblu xudíu que contribúin con #dinero #emolumento del so pueblu pa llograr la lliberación del rei Ricardo.

Mientres, Rebeca ye xulgada como bruxa o bruxa, por usar les sos conocencies de yerbolera pa curar enfermos, y acusada d'abruxar al caballeru Bois-Gilbert, quien no fondero ta perdidamente namoráu d'ella. A puntu de ser condergada, Ivanhoe llanza'l so guante, como símbolu de retu y solicita un Xuiciu de Dios, nel cual la inocencia o culpabilidá de Rebeca va  decidirase nun tornéu a muerte ente'l retador de l'acusada, Ivanhoe, y el campeón escoyíu pola acusación, que definitivamente ye Bois-Gilbert.

Rebeca asisti al duelu ente los dos valerosos guerreros: unu, al qu'ella ama, empeñáu en demostrar la so inocencia; l'otru que l'ama a ella, condergáu a demostrar la so culpabilidá, tres una demostración de los dos caballeros na so habilidá en manexu de les armes, Ivanhoe va dar muerte a Gilbert y va salvar a Rebeca. Nesi intre, el rei Ricardo Corazón de Lleón apruz nel tornéu al pie de los sos caballeros, el so hermanu Juan Ensin Tierra, l'usurpador, baxa la cabeza en señal de sumisión y ye sometíu, mientres el verdaderu rei, Ricardo Corazón de Lleón, encamienta a tol pueblu a fortalecer la unión.

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]