Islla Jarvis
| Islla Jarvis | |
|---|---|
| Jarvis Island (en) | |
 | |
| Situación | |
_(small_islands_magnified)_(-mini_map_-rivers).svg) | |
| Grupu | Islles Perifériques Menores de los EE.XX. |
| Tipu | área protexida |
| Parte de |
Islas de la Línea (es)  |
| Asitiáu en | Océanu Pacíficu |
| Coordenaes | 0°22′00″S 160°01′00″W / 0.36666666666667°S 160.01666666667°O |
| Datos | |
| Altitú media | 7 m |
| Puntu más altu | valor desconocíu |
| Superficie | 4,75 km² |
| Población | 0 |
| Noamáu por |
Edward, Thomas and William Jarvis (en) |
| Fusu horariu | UTC−11:00 |
| Llonxitú | 2,9 km |
 | |
La islla Jarvis (tamién conocida como islla Bunker) ye unu de los catorce territorios ensin incorporar de los Estaos Xuníos d'América.[1][2][3][4]
Anguaño atopábase despoblada, tien una superficie de 4,5 km², alcuéntrase nel océanu Pacíficu sur, a media distancia entre Ḥawai y les islles Cook. Ta xustu na parte central de les islles Espóradas Ecuatoriales.
El clima de la islla ye tropical, con agües insuficientes, vientu constante y sol fuerte. Variando dende'l nivel del mar hasta los 7 metros, el terrén ye arenosu. La islla nun tien agua potable natural.
Por propósitos estadísticos, la islla ye considerada como una de les Islles Ultramarines d'Estaos Xuníos.
La islla nun tien agua duce, polo que si se precisa agua dientro de la islla, tien que traese dende l'esterior.[5]
Historia[editar | editar la fonte]
La islla foi afayada'l 21 d'agostu, 1821 pol buque británicu Eliza Francis, sol mandu del capitán Brown.
Foi reclamada polos Estaos Xuníos en marzu de 1857 so l'Acta d'Isles Guaneras, y foi oficialmente anexionada por dichu país el 27 de febreru de 1858.
El guanu, dempués de ser estrayíu, tenía de ser unviáu a los Estaos Xuníos pa usalo como fertilizante. Tres 21 años de continua esplotación, la islla foi abandonada en 1879 dempués d'estrayer tonelaes de guanu.
El Reinu Xuníu anexionó la islla'l 3 de xunu de 1889, pero nunca realizaron planes para siguir cola estracción de recursos sobro la islla. Los Estaos Xuníos ocuparon y reclamaron la islla en 1935 como un territoriu ensin incorporar.
La islla Jarvis ta alministrada pol Serviciu de Pesca y Vida Montesa de los Estaos Xuníos como Jarvis Island National Wildlife Refuge. La entrada a la islla rique un permisu especial del "O.S. Fish and Wildlife Service" y suel tar acutada a toa persona salvu a los científicos. Ye visitada añalmente pol equipu de Guardacostes de los Estaos Xuníos y pol Serviciu de Pesca y Vida Montesa de los Estaos Xuníos.
Xeografía[editar | editar la fonte]
Ente que dellos puntos de anclaje n'alta mar tán marcaos nos mapes, la islla de Jarvis nun tien puertos o muelles, y les corrientes rápides son un peligru. Hai una zona de desembarco de barcos nel centru de la mariña occidental, cerca, tien una baliza de día que se ta desmoronando, y otru cerca de la esquina suroeste de la islla.[6]
El centru de la islla Jarvis ye una llaguna seca onde s'atoparon fondos depósitos de guanu, que fueron esplotaos mientres unos 20 años nel sieglu xix. La islla tien un clima desértico tropical, con altes temperatures diurnes, vientu constante y sol fuerte. Les nueches, sicasí, son bastante fresques. El suelu ye mayormente arenosu y algama los 7 metros nel so puntu más altu. Por cuenta de la distancia de la islla d'otres grandes mases de tierra, el puntu altu de la islla Jarvis ye'l 36ᵘ picu más aislláu del mundu.
La islla de coral de baxa altitú foi considerada mientres enforma tiempu como malo de ver dende pequeños barcos y ta arrodiada por un estrechu petón periféricu.
La Islla Jarvis ye unu de los dos territorios de los Estaos Xuníos que s'atopen nel hemisferiu sur (l'otru ye Samoa Americana). Asitiada a namás 40 km al sur del ecuador, Jarvis nun tien nenguna fonte natural d'agua duce conocida y les precipitaciones son escases. Esto crea un paisaxe bien aveseo y planu ensin plantes más grandes que los parrotales. Nun hai evidencia de que la islla sostuviera dalguna vegada una población humana autosuficiente.
Los sos escasos manizos de yerba, enredaderes postraes y parrotales de baxa crecedera son principalmente un hábitat de anidación, descansu y alimentación pa les aves marines, les aves costeres y la vida montesa marina.
La islla de Jarvis quedó somorguiada so l'agua mientres l'últimu periodu interglacial, fai aproximao 125.000 años, cuando'l nivel del mar yera 5-10 metros más altu que güei. A midida que el nivel del mar menguó, formóse una llaguna en forma de ferradura nel centru de Jarvis.
La islla de Jarvis ta asitiada na zona horaria de Samoa (UTC -11:00), la mesma zona horaria que la Samoa Americana, el petón Kingman, l'atolón de Midway y l'atolón de Palmyra.
Abelugu Nacional de Vida Montesa[editar | editar la fonte]
.jpg)
El 27 de xunu de 1974, el Secretariu del Interior Rogers Morton creó l'Abelugu Nacional de Vida Montesa de la Islla Jarvis, que s'amplió en 2009 para añader tierres somorguiaes dientro de les 12 milles náutiques (22 km) de la islla. L'abelugu inclúi agora 5,15 kilómetros cuadraos de tierra y 1.734,4 kilómetros cuadraos d'agua. Xunto con otres seis islles, la isla foi alministrada pol Serviciu de Pesca y Vida Montesa de los Estaos Xuníos como parte del Complexu d'Abelugos Nacionales de Vida Montesa de les Islles Remotes del Pacíficu. En xineru de 2009, esa entidá foi alzada a la categoría de Monumentu Nacional Marín de les Islles Remotes del Pacíficu pol presidente George W. Bush.[7]
La entrada pública a cualquier persona, incluyíos los ciudadanos estadounidenses, na islla de Jarvis rique un permisu d'usu especial y xeneralmente ta acutada a los científicos y educadores. El Serviciu de Pesca y Vida Montesa de los Estaos Xuníos y el Serviciu de Guardacostes de los Estaos Xuníos visiten Jarvis dacuando.[8]
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Bibliografia[editar | editar la fonte]
- Rauzon, Mark J. (2016). Isles of Amnesia: The History, Geography, and Restoration of America's Forgotten Pacific Islands. University of Hawai'i Press, Latitude 20. Página 48. ISBN 9780824846794.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Magnetic Hourly Values, Jarvis Island: 1957-58. Coast and Geodetic Survey.
- ↑ North Pacific Pilot: The seaman's guide to the islands of the North Pacific by W.H. Rosser (n'inglés). James Imray & Son.
- ↑ (en inglés) The structure and distribution of coral reefs. D. Appleton and Company.
- ↑ The SiteNet World Guide (n'inglés). Conway Data.
- ↑ (en inglés) «United States Pacific Island Wildlife Refuges». Consultáu'l 26 de xineru de 2007.
- ↑ «CIA - The World Factbook -- Jarvis Island». web.archive.org (2006-09-08). Consultáu'l 2020-10-07.
- ↑ «Establishment of the Pacific Remote Islands Marine National Monument». georgewbush-whitehouse.archives.gov. Consultáu'l 2020-10-07.
- ↑ «Australia - Oceania :: United States Pacific Island Wildlife Refuges — The World Factbook - Central Intelligence Agency». www.cia.gov. Consultáu'l 2020-10-07.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Islla Jarvis 
.
Datos: Q62218- Multimedia: Jarvis Island