Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial

Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial
	centro de investigación (es) y organismo público de investigación (es)
Llocalización
Sede	Torrejón de Ardoz
Direición	España
Coordenaes	40°29′32″N 3°28′37″W / 40.49222°N 3.47708°O
	Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial (España)
Historia
Fundación	1942
Participación empresarial
Organización matriz	Secretaría de Estado de Defensa (es)
Filiales	ver Centro de Astrobiología (es) ; El Arenosillo (es) ; Instituto Tecnológico La Marañosa (es) ; Laboratorio de Ingenieros del Ejército «General Marvá» (es) ; Estación Espacial de Maspalomas (es) ; Complejo de Comunicaciones de Espacio Profundo de Madrid (es) ;
Datos económicos
Emplegaos	1493 (2020); 1200 (2008)
	Web oficial

L'Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial «Esteban Terradas» (más conocíu como INTA) ye un organismu autónomu d'España adscritu a la Secretaría d'Estáu de Defensa del Ministeriu de Defensa qu'intenta suplir l'ausencia d'una axencia espacial puramente dicha. L'INTA ta especializáu na investigación y el desenvolvimientu teunolóxicu, de calter dual, nos ámbitos de l'aeronáutica, espacio, hidrodinámica, seguridá y defensa. Foi fundáu en 1942 por Esteban Terradas, inxenieru naval, industrial y aeronáuticu. La so sede central atópase en Torrejón de Ardoz, Madrid. Cuenta con dos centros d'operaciones, unu, la MDSCC en Robledo de Chavela,(Madrid) y la otra see nel Centru d'Esperimentación de "El Arenosillo" n'Huelva (Andalucía).^[1] De la so partida presupuestaria, casi un 60% destinar a equipamientu científicu y teunolóxicu.

Funciones[editar | editar la fonte]

Realiza proyeutos d'investigación, tantu en solitariu como en combinación con otros organismos estatales, tanto nacionales como internacionales (CSIC, universidaes, NASA) y empreses privaes. Ye responsable de los programes de satélites científicos Intasat,^[2] Minisat, Nanosat 01, Nanosat-1B y OPTOS, ente otros.

Dende la base de llanzamientu de cohetes sonda, na so sede d'El Arenosillo,^[3] trabayó con distintos tipos de cohetes suborbitales, como'l INTA-300 y el INTA-255. Ente 1991 y 1999 trabayó nel desenvolvimientu del cohete llanzador de satélites Capricorniu, que foi finalmente abandonáu.

Satélites[editar | editar la fonte]

Intasat, llanzáu'l 15 de payares de 1974.
UPM/LB-Sat 1, llanzáu'l 17 de xunetu de 1995. En collaboración cola Universidá Politéunica de Madrid.
Minisat 01, llanzáu'l 21 d'abril de 1997.
Nanosat 01, llanzáu'l 17 d'avientu de 2004.

Nanosat 1B, llanzáu'l 29 de xunetu de 2009.
Xatcobeo (Dieste), llanzáu'l 13 de xineru de 2012. En collaboración cola Universidá de Vigo.
OPTOS,^[4] llanzáu'l 21 de payares de 2013. Basar nun estándar CubeSat.
Satélite Paz llanzáu'l 22 de febreru de 2018, desenvueltu pal Ministeriu de defensa. Ye'l más recién.

Toos estos satélites son totalmente españoles en fabricación y diseñu, y entienden una plataforma d'usos múltiples de baxu costu, con subsistemas de diseñu modular y interfaces estándar col módulu de carga útil.

Cohetes[editar | editar la fonte]

INTA-255, primer cohete sonda español, llanzáu'l 20 d'avientu de 1969.

INTA-300, llanzáu'l 18 de febreru de 1981 dende El Arenosillo.
- INTA-300B Cohetes modificaos basaos nel INTA-300, el primeru desapegó'l 21 d'ochobre de 1993.

Capricorniu, proyeutu pa desenvolver un vehículu llanzador, atayar nel añu 2000.

Datos[editar | editar la fonte]

Fecha del primer llanzamientu o satélite: 1974, (Intasat)

Capacidá teunolóxica espacial de l'axencia:

Estaciones de siguimientu: Sí: la Madrid Deep Space Communications Complex de Robledo de Chavela.
Centros de llanzamientu: Sí. El Arenosillo, Huelva.
Fabricación de satélites: Sí.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ «llanzamientu-de-los-primeros-cohetes-fabricaos-en-espana_1148906/ El Cabu Cañaveral español atopar n'Huelva y llanzó más de 500 cohetes. Noticies de Teunoloxía». Consultáu'l 9 de febreru de 2016.
↑ Patricia Ruiz Sanz. «primer-satelite-espanol.html INTASAT: Historia del primer satélite español». Consultáu'l 20 de febreru de 2018.
↑ Vázquez Velasco, Mariano. D'El Arenosillo al Cedea. Inta. ISBN 978-84-930056-5-8. Consultáu'l 16 d'ochobre de 2016.
↑ «OPTOS (Optical Nanosatellite)» (inglés). Consultáu'l 16 d'ochobre.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Institutu Nacional de Téunica Aeroespacial «Esteban Terradas»

[1] «llanzamientu-de-los-primeros-cohetes-fabricaos-en-espana_1148906/ El Cabu Cañaveral español atopar n'Huelva y llanzó más de 500 cohetes. Noticies de Teunoloxía». Consultáu'l 9 de febreru de 2016.

[2] Patricia Ruiz Sanz. «primer-satelite-espanol.html INTASAT: Historia del primer satélite español». Consultáu'l 20 de febreru de 2018.

[3] Vázquez Velasco, Mariano. D'El Arenosillo al Cedea. Inta. ISBN 978-84-930056-5-8. Consultáu'l 16 d'ochobre de 2016.

[4] «OPTOS (Optical Nanosatellite)» (inglés). Consultáu'l 16 d'ochobre.

[1]

[2]

[3]

[4]