Ignacio Diego
Ignacio Diego | |||
---|---|---|---|
23 xunu 2011 - 6 xunetu 2015 | |||
Vida | |||
Nacimientu | Castro Urdiales, 18 de mayu de 1960 (64 años) | ||
Nacionalidá | España | ||
Estudios | |||
Estudios | Universidá de Valladolid | ||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | inxenieru, políticu | ||
Creencies | |||
Partíu políticu | Partido Popular | ||
Juan Ignacio Diego Palacios (Castro-Urdiales, Cantabria, 18 de mayu de 1960), más conocíu como Ignacio Diego o Nacho Diego, ye un políticu y peritu español. Foi l'octavu presidente de Cantabria y séptima persona qu'ocupa esti cargu dende'l 23 de xunu de 2011 hasta'l 6 de xunetu de 2015.
Xugó nel Real Racing Club de Santander xuvenil, siendo convocáu en cuatro causes pa integrar la seleición española de dicha categoría. Como remeru de la Sociedad Deportiva de Remu Estelleru consiguió dellos subcampeonatos de Cantabria en bancu móvil.
Foi escoyíu conceyal nel Conceyu d'El Estelleru nos comicios de 1987 y 1991, y desempeñó les xeres d'alcalde del mesmu conceyu tres les eleiciones de 1995, 1999 y 2003. Dende 2004 preside'l Partíu Popular de Cantabria.
En 2011 foi escoyíu presidente de Cantabria en ganando les eleiciones con mayoría absoluta. Foi reelixíu como presidente del PP cántabru nel XI Congresu Rexonal celebráu en Santander en mayu de 2012.
Nes eleiciones de mayu de 2015, optó a la reeleición na presidencia de Cantabria pero esta vegada'l Partíu Popular perdió la mayoría absoluta, llogrando 13 de los 35 escaños nel Parllamentu de Cantabria y pasando a la oposición.
Carrera política
[editar | editar la fonte]Afiliáu al PP dende 1987, nel añu 1988 foi escoyíu presidente de Nueves Xeneraciones del Partíu Popular de Cantabria.
En 1987 presentar a les eleiciones al Conceyu d'El Estelleru, encabezando la llista como candidatu a l'Alcaldía, siendo escoyíu conceyal. En mayu de 1991 repiti como candidatu a l'Alcaldía del Conceyu d'El Estelleru, llogrando la candidatura del PP cinco conceyales. N'avientu de 1991 foi nomáu direutor rexonal de Mediu Ambiente, cargu nel que permaneció hasta setiembre de 1992. Dende esi añu y hasta 1995 foi asesor del presidente del Parllamentu de Cantabria.
Nel Congresu Rexonal del Partíu Popular de 1995 foi escoyíu vicesecretariu d'Organización d'esta formación política, siendo reelixíu pal mesmu puestu nel congresu celebráu'l 4 d'ochobre de 1996.
En 1995 encabeza de nuevu les llistes del Partíu Popular como candidatu a l'Alcaldía d'Estelleru, llogrando la mayoría absoluta con nueve conceyales y siendo escoyíu alcalde con mayoría absoluta. Esi añu arrenunció al escañu de diputáu nacional, optando por dedicar se por entero a la so condición d'alcalde. Nes eleiciones municipales del añu 1999, y de nuevu como cabeza de llista del Partíu Popular, revalida la mayoría absoluta en L'Estelleru superando con amplitú'l 50 per cientu de los votos.
Esta circunstancia vuelve repitise nes eleiciones municipales del añu 2003, nes que de nuevu ye escoyíu alcalde de L'Estelleru llogrando más del 50 per cientu de los votos y revalidando la mayoría absoluta.[1]
En 2003, mientres la so etapa como alcalde en L'Estelleru, el conceyu incurrió nun fraude tributariu conscientemente realizáu» de más de 200.000 euros, según sentencia del Tribunal Supremu de 2012.[2]
Nel VIII Congresu Rexonal del Partíu Popular de Cantabria, celebráu'l 26 d'ochobre de 2002, Ignacio Diego de nuevu foi nomáu vicesecretariu del partíu.
El 13 de payares de 2004 foi escoyíu presidente del PP de Cantabria col 94% de los votos de los compromisarios asistentes al IX Congresu Rexonal del PP, sustituyendo a José Joaquín Martínez Sieso nel cargu.
N'ochobre de 2006 anunció la so dimisión como alcalde d'Estelleru pa presentase a la presidencia del Gobiernu de Cantabria como candidatu del PP nes eleiciones autonómiques de 2007.[3] En dichos comicios, la candidatura d'Ignacio Diego foi la más votada y llogró 17 de 39 escaños del Parllamentu de Cantabria. Nun consiguió la mayoría absoluta, dando llugar a que'l pactu ente socialistes (PSC-PSOE) y rexonalistes (PRC) revalidar de nuevu.
Foi reelixíu presidente del Partíu Popular de Cantabria col 94,5% de los votos nel X Congresu Rexonal, celebráu en Santander el 4 d'ochobre de 2008. Y de nuevu per tercer vegada nel XI Congresu Rexonal celebráu en Santander el 5 de mayu de 2012, yá como presidente rexonal col 98,7% de los votos.
Presidencia de Cantabria
[editar | editar la fonte]Nes eleiciones del 22 de mayu de 2011 ganó por mayoría absoluta les eleiciones autonómiques frente al anterior presidente de Cantabria, Miguel Ángel Revilla; fechu inéditu en Cantabria desque'l Parllamentu cunta con 39 diputaos. El 23 de xunu del mesmu añu foi investido pol Parllamentu como nuevu presidente autonómicu[4] y el llunes 27 de xunu tomó posesión como tal.
Nes eleiciones del 24 de mayu de 2015, opta a la reeleición a la Presidencia de Cantabria, pero namái llogra 13 de los 35 escaños del Parllamentu de Cantabria, perdiendo la mayoría absoluta y pasando a la oposición pola reedición del pactu PRC-PSOE facilitáu por Podemos, recuperando la presidencia Miguel Ángel Revilla.
Cargos desempeñaos
[editar | editar la fonte]- Presidente de NNGG de Cantabria.
- Alcalde d'El Estelleru (1995-2006).
- Diputáu del Parllamentu de Cantabria (dende 2003).
- Presidente del PP de Cantabria (2004-2017).
- Presidente de Cantabria (2011-2015).
Ver tamién
[editar | editar la fonte]
Predecesor: Juan Antonio Maestru |
Alcalde de L'Estelleru 1995-2006 |
Socesor: Carlos Cortina |
Predecesor: José Joaquín Martínez Sieso |
Presidente del PP de Cantabria 2004-2017 |
Socesor: María José Sáenz de Buruaga |
Predecesor: Miguel Ángel Revilla |
Presidente del Gobiernu de Cantabria 2011-2015 |
Socesor: Miguel Ángel Revilla |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ https://web.archive.org/web/20150223144416/http://www.ppcantabria.org/ESP/y/44/Populares-Cantabria/Bienvenida
- ↑ «El Supremu condena a Estelleru a pagar 600.000 euros a Facienda», en El Diario Montañés
- ↑ «Ignacio Diego anuncia la so dimisión como alcalde», en El Diario Montañés
- ↑ «Ignacio Diego yá ye presidente de Cantabria», en El Diario Montañés
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]