Idioma bordurio

Faláu en
Númberu de falantes
Datos
Sistema d'escritura	alfabetu llatín
Códigos

L'idioma bordurio ye un llinguaxe ficticiu, que constitúi la llingua nacional y oficial de Borduria, un imaxinariu Estáu de los Balcanes qu'apaez nos cómics de Les aventures de Tintín del dibuxante belga Hergé. Nun se sabe enforma del bordurio, yá que nun apaez bien frecuentemente nes hestories de Tintín. Del idioma vecín, el syldavo, demostróse que ye una llingua xermánica; pero del bordurio conócense tan poques pallabres que ye imposible un analís asemeyáu pa esta llingua. Hai munches pallabres d'aparente orixe xermánicu, sicasí: hôitgang (cf. holandés uitgang), mänhir (cf. l'holandés mijnheer), ointhfan (cf. l'holandés ontvangst) sztôpp, tzhôl (cf. l'alemán Zoll, l'holandés tol y l'inglés toll) y zsnôrr (cf. l'holandés snor). La fonte definitiva d'eses pallabres ye, sicasí, incierta. L'idioma paez qu'emplega'l mesmu alfabetu llatín que'l sildavo, pero, a diferencia d'ésti, nun emplega amás l'alfabetu cirílicu.

Como asocede con otres llingües ficticies y dellos nomes propios y topónimos del universu de Tintín, Hergé moduló el bordurio a partir del Marols, un dialeutu del holandés que se fala en Bruxeles y la so contorna.

Casi tou cuanto se sabe del bordurio (quitando Müsstler) atopar en L'Affaire Tournesol.

Delles pallabres

• amaïh! - ¡viva!
• da - apagáu
• on - encendíu
• hôitgang - salida
• mänhir - señor
• ointhfan - recepcionista
• opernska - ópera
• platz - plaza
• Pristzy! - ¡Demonios!, ¡Maldición!
• szonett - campana
• sztôpp - stop
• tzhôl - vistíu
• vannet - agua
• zservis - serviciu
• zsnôrr - bigote
• natt - nueche
• dolzt - día
• meil - non
• kitz - sí
• jet - yo
• du - tu
• han - él
• hen - ella
• oss - nós
• vi - vós
• hanes - ellos
• henes - elles

Nomes propios típicos

• Kardouk
• Kavitch
• Klûmsi
• Ernezt
• Krônik
• Himmerszeck
• Kûrvi
• Tasch
• Pleksy
• Sponsz
• Bonsannirsezt
• Molkoist

Enllaces esternos

• Datos: Q3845128