Saltar al conteníu

Hemorroides

De Wikipedia
(Redirixío dende Hemorroide)


Hemorroides

Tipo y llocalización frecuente de les hemorroides.
Clasificación y recursos esternos
CIE-10 I84
CIE-9 455
CIAP-2 K96
DiseasesDB 10036
MedlinePlus 000292
eMedicine med/2821 emerg/242
MeSH D006484
Especialidá Ciruxía xeneral
Wikipedia nun ye un consultoriu médicu Avisu médicu 
[editar datos en Wikidata]

Les hemorroides (del griegu αιμα aima: ‘sangre' y ρειν rein: ‘fluyir') son varices o inflamaciones de les venes nel rectu y el cursu. Popularmente tamién se-yos conoz col nome de almorranes.[1] Anatómicamente son plexos, cojinetes o almadines de texíu submucoso onde tán conteníes les vénules y arterioles superficiales del conductu añal.[2] De normal son trés los cojinetes, alcontraos na paré llateral esquierda, paré llateral derecha y en posición media posterior y funcionen nel mecanismu de continencia de les fieces.

De cutiu, les inflamaciones de les hemorroides son consecuencia del esfuerciu pa sacupar el intestín, anque pueden ser causaes por otros factores como'l embaranzu, l'estriñimientu crónicu, la foria o'l avieyamientu.[1]

El principal síntoma de les hemorroides ye'l dolor alredor del cursu y sangre colorada brillosa nes fieces, nel papel hixénicu o nel retrete. Otres causes de sangráu añal o rectal inclúin un cáncer colorrectal o añal.[1] El tratamientu suel incluyir baños tibios y cremes locales. Les hemorroides complicaes pueden riquir ciruxía y otros tratamientos. La ciruxía puede ser practicada por médicos especialistes en coloproctoloxía.

Clasificación

[editar | editar la fonte]

Les hemorroides patolóxiques estremar n'internes, si atopar por enriba de la llinia pectínea o dentada del conductu añal, y esternes les que s'atopen distales o pembaxo de la llinia dentada. Les hemorroides internes clasificar en cuatro graos.

  • Grau I: Nel primeru d'ellos, la hemorroide alcontrar nel texíu submucoso sobre la llinia dentada. Puede defecar sangre colorao viva. Considérase que ye la más frecuente.
  • Grau II: Nel segundu grau, sobresalen al defecar pero reintrodúcense bonalmente, col cese del esfuerciu.
  • Grau III: Nes de tercer grau salen al defecar, y el paciente tien de reintroduciles manualmente.
  • Grau IV: Nes del cuartu grau, les hemorroides son irreductibles y tán siempres prolapsadas.

Les hemorroides tamién pueden trombosarse. Les hemorroides internes aniciar dende'l plexo hemorroidal cimeru y tán cubiertes por mucosa proximal a la llinia dentada. Pueden presentar rectorragia, protrusión, quemazón, pruyiciu, dolor y descarga mucosa.

Etioloxía

[editar | editar la fonte]

Delles causes que predisponen a carecer hemorroides:

Cuadru clínicu

[editar | editar la fonte]

Les molesties más comunes que causen les hemorroides son fáciles de sentir: sensación d'ardor nel rectu, comezón, humedad anal constante, dolor, sangráu al sacupar (anque non siempres sangra), enllordiáu de la ropa interior, y sensación de salida de dalgún bárabu pol rectu. Non tan comunes y casi siempres cuando hai prolapso mucoso rectal son mal golor, incontinencia gaseosa y nos casos más estremos puede presentase incontinencia total. Tamién cabo destacar que dellos pacientes sufren síntomes correspondientes a hemorroides de mayor grau que les qu'ellos carecen.[3][4]

Rectorragia y melenes

[editar | editar la fonte]

La causa más frecuente de la rectorragia (sangráu pel cursu) ye por sangráu hemorroidal. Tamién puede ser aniciáu por fisuras, rectitis y lo más grave, por pólipos o tumores del rectu y colon. Por esta razón, ante un sangráu, yá seya recién o bien crónicu, tien d'efectuase siempres un estudiu endoscópico (rectoscopia o colonoscopia) por que, nel casu de qu'esista un tumor, pueda ser diagnosticáu pol ciruxanu proctólogo y aplicar cuanto antes el tratamientu oportunu.

Otramiente, la causa más frecuente d'una rectorragia son les hemorroides. Una rectorragia produz sangráu relativamente pequeñu; de cutiu apenes enllordien el papel hixénicu (o papel de bañu). Sicasí, si la rectorragia ye d'una cantidá de moderada a grave, hai que buscar darréu atención médica.

Dacuando, el sangráu nel tubu dixestivu nun se manifiesta por sangre colorao nes fieces, sinón por sangre negro y pegañosa (melena). Sicasí, delles comíes (calamares na so tinta, espinaques) o melecines (fierro, bismutu) pueden causar fieces negres. Si reparen fieces negres de causa desconocida, tien de consultase darréu a un médicu.

Les melenes son la evacuación rectal de material negro y fedientu, la resultancia de la degradación bacteriana de la hemoglobina de sangre enllancada na lluz intestinal. En pacientes con tránsitu colónico lentu, un sangráu a nivel del colon proximal puede presentase como melena.

Diagnósticu

[editar | editar la fonte]

El diagnósticu realizar por aciu un exame clínicu del rectu y del cursu. Pa refugar la posibilidá d'un cáncer encamiéntase prauticar un exame radiográficu con enema opacu y, posiblemente, una sigmoidoscopia. De toes formes, ante un cuadru de hemorroides pueden reparase pequeñes perdes de sangre, ente qu'ante un cáncer les hemorraxes suelen ser más abondoses, persistentes y, polo xeneral preséntense acomuñaes con cambeos nel vezu intestinal.

Endoscopia

[editar | editar la fonte]

La endoscopia ye utilizada principalmente pa ver y filmar l'interior de los cuévanos corporales y realizar dellos procedimientos ensin necesidá de recurrir a la ciruxía. Esisten distintos tipos d'endoscopia, y la anoscopia ye unu d'ellos.

La rectoscopia ye una observación instrumental del rectu y cursu, per mediu de la cual puede visualizase l'estáu internu de los mesmos. D'esta manera puede vese l'orixe del sangráu, la causa de la molestia y en munches ocasiones, puede tomase una biopsia y esclariar el diagnósticu.

La colonoscopia ye un estudiu instrumental, por aciu una preparación de purga y llavadures previes, col colonoscopio, que dexa, so anestesia y llubricante y distensión moderada non doliosa, con aire, ver tol aparatu dixestivu inferior.

Nelles puede reparase l'orixe del sangráu, tomar fotografíes, reconocer tumoraciones y ulceraciones, diagnosticar formaciones diverticulares, reparar el so estáu patolóxicu, lo mesmo que estenosis y una reconocencia rápida de les tumoraciones benignes (divertículos) y malines (cánceres), etc.

Anguaño les téuniques camudaron enforma. Esisten analxésicos escelentes pal manexu de les molesties pre-exame y post-operatories. El paciente tien de ser atendíu por un ciruxanu colorrectal, quien tien les conocencies más actualizaes al respective de diches enfermedaes.

Prevención de les hemorroides

[editar | editar la fonte]
  • Faer exerciciu a lo menos tres veces a la selmana mientres media hora (caminar o correr) col fin d'ameyorar la circulación xeneral.
  • Baxar de pesu, una y bones la obesidá aumenta la presión abdominal sobre'l pisu coxal.
  • Evitar el sedentarismu. Nun tar llargues hores sentáu o de pies: cada tanto tien de caminase y movese.
  • El consumu regular de castañal d'Indies favorez el fortalecimientu de los vasos sanguíneos y evita la inflamación de les hemorroides.[5]

Tratamientu non quirúrxicu de les hemorroides

[editar | editar la fonte]
  • Caltener una bona hixene añal y evitar tascar o estregar les hemorroides, pa evitar mancales y prevenir les infeiciones.
  • Correxir l'estriñimientu añadiendo fibra a la dieta: frutes, verdures, pan integral, líquidos abondosos (más de dos llitros d'agua al día).[6]
  • Correxir les fories.
  • Evitar comíes bien sazonadas, picantes y grases, según el consumu d'alcohol.
  • Evitar esfuercios al defecar.
  • Amenorgar el tiempu de defecación (nun tar sentáu nel retrete más de 5 minutos).
  • Nun utilizar papel hixénicu (nin siquier el nidiu); sí puede utilizase pa ensugar el cursu dempués de la llavadura con agua.
  • Llavar el cursu con agua frío o tibia (pue ser nel bidé, o arramando agua d'una jarra).
  • Baños d'asientu de 15 minutos, con agua tibio (non caliente nin ferviendo), 2 o 3 vegaes al día, dempués de defecar. Puede faese nuna palancana o cofaina. Nun amestar a l'agua aromatizantes, xampú de ducha, xabón, etc. Dempués de cada bañu d'asientu, llavar (nel bidé o con agua llimpio) la piel alredor del cursu.[7]
  • Aplicar xelu (non direutamente sobre la mucosa del cursu, sinón cubiertu con una tela) mientres non más de 20 minutos, 2 o 3 vegaes al día. Eso mengua la cantidá de sangre nel área, lo que produz l'amenorgamientu del tamañu de les hemorroides.[5]
  • Aplicar vinagre de mazana con un algodón dos o tres veces al día.[5]
  • Puede tomase meliloto.[5]

Con estes midíes, el dolor y la hinchadura de la mayoría de les hemorroides sintomátiques van menguar nun plazu de dos a siete díes, y el bultu duru tendría d'unviar n'ente cuatro y seis selmanes.[8]

Alimentos encamentaos

[editar | editar la fonte]

Encamiéntense toos aquellos alimentos que tengan fibra:

Esto va ayudar a amollecer la materia fecal y faer más fácil la so espulsión

Amás ye recomendable tomar muncha agua (preferiblemente l'agua provisto nel llar, llamada «agua del cañu», «agua de la canía o grifu» o «agua del tubu»). Si l'agua de la casa nun ye potable, tien de fervese o purificar primeramente. Si toma agua mineral (que de por sí nun ye recomendable por cuenta del so altu conteníu en sodiu), nun tien de ser demasiáu carbonatada.[9]

Alimentos ensin encamentar

[editar | editar la fonte]

Les comíes irritantes y los condimentos:

el vinagre

Toles frutes non madures.

Otros tratamientos non quirúrxicos

[editar | editar la fonte]

Otru tipu de tratamientu non quirúrxicu pa les hemorroides ye l'usu de fotocoagulación, criocirugía, radiofrecuencia o lligadura con banda elástica. Estes opciones xeneralmente tán consideraes pa les hemorroides de grau II y dalgunes de grau III.

Tratamientu quirúrxicu de les hemorroides

[editar | editar la fonte]

El tratamientu quirúrxicu tien de realizase siempres que'l meyoramientu de vezos y tratamientu médicu nun sían abondos o cuando yá esiste entamu de los entueyos y xeneralmente pa hemorroides de terceru y cuartu grau o inclusive les de segundu grau que nun respondieron a otres alternatives non quirúrxiques de manexu. La hemorroidectomía ye la ciruxía emplegada pa quitar les venes que s'enchieron o dilataron alredor del cursu.

Pa la intervención de hemorroides el paciente puede sometese a anestesia xeneral o bien a una local (anestesia local o anestesia espinal) con sedación. Les venes dilataes (hemorroides) quítense y déxase na zona un paquete de gases maneres pa menguar la hemorraxa.

Esisten dellos tipos de procedimientos quirúrxicos pal tratamientu de les hemorroides, que son:

1) una ye la téunica abierta, cuando se realiza resección o extirpación de les hemorroides por aciu un bisturín llétricu y déxase la firida abierta pa dexar qu'encarne per segunda intención;
2) la otra ye la téunica zarrada, onde se retira'l texíu hemorroidal y la mucosa del conductu añal afeutada y los cantos de la firida encárense nuevamente pa dexala zarrada.

Otres téuniques son l'empléu d'engrapadores, que s'introducen pel cursu y engrapan y corten el texíu redundante, realizando una hemorroidopexia.

El tratamientu más novedosu consiste na hemorroidectomía con láser, que dexa la operación con anestesia local o zonal y el paciente puede retomar la vida normal n'unu o dos díes. Anque esta téunica nun demostró una clara ventaya coles téuniques tradicionales sí s'amonta'l costu de la ciruxía, yá que se riquir equipos y intrumentales especializaos.

Mientres la convalecencia'l paciente puede esperimentar un fuerte dolor dempués de la ciruxía cuando contrái o relaxa'l cursu, polo que tienen d'alministrase analxésicos. Pa evitar l'usu de papel sobre'l cursu, tienen d'usase llavaos en bidé dempués de la defecación. Amás, los baños templaos van sirvir pa menguar les contraiciones dolioses del cursu, y pueden aselar el picor y la quemazón de la zona. Puede esperase una completa recuperación en dos selmanes. L'analgesia intratecal demostró un amenorgamientu significativu del dolor nel paciente dempués de la operación nes primeres 24 hores.

Tratamientu quirúrxicu mínimamente invasivo

[editar | editar la fonte]

El tratamientu quirúrxicu mínimamente invasivo va empobináu principalmente a pacientes con grau I y II, anque apliquen en dellos casos de grau III y IV. Los pacientes pueden remanase de forma ambulatoria, esto ye, ensin necesidá d'internamientu hospitalariu. El so oxetivu ye extirpar o destruyir les hemorroides, la fibrosis secundaria al procesu de cicatrización ayuda a dar firmeza a los texíos, previniendo un nuevu prolapso. Los sos entueyos son pocu frecuentes y mínimes.[10]

Los tratamientos habituales son:[10][11][12]

  • Lligadura con bandes hemorroidales (banding): asítiase una banda de goma alredor de la base de les hemorroides, que corta la circulación y la hemorroide sufre necrosis. Esti métodu foi hasta agora'l más efectivu ente los tratamientos de mínima invasión.[10][12]
  • Fotocoagulación con rayos infrarroxos: utiliza aparatos especiales pa quemar les hemorroides.[12]
  • Fotocoagulación con láser: utiliza aparatos especiales pa quemar les hemorroides.[12]
  • Escleroterapia: inyéctase una sustancia químico que produz dexeneración del texíu hemorroidal.[12]
  • desarterialización hemorroidal transanal (THD)
  • Crioterapia: conxelación.
  • Procedimientu pa prolapso y hemorroides (PPH): ye una téunica de recién aplicación onde, per mediu de grapes, se reposiciona el texíu mucoso y menguar el fluxu sanguíneo a les hemorroides.[13]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 «Hemorroides», artículu n'español nel sitiu web MedlinePlus (Enciclopedia médica n'español), de mayu de 2008. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2008.
  2. «Ciruxía de hemorroides» Archiváu 2008-10-21 en Wayback Machine, artículu n'español nel sitiu web MedlinePlus (Enciclopedia médica n'español), na serie "Anatomía normal" (2007). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2008.
  3. Hemorroides, téuniques quirúrxiques Archiváu 2011-11-08 en Wayback Machine, artículu n'italianu.
  4. Tratamientos y drogues, artículu n'inglés nel sitiu web de la Clínica Mayo (Estaos Xuníos).
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 «How to shrink hemorrhoids» Archiváu 2017-11-07 en Wayback Machine (cómo encoyer les hemorroides), artículu n'inglés nel sitiu web Health Guidance.
  6. Hemorroides Archiváu 2009-05-21 en Wayback Machine, artículu n'español nel sitiu web del Colexu Estauxunidense de Gastroenteroloxía.
  7. Hemorrhoids, artículu n'inglés nel sitiu web de la UCSF (Universidá de California en San Francisco).
  8. «Hemorrhoids», artículu n'inglés nel sitiu web de la ASCRS.
  9. (en castellanu) 8 alimentos prohibíos que tienes d'evitar si sufres Hemorroides. Hemorroides.Club. 12 de setiembre de 2017. https://hemorroides.club/alimento-prohibíos/. Consultáu'l 12 de setiembre de 2017. 
  10. 10,0 10,1 10,2 H. M. MacRae, y R. S. McLeod: «Comparison of hemorrhoidal treatments: a meta-analysis», artículu n'inglés na revista Can J Surg, 40, nᵘ 1, páx. 14; febreru de 1997.
  11. Hemorrhoids, artículu n'inglés nel sitiu web del NDDIC (National Digestive Diseases Information Clearing House). Consultáu'l 18 de xineru de 2010
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Les hemorroides Archiváu 2008-09-06 en Wayback Machine, artículu n'español nel sitiu web University of Virginia Health System. Consultáu'l 19 de xineru de 2010.
  13. PPH (procedimientu pa prolapso y hemorroides), artículu n'español nel sitiu web Ciruxía de Hemorroides. Consultáu'l 19 de xineru de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]