Heidi Hammel

De Wikipedia
Heidi Hammel
Vida
Nacimientu California, 14 de marzu de 1960 (64 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Estudios
Estudios Institutu Teunolóxicu de Massachusetts
Universidá de Ḥawai
Oficiu astrónoma
Emplegadores Institutu Teunolóxicu de Massachusetts
Space Science Institute (en) Traducir
Premios
Miembru de Sociedad Planetaria (es) Traducir
Xunión Astronómica Internacional
Cambiar los datos en Wikidata

Heidi Hammel (14 de marzu de 1960, California) ye una astrónoma planetaria conocida pola so especialización nel estudiu de los xigantes gaseosos Uranu y Neptunu. Xunto col so equipu d'investigación, afayó'l clima cambiante de Neptunu y, sobremanera, "la gran mancha escura" col so "brillosu compañera", fechu que tuvo muncha repercusión. Tamién participó nel equipu qu'estudió "El gran choque de la cometa" en Xúpiter utilizando'l telescopiu Hubble, col cual Heidi ganó una gran fama per parte de la prensa y los ciudadanos con interés pola ciencia. En 2002 foi nomada pola "Discover Magacín" una de les 50 muyeres más importantes de la ciencia. Tamién recibió esi añu la "Medaya d'excelencia en comunicación pública Carl Sagan", de la que se siente bien arguyosa.

Biografía[editar | editar la fonte]

Redolada familiar[editar | editar la fonte]

La familia taba compuesta pola so madre Phyllis M. Hammel, el so padre Robert Hammel, Heidi, el so hermanu Hazen y la so hermana Lisa. Heidi yera la mayor de los hermanos, y Lisa la pequeña, que nacería dos años dempués de Heidi. Bob tuvo una bona educación, y quixo lo mesmo pa los sos descendientes, la casa taba siempres enllena de llibros y munchos de los xuguetes mercar con motivos educativos. Tamién mercaron un telescopiu, que Heidi escasamente usaba, prefería pasar el tiempu viendo Star Trek o estudiando los planos de la nave Enterprise.[3]

Pero, como toes, nun yera una familia perfecta. Bob quería enforma a les sos fíes y fíu, pero raramente podía demostralo. Camudaba de trabayu frecuentemente, y poro, de llocalidá, lo que lu provocaba cada vez más presión y más estrés. Esto llevó-y al alcoholismu, y a ser una persona distinta cuando recurría a ello. L'ambiente que s'alendaba na casa nun yera bonu, non podíen relaxase nella, y Heidi, na so dómina pre-adolescente, llegó a tar sometida a un gran estrés, que tuvo'l so puntu álgido con un esmorecimientu mientres cantaba nel coru de la ilesia. Phyllis, que pertenecía a la ilesia luterana, dába-y a Heidi la serenidá y aplomu que precisaba, y nun taba dispuesta a poner en xuegu la salú de les sos fíes y fíu, asina que, tomó la decisión doliosa de divorciase de Robert.[4]

Estudios[editar | editar la fonte]

En rematando la escuela secundaria, con unes notes peraltes, en primer llugar decidió siguir el camín del so padre y graduase en Penn State (Universidá del estáu de Pennsylvania). Pero la so profesora Mary Rhodes, que dirixía un cursu avanzáu pa cuatro estudiantes (nel que taba Heidi), encamentó-y a qu'aportara al MIT (Institutu Teunolóxicu de Massachussets), dada la so fortaleza en Matemátiques. Esto convenció a Heidi, que pidió cartes d'encamientu a los sos profesores. Mary, obviamente, ellaboró una carta bien positiva, pero'l so profesor de química negar a redactala, pa él les moces nun yeren lo suficientemente intelixentes pa entrar nel MIT. Dolida, nel so llugar pidió cartes d'encamientu a otros profesores. Cuando'l MIT aceptó la so candidatura, tenía ganes de resfregar la pola cara al so profesor de química, sicasí díxo-y: "Mira, consiguí entrar nel MIT". La respuesta d'él espantar: "Eso ye solo porque yes una muyer. Tienen cuotes que rellenar".[5]

MIT y Tesis postdoctoral[editar | editar la fonte]

Llogró la llicenciatura nel MIT en 1982. Fueron años duros, los estudios nesti institutu son de gran dificultá, y tuvo dellos problemes coles asignatures de Física, pero llogró sacales alantre. Nel MIT afayó la que sería la so pasión, l'Astronomía. Pasión alimentada, sobremanera, pol doctor James Elliot, del que se convertiría nel so asistente. Ello ye que formó parte del equipu del Dr. Elliot qu'afayaría la esistencia d'aniellos n'Uranu, daqué sorprendente. James encamentar encarecidamente pal Institutu d'Astronomía de la Universidá de Ḥawai, onde Heidi fadría'l doctoráu en Física y Astronomia, que llogró finalmente en 1988.[6]

Realizó la so tesis doctoral sobre Neptunu, precisaba investigar daqué alrodiu de lo cual nun se conociera enforma nel mundu científicu, Uranu y Neptunu yeren bonos candidatos pa ello, pero Uranu nun ufiertaba datos interesantes nesi momentu. Sicasí, Neptunu, produció interesantes y chocantes novedaes. Una nube brillosa a lo llargo del planeta, llamada más tarde "Bright Companion" ("Compañera brillosa"), una atmósfera cambiante (contrariu a lo que se pensaba), y una velocidá de rotación más rápida de lo alcordao pa esti planeta. Los científicos yeren escépticos a estes novedaes, y más viniendo d'una investigadora nueva, a Heidi costó-y convence-yos de que los sos datos yeren correutos. Pero finalmente consiguir, y gracies a ello utilizaron los sos cálculos de rotación pa determinar la secuencia de grabación d'imáxenes de la Voyager 2 al so alcuentru con Neptunu.[7][8][9]

En 1988 remató'l so proyeutu de post-doctoráu y recibió una posición como residente na asociación d'investigación de la NASA "Jet Propulsion Laboratory", sería parte del equipu (la más nueva) de la Voyager 2 cuando esta llegara a Neptunu. Convirtiérase una esperta en dichu planeta, y por eso querer nel equipu.[6]

Heidi siempres destacó por tener una capacidá estelante pa interpretar los datos, esto quiciabes-y vien del so niñez, na que pasaba una gran cantidá d'hores xugando cola so amiga Teresa Krankel con xuegos didácticos como'l Monkey Swing, retos matemáticos o'l Monopoly. Con esti postreru, los dos neñes creaben gráficos y tables colos que se prestaben y aprendian a analizar datos.[3]

Carrera profesional[editar | editar la fonte]

Neptunu y el so gran mancha escura

Cuando la sonda Voyager 2 llegó cerca de Neptunu n'agostu de 1989, los astrónomos de la NASA quedaron ablucaos. Neptunu recibe solo un 3% de la lluz solar que recibe Xúpiter, poro, esperaben atopar un planeta inactivu, escuru, ensin cambeos. Pero les imáxenes unviaes pola sonda Voyager dicíen lo contrario, dicíen que'l so mundu yera dinámicu y aturbolináu. Lo más sorprendente foi "la gran mancha escura", una enorme nube/furacán nel hemisferiu sur del planeta. Si una nube d'esti calibre tuviera na Tierra, cubriría'l planeta enteru. Cerca del gran mancha escura, midiéronse vientos de más de 1500 milles per hora (unos 2400 km/h), lo más fuerte midíu en cualquier planeta. Los datos de la Voyager tamién revelaron qu'esti gran mancha escura variaba significativamente a lo llargo del curtiu vuelu de la sonda. Toa esta actividá en Neptunu dexó a los astrónomos incrédulos.[10]

Neptunu y el so gran mancha escura

Heidi, nun tuvo físicamente col so equipu de la NASA. Nel so llugar, prefirió dise a Ḥawai y utilizar el telescopiu de la universidá qu'ellí tenía, pa llograr una perspeutiva distinta a la que llograben los sos compañeros. Col filtru coloráu aplicáu al telescopiu, ella nun vía'l gran mancha escura, sinón una gran nube brillosa ("Compañera brillosa") que la acompañaba en tol so percorríu. La gran mancha escura actuaba como un monte na Tierra, causando que l'aire fluyera alredor y enriba so, lo que creaba condiciones cambiantes de temperatura y presión. Estos cambeos anicien nubes alredor del monte, d'igual manera que'l gran mancha escura formaba la so gran compañera brillosa, una nube allegante que lu siguía.[11]

Heidi dio-yos la clave pa entender la climatoloxía de Neptunu, y esto yera perimportante pal nuesu planeta. Dicía que, "la razón pola que'l clima na Tierra ye malo de predicir ye la esistencia d'océanos y continentes qu'interactuen cola nuesa atmósfera. Pero, en planetes como Jupiter o Neptunu, nun hai continentes nin océanos, tou lo que tienes ye gas, tou lo que tienes ye atmósfera. Y por eso, ye más fácil estudiar y modelar el clima nellos. Pero ye'l mesmu procesu físicu, lo mesmo asocede tantu na Tierra como en Neptunu. Estudiar y avanzar nel clima de Neptunu fainos aprender polo xeneral, y eso ayuda a entender meyor el clima na Tierra".[12]


En 1994, el telescopiu Hubble taba preparáu pa reparar Neptunu, y esti planeta, volvía sorprender a tolos astrónomos. La gran mancha escura reparada en 1989 pola sonda Voyager 2 esmoreciérase ensin dexar rastru. Pero Hubble fotografiara otru importante mancha escura, esta vegada nel hemisferiu norte del planeta. Los astrónomos describir como una imaxe espeyu del anterior mancha.[13]

Nesos momentos, al anunciar los descubrimientos, Heidi dixo que "l'atmósfera de Neptunu non solo camudara radicalmente dende 1989, sinón que tamién estes nueves carauterístiques indicaben que col estraordinariu dinamismu de Neptunu, el planeta yera capaz de camudar la so apariencia dafechu nunes poques selmanes". Entá quedaba enforma por aprender d'esti xigante gaseosu.[13]

Impacto de la cometa Shoemaker Levy-9 en Xúpiter

El 25 de marzu de 1993, Carolyn Shoemaker, Eugene Shoemaker y David Levy atoparon la so novenu cometa, bautizáu como "Shoemaker-Levy 9". Taba fraccionáu en cachos y orbitando Xúpiter, por cuenta de la gravedá d'esti xigante, y diba topetar col planeta l'añu siguiente. Con una gran esperiencia nel telescopiu Hubble, Heidi foi escoyíu pa liderar un espertu equipu qu'estudiaría l'impautu d'esta cometa en xunetu de 1994, poniendo'l focu específicamente nos cambeos atmosféricos que produciría. L'impautu foi más importante de lo esperao, hasta aficionaos a l'astronomía colos sos telescopios podíen apreciar el cambéu producíu nel planeta. La manera de cuntar los descubrimientos a la prensa per parte de Heidi cautivó-yos, tantu que, convertir na favorita de los reporteros.[14][15]

"L'impautu creó un plumeru de gases que s'alzó 1000 milles d'altor, el planeta foi cubiertu con un sarriu atmosféricu", mentó Heidi. "Si esti impautu asocediera na Tierra, toos nós morreríamos. Creara una rotura de la biosfera importante. Esto ye lo que pensamos que-yos asocedió a los dinosaurios".[16]

En tando unos años en Cambridge siguiendo col estudiu d'Uranu y Neptunu, en 1996 casóse con Tim Dalton, con quien tuvo trés fíos, el postreru en 2001. En 1998, xunir al Institutu de Ciencia Espacial (SSI) en Coloráu como co-direutora d'investigación, siendo'l so principal oxetivu l'estudiu de planetes esteriores y los sos satélites. Dende'l so segundu embaranzu taba sufriendo pa compaxinar la so vida profesional y maternal, por eso buscó la manera de tener una xornada llaboral que-y dexara tener les tardes llibres pa dedicase a la so familia.[14][6]

N'agostu de 2003, tuvo la oportunidá de participar nuna sesión de tres díes d'observación xunto con Fred Bortz y otros cuatro persones: David Lynch, Ray Russell, Daryl Kim de la "Aerospace Corporation", y Brad Perry de la NASA. Taben usando'l telescopiu con infrarroxos de la NASA (IRTF) nel visu del monte más altu de Ḥawai, "Mauna Kea". L'oxetivu de Heidi yera estudiar les atmósferes d'Uranu y Neptunu. Ray, sicasí, pretendía estudiar estrelles que dexaren a la so compañía ameyorar los sos productos orbitales. Dave quería ver si una nueva nova taba formando una nube de polvu. Y Brad quería estender la so conocencia alrodiu de l'astronomía planetaria pa poder decidir na NASA que proyeutos seríen escoyíos de tolos posibles tocantes a futures misiones espaciales. Daryl, inxenieru, yera un espertu nel aparatu de midida conocíu como BASS (Sistema de Espectógrafo de Array de Banda Ancha).[17]

Pero esti aparatu de midida tuvo dalgún problema, y pa cuando resolver yá nun yera bien facederu reparar Uranu, asina que, punxeron mirar n'otru oxetivu: Marte taba n'oposición a la Tierra (la Tierra taba ente Marte y el Sol), y yera una bona oportunidá pa reparar les sos llunes, Deimos y Phobos. Y los datos llograos fueron sorprendentes, pos revelaben que la superficie de Deimos paecía como'l sable nun día soleyeru. Tomaron estos resultaos con procuru, analizaron información esistente alrodiu de estos dos llunes, y volvieron oldear otra vegada la información recoyida mientres esos díes. Llegaron a la conclusión de que les llunes de Marte, yeren más calientes de lo que se pensaba hasta la fecha. Redactaron, eso sí, con procuru, una circular a la comunidá científica col descubrimientu.[17]

Gran comunicadora[editar | editar la fonte]

Amás del so llabor como profesional, Heidi destacó pol so gran habilidá como comunicadora. La manera d'esplicar los detalles de los acontecimientos cautivaba a la prensa, yera una de les favorites de los reporteros. Tien una gran habilidá p'algamar al públicu xeneral, faciendo de les sos intervenciones daqué risonderu pa este.

Cuando-y preguntar como desenvolvió'l so talentu pa esplicar la ciencia en términos populares, Heidi contesta: "El mio primu Larry foi'l mio esperimentu. Cuando yera una estudiante, volvía a casa pa la selmana d'aición de gracies, y mientres los descansos de los sos partíos de futbol, el venía onde'l mio 'OK, Heidi, ¿en que tas trabayando?' Yo sabía que tenía 30 segundos pa esplica-y a esti tíu, que trabayaba nuna fábrica de camiones, lo que yo faía. Él quería solo'l resume. Rápido dicía-y, 'Toi usando telescopios pa tratar d'atopar planetes y afayar de que tán fechos'. Tou científicu tendría de ser capaz de faer esto."[18]

Aficiones[editar | editar la fonte]

La música yera una de les sos pasiones (pop, rock, clásica), amás gustába-y cantar y tocar distintos preseos. Mientres les sos distintes fases de la so carrera como estudiante participó n'actividaes rellacionaes cola música, llegando a cantar en coros y tocar en chigres colos grupos d'amigos rellacionaos cola música a los que se xunía. Siempres foi una gran fan del grupu Grateful Dead, del qu'asistió a dellos conciertos épicos. Gracies a Grateful Dead conoció al so primer noviu, Olin Harbury, y al so home Tim Dalton.[19]

Reconocencies[editar | editar la fonte]

  • 1995 - Premiu "Astronomical Society of the Pacific's 1995 Klumpke-Roberts Award" pola comprensión del públicu y apreciación de l'astronomía.
  • 1996 - Premiu "Harold C. Urey prize", pol so llabor d'investigación.
  • 1996 - Premiu nacional "Spirit of American Women", por afalar a les muyeres nueves a nun siguir los patrones de carrera habituales.
  • 1998 - Premiu "San Francisco Exploratorium's 1998 Public Understanding of Science Award".
  • 2000 - Escoyida miembru de la "American Association for the Advancement of Science".
  • 2002 - Nomada pola "Discover Magacín" una de les 50 muyeres más importantes de la ciencia.
  • 2002 - "Medaya Carl Sagan" a la comunicación pública, pol so gran habilidá comunicadora.
  • 2006 - Les observaciones de la información del telescopiu Hubble mientres el choque de la cometa contra Xúpiter fueron citaes nel primer llugar del Top-10 del Hubble nel artículu principal de la "Scientific American".

L'asteroide "1981 EC20" foi renombráu a "3530 Hammel" nel so honor.

[20][14][21][22][23]

Cites[editar | editar la fonte]

"L'impautu creó un plumeru de gases que s'alzó 1000 milles d'altor, el planeta foi cubiertu con un sarriu atmosféricu", mentó Heidi. "Si esti impautu asocediera na Tierra, toos nós morreríamos. Creara una rotura de la biosfera importante. Esto ye lo que pensamos que-yos asocedió a los dinosaurios".[16]

"Borrinosu con posibilidá de metanu", ye como Heidi Hammel, describe'l clima de Neptunu.[24]

"Toi estelada pol delicáu balance ente la radiación solar esterna y el calor interno d'estos planetes. Esti balance paez metaestable, particularmente para Uranu, pero tamién para Neptunu, llevando a señales detectables na so actividá atmosférica de les estaciones y na actividá solar. Nun entendemos del tol procesu físicu envueltu nel balance, ya inda ye'l mesmu balance qu'asocede na atmósfera terrestre. N'otres pallabres, estudiando otros planetes, aprendemos alrodiu de la Tierra, y la conocencia de la Tierra ye increíblemente importante pa nós como especie.[25]

Publicaciones[editar | editar la fonte]

Hammel, H. B. et al. Jupiter After the 2009 Impact: Hubble Space Telescope Imaging of the Impact-generated Debris and its Temporal Evolution. The Astrophysical Journal Letters, Volume 715, Issue 2, pp. L150-L154 (2010).

Hammel, H. B.; Sromovsky, L. A.; Fry, P. M.; Rages, K.; Showalter, M.; de Pater, I.; van Dam, M. A.; Lebeau, R. P.; Deng, X. The Dark Spot in the atmosphere of Uranus in 2006: Discovery, description, and dynamical simulations. Icarus, Volume 201, Issue 1, p. 257-271.

Luszcz-Cook, S. H.; de Pater, I.; Ádámkovics, M.; Hammel, H. B.Seeing double at Neptune's south pole. Icarus, Volume 208, Issue 2, p. 938-944.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Uranu (planeta)

Neptunu (planeta)

Xúpiter (planeta)

Gran Mancha Escura de Neptunu

Cometa Shoemaker-Levy 9

(3530) Hammel

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ URL de la referencia: https://dps.aas.org/prizes/2002. Data de consulta: 29 avientu 2021. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20211229223032/https://dps.aas.org/prizes/2002.
  2. ↑ URL de la referencia: https://dps.aas.org/prizes/masursky.
  3. ↑ 3,0 3,1 (2005) Beyond Jupiter : the story of planetary astronomer Heidi Hammel. Franklin Watts, páx. 11-16. ISBN 9780531167755.
  4. ↑ (2005) Beyond Jupiter : the story of planetary astronomer Heidi Hammel. Franklin Watts, páx. 18-19. ISBN 9780531167755.
  5. ↑ (2005) Beyond Jupiter : the story of planetary astronomer Heidi Hammel. Franklin Watts, páx. 22-23. ISBN 9780531167755.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «MEET HEIDI HAMMEL: WEBB TELESCOPE INTERDISCIPLINARY SCIENTIST».
  7. ↑ «:: NASA Quest > Archives ::» (9 de xunu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de xunu de 2010. Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  8. ↑ Hammel, H; Lebeau, Raymond; L. Lawson, S (31 de mayu de 1993). The Relative Intensity of Neptune's 25. Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  9. ↑ Cruikshank, Dale P.; Matthews, Mildred Shapley; Schumann, A. M. (November 1995). Neptune and Triton (n'inglés). University of Arizona Press, páx. 616-618. ISBN 9780816515257. Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  10. ↑ «APOD: May 8, 1996 - Neptune's Great Dark Spot: Gone But Not Forgotten». Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  11. ↑ (2005) Beyond Jupiter : the story of planetary astronomer Heidi Hammel. Franklin Watts, páx. 57-61. ISBN 9780531167755.
  12. ↑ «Planet Advocate Heidi Hammel». Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  13. ↑ 13,0 13,1 Wilford, John Noble (n'inglés). Space Photos Reveal New Planetary Mystery. https://www.nytimes.com/1995/04/20/us/space-photos-reveal-new-planetary-mystery.html. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «Heidi Hammel | Introductions Necessary» (inglés). Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  15. ↑ Kay., Carson, Mary (2008). Exploring the solar system : a history with 22 activities, Rev. ed, Chicago Review Press, páx. 99-101. ISBN 9781613740422.
  16. ↑ 16,0 16,1 Seeing fate of the universe is astronomy's goal, Ridgefield scientist says. Connecticut Post. https://www.ctpost.com/default/article/Seeing-fate-of-the-universe-is-astronomy-s-goal-220002.php. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «An Upcoming Biography of Heidi Hammel by Fred Bortz, Children's Science Writer». Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  18. ↑ Dreifus, Claudia (1 de setiembre de 2008) (n'inglés). Heidi B. Hammel Is an Astronomer Focussed on Neptune and Uranus. The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2008/09/02/science/02conv.html. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 
  19. ↑ (2005) Beyond Jupiter : the story of planetary astronomer Heidi Hammel. Franklin Watts, páx. 17-18, 33-35, 62-64. ISBN 9780531167755.
  20. ↑ «Brief Biography - Heidi B. Hammel».
  21. ↑ «ACADEMIC CURRICULUM VITAE».
  22. ↑ The 50 Most Important Women in Science | DiscoverMagazine.com. Discover Magacín. http://discovermagazine.com/2002/nov/feat50/. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 
  23. ↑ (n'inglés) Heidi Hammel | World Science Festival. World Science Festival. https://www.worldsciencefestival.com/participants/heidi_hammel/. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 
  24. ↑ BBC, Alex Hudson. «El cumpleaños del misteriosu Neptunu» (castellanu). Consultáu'l 11 de marzu de 2018.
  25. ↑ (n'inglés) Heidi Hammel: Ask for help when you need it. Women in Planetary Science: Female Scientists on Careers, Research, Space Science, and Work/Life Balance. 30 de setiembre de 2010. http://womeninplanetaryscience.wordpress.com/2010/09/30/heidi-hammel-ask-for-help-when-you-need-it/. Consultáu'l 11 de marzu de 2018. 



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Heidi_Hammel&oldid=4158620»