Héctor García Godoy
Héctor García Godoy | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Moca, 11 de xineru de 1921 | ||
| Nacionalidá |
 República Dominicana | ||
| Muerte | Santu Domingu, 20 d'abril de 1970[1] (49 años) | ||
| Estudios | |||
| Estudios | Universidá Autónoma de Santu Domingu | ||
| Oficiu | políticu, abogáu, diplomáticu | ||
| Creencies | |||
| Partíu políticu |
Partido Reformista Social Cristiano (es)  | ||
 | |||
Héctor Rafael García Godoy Cáceres (11 de xineru de 1921, Moca – 20 d'abril de 1970, Santu Domingu), foi un abogáu y políticu dominicanu. Presidente provisional de República Dominicana ente'l 3 de setiembre de 1965 y el 1 de xunetu de 1966, so los auspicios de la Organización d'Estaos Americanos (OEA), rematada la Guerra d'Abril de 1965.
Primeros años, familia y estudio[editar | editar la fonte]
García Godoy nació en Moca (República Dominicana) el 11 de xineru de 1921, fíu d'Emilio García-Godoy Ceara (fíu del novelista ya historiador Federico García Godoy y de Rosa Ceara Giménez) y d'Ana Antonia Cáceres Ureña (fía del presidente Ramón Cáceres Vásquez y de Narcisa Ureña Valencia).[2]
La so tía Rosa Delia García-Godoy Ceara foi la primer muyer gobernadora na provincia de La Vega y foi tamién diputada al Congresu de la República Dominicana.[2] Foi sobrín del pintor y escultor Enrique García-Godoy Ceara, el güelu maternu del caricaturista Harold Priego García-Godoy, siendo Héctor polo tanto tíu segundu del caricaturista.[2] Foi amás primu del pintor Darío Suro García-Godoy, y tíu güelu segundu de l'actriz Laura García-Godoy Oliva.[2]
Realizó los sos estudios primarios nel so pueblu natal y asistió a la "Academia Santa Ana", en Santiago de los Caballeros. En 1936, ingresó na Central High School, en Washington, Estaos Xuníos, y terminó los sos estudios secundarios nel Colexu Ponceño de Varones, en Ponce, Puertu Ricu. Estudió Derechu na Universidá de Santu Domingu, onde se graduó d'abogáu en 1944.
El 26 d'agostu de 1944 casóse con Matilde Pastoriza Espaillat (bisnieta del presidente Ulises Espaillat), con quien tuvo dos fíos: Ana Matilde García-Godoy Pastoriza y Guillermo García-Godoy Pastoriza.[2]
Vida pública y política[editar | editar la fonte]
Entró nel serviciu diplomáticu como Segundu Secretariu de la Embaxada dominicana en San Xosé de Costa Rica. En 1945 foi promovíu a Primer Secretariu y encargáu de negocios en Managua, Nicaragua. En 1947, designáu Direutor del Departamentu Consular del Ministeriu de Rellaciones Esteriores. En 1948, foi designáu Secretariu de la Xunta de Direutores del Bancu de Reserves, más tarde, en 1954, Superintendente Xeneral de Bancos. En 1955, foi nomáu Vicegobernador del Bancu Central de la República Dominicana. Sirvió de nuevu como diplomáticu, siendo embaxador en Londres, Reinu Uníu ente 1956 y 1963, añu en que'l profesor Juan Bosch designar Ministru de Rellaciones Esteriores, cargu al qu'arrenunció depués del Golpe d'Estáu al Presidente Bosch.
Presidencia provisional[editar | editar la fonte]
Mientres la Revolución d'Abril, en 1965, foi escoyíu provisionalmente como Presidente de la República, sustituyendo al Coronel Caamaño Deñó, el 3 de setiembre, y gobernó el país mientres nueve meses hasta qu'apurrió'l poder al doctor Joaquín Balaguer, en 1966. Antes de colase entamó les eleiciones nacionales de 1966.
Electu Joaquín Balaguer, foi nomáu embaxador n'Estaos Xuníos dende 1966 hasta 1969. Lideró'l Movimientu de Conciliación Nacional, MCN, hasta la so muerte asocedida'l 20 d'abril de 1970.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000011127. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Hector Garcia-Godoy. Llingua de la obra o nome: alemán.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Espinal Hernández, Edwin Rafael (15 de marzu de 2014). «Federico García Godoy: 90 años dempués» (castellanu). Cápsules Xenealóxiques en Areíto. Institutu Dominicanu de Xenealoxía. Archiváu dende l'orixinal, el 24 d'abril de 2014. Consultáu'l 13 de xunetu de 2014.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Datos: Q880065