Saltar al conteníu

Granja de Moreruela

Coordenaes: 41°48′37″N 5°44′20″W / 41.810277777778°N 5.7388888888889°O / 41.810277777778; -5.7388888888889
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Granja de Moreruela
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Zamora
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Granja de Moreruela (es) Traducir Juan Carro Santos
Nome oficial Granja de Moreruela (es)[1]
Códigu postal 49740
Xeografía
Coordenaes 41°48′37″N 5°44′20″W / 41.810277777778°N 5.7388888888889°O / 41.810277777778; -5.7388888888889
Granja de Moreruela alcuéntrase n'España
Granja de Moreruela
Granja de Moreruela
Granja de Moreruela (España)
Superficie 41.27 km²
Altitú 703 m[2]
Llenda con
Demografía
Población 246 hab. (2023)
- 142 homes (2019)

- 135 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Zamora
Densidá 5,96 hab/km²
Cambiar los datos en Wikidata

Granja de Moreruela ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora, na comunidá autónoma de Castiella y Lleón.

El conceyu tien una superficie de 41,54 km², cuenta según el padrón municipal pa 2017 del INE con 280 habitantes y una densidá de 6,74 hab./km².

Prehistoria

[editar | editar la fonte]

L'Abrigu d'El Portalón», asitiáu na marxe izquierda del ríu Esla, ye una de les poques muestres prehistóriques d'arte esquemático pintáu de la provincia de Zamora. Ye de grandes dimensiones y tien nel centru un panel nel que s'alluguen les pintures esquemátiques. El conxuntu pictóricu componer d'un antropomorfu de cuerpu arrondáu, colos brazos llevantaos, y les piernes realizáronse por aciu dos trazos serpentiformes. Ente la parte del tueru y les piernes puede estremase un trazu anaranxáu, que paez un faldellín. Na parte cimera apréciase un pequeñu círculu grabáu a manera de cabeza. Al pie de él hai un trazu de pintura, en pésimu estáu de caltenimientu, y una serie de barres na zona inferior izquierda del panel.[3]

Edá Media

[editar | editar la fonte]

La hestoria d'esta llocalidá atópase inexcusablemente amestada al monesteriu de Santa María de Moreruela. L'actual Granja de Moreruela, nel añu 1143 yera l'antigua villa o llugar de Santoxenia, según documentu de donación a los flaires de la villa de Moreruela de Frades o Enriba pa la fundación del Monesteriu de Moreruela. El rei Alfonsu VII de Lleón donó a Ponce Cabera, y per mediu d'ésti a los monxos Pedro y Sancho, Moreruela de Frades, términu abandonáu que, según la carta de donación, rayaba colos términos de Castro Torali (Castrotorafe), Regua (Riego), Mangaineses (Manganeses), Sancta Eugenia, Pedrería, Tábara, y Santoxenia que súper Estula ripam est sita.

Santoxenia, villa donada darréu al Monesteriu, convertir na Granja de Santoxenia según la bulda d'Alejandro III del añu 1162 y na bulda d'Inocencio III del añu 1204 la granxa de Santoxenia, pasa a llamase Granja d'Opera (de la Obra) sumiendo'l nome de Santoxenia como villa integrándose'l so términu en Moreruela.

Nel añu 1296, el rei Fernandu IV facultó a Moreruela pa faer trés puebles o burgos: En Zamora, nunes cases cerca de la ilesia de San Antolín. En Benavente, xunto a la ilesia de San salvador, conventu de Santa Clara. En Moreruela de Suso, en redol a una heredá.

El prior y el conventu del monesteriu de Moreruela otorguen carta de poder al so abá, Pedro, por que, nel so nome, llegue a un alcuerdu col obispu de Zamora, don Rodrigo, pa poner pila bautismal na ilesia de San Xuan (28 de febreru de 1332).

El nome de “La Granja” apaez a partir de la fecha de promulgación de les ordenances o “Lleis de Moreruela” del añu 1585. Les ordenances son un conxuntu de normes ellaboraes polos conceyos pa regular la vida municipal. Tienen un valor históricu estraordinariu yá que suponen el primer cuerpu llexislativu conocíu pa la villa. Les de La Granja consten de trenta capítulos.

Edá Moderna y Contemporánea

[editar | editar la fonte]

Mientres la Edá Moderna, Granja de Moreruela foi una de les llocalidaes que s'integraron na provincia de les Tierres del Conde de Benavente y dientro d'esta na receptoría de Benavente.[4] Sicasí, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá pasó a formar parte de la provincia de Zamora, dientro de la Rexón Lleonesa,[5] quedando integráu en 1834 nel partíu xudicial de Benavente.[6]

El 11 de setiembre de 1835 establezse la llei de zarru de tolos Monesterios abiertos hasta la fecha nel territoriu español, lo que significó l'abandonu del monesteriu de Santa María de Moreruela. Ante la resistencia a dicha decisión, l'abá y un monxu del mesmu fueron procesaos pol correxidor de Benavente por desafección al Réxime. Esto nun evitó que'l monesteriu y el monte axacente fueren vendíos a particulares,[7] sufriendo diversos saqueos a empiezos a lo llargo de los sieglos XIX y XX los edificios del conxuntu monásticu.

Monumentos

[editar | editar la fonte]
Ruines del monesteriu

El so principal curiosu turísticu son les ruines del monesteriu de Santa María de Moreruela, cenobiu del sieglu XII que perteneció a la orde del císter y que los sos restos tienen un gran valor patrimonial, tando declaráu Bien d'Interés Cultural.

Demografía

[editar | editar la fonte]

Según datos del INE del añu 2017, Granja de Moreruela cunta con una población de 280 habitantes y una densidá de población de 6,74 hab/km².

Gráfica d'evolución demográfica de Granja de Moreruela ente 1900 y 2017
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

La Romería de la Pedrera, el día 25 d'abril, y el Cristu del Amparu, el tercer domingu de setiembre.

Referencies

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • MEZQUITA CORDERO, Samuel: Santovenia y la so redolada, Bretó, Villaveza y Monasterio-Granja de Moreruela, Almería 2014, pp 440-450.
  • ALFONSO ANTÓN, Mª Isabel: La Colonización Cisterciense nel pandu del Duero. L'exemplu de Moreruela. Madrid, 1983, Tomu II, doc. nᵘ4, p. 61, *ALFONSO ANTON,

Mª Isabel: op. cit. Tomo II, doc. nᵘ144, p. 363.

  • GONZÁLEZ RODRÍGUEZ, Rafael: “Documentación medieval del monesteriu de Moreruela nel Archivu Municipal de Benavente”. Benavente, 1998, doc. nᵘ 3, p. 11.
  • SASTRE GARCÍA, José Manuel: “Documentu pa la Historia de la villa de Granja de Moreruela”. Cistercium, Revista monástica, nᵘ208, xineru-xunu 1997, pp. 257-271.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]