Gerard Kuiper

Gerard Kuiper
Vida
Nacimientu	Tuitjenhorn, 7 d'avientu de 1905
Nacionalidá	Reinu de los Países Baxos ; Estaos Xuníos (1937 - 1973)
Llingua materna	neerlandés
Muerte	Ciudá de Méxicu, 24 d'avientu de 1973 (68 años)
Causa de la muerte	infartu de miocardiu
Familia
Casáu con	valor desconocíu (1936 – m. 1973)
Estudios
Estudios	Universidá de Leiden ; (setiembre 1924 - 1927) bachiller de ciencies : astronomía; Universidá de Leiden ; (1927 - 30 xunu 1933) Philosophiæ doctor : astronomía
Direutor de tesis	Ejnar Hertzsprung
Direutor de tesis de	Tom Gehrels; Carl Sagan; Tobias C. Owen (en)
Llingües falaes	neerlandés; inglés
Oficiu	astrónomu, científicu planetariu, cartógrafu, profesor universitariu
Emplegadores	Observatorio Lick (es) (agostu 1933 – agostu 1935); Observatorio Harvard College (es) (agostu 1935 – agostu 1936); Observatorio Yerkes (es) (agostu 1936 – agostu 1960); Lunar and Planetary Laboratory (agostu 1960 – avientu 1973)
Premios	ver Premiu Jules Janssen (1951) ; Henry Norris Russell Lectureship (1959) ;
Miembru de	Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos; Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos; Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos

Gerard Peter Kuiper ([ˈdʒɛɾəld ˈpiːtɚ ˈkœypər], nome orixinal Gerrit Pieter Kuiper [/ˈχɛrit ˈpitər ˈkœypər]; 7 d'avientu de 1905, Tuitjenhorn – 24 d'avientu de 1973, Ciudá de Méxicu) foi un astrónomu d'Estaos Xuníos d'orixe neerlandés.^[10] Educador activu, como astrónomu tien nel so haber el suxurir la esistencia del denomináu cinturón de Kuiper y el descubrimientu de les llunes Nereida (de Neptunu) y Miranda (d'Uranu).

Biografía[editar | editar la fonte]

Foi'l mayor de los cuatro fíos del matrimoniu formáu por Gerrit Kuiper y Antje de Vries. Asistió de primeres a la escuela na so pequeña ciudá natal destacar dende'l principiu pola so constancia y bon rendimientu escolar. Tuvo De treslladase más tarde a Haarlem pa poder siguir estudios, matriculándose primeramente nuna institución educativa que lo llevaría a titulase como maestru d'escuela primaria. Pa ser almitíu na Universidá de Leiden, sicasí, tuvo que rindir un exame especial porque provenía d'un tipu d'escuela secundaria que de normal nun conducía a la Universidá. Anque aprobó esti exame con ésitu y pudo inscribise pal semestre académicu qu'empezó en setiembre de 1924, tuvo sometíu al empiezu a cierta discriminación social por llegar a Leiden (una Universidá bien elitista) al traviés d'esta vía tan pocu elegante, amás de nun provenir, como la mayoría de los estudiantes d'esa dómina, d'una familia acomodada. Paralelamente tramitó'l so habilitación como profesor de matemátiques d'escuela secundaria.^[10]

Les sos llectures de la obra filosófica y científica de Descartes, según les observaciones astronómiques realizaes con un primer telescopiu pequeñu que recibió de regalu del so güelu y el so padre, motivaren l'interés tempranu de Kuiper pola astronomía.^[10]

En 1927 llogró'l bachilleratu en ciencies en Leiden y nel intre siguió colos sos estudios de posgráu, llogrando en 1933 el grau de doctor (Ph.D.) con una tesis alrodiu de sistemes estelares binarios, so la tutoría d'Ejnar Hertzsprung.^[10]

Kuiper llegó a los Estaos Xuníos en 1933 onde desenvolvió una carrera granible nel campu de l'astronomía del sistema solar siendo de fechu consideráu como'l padre les ciencies planetaries modernes.

Obra y descubrimientos[editar | editar la fonte]

Ente los sos trabayos teóricos desenvolvió numberosos aspeutos de la teoría de formación del sistema solar, tales como la formación de planetesimales y el papel desempeñáu polos choques na hestoria primitiva del sistema solar, siendo'l impulsor de la idea de que munchos cráteres terrestres proveníen d'impactos con cuerpos esteriores a la Tierra. Naquellos momentos pensábase que toos ellos yeren d'orixe volcánicu.

Kuiper lideró un importante programa d'astronomía nel infrarroxu dende vuelos a gran altor (12 000 m). Ente los sos munchos descubrimientos de calter observacional cabo destacar los descubrimientos de Nereida, una de les llunes de Neptunu y Miranda una de les llunes d'Uranu. Amás afayó l'atmósfera de Titán y demostró la esistencia de dióxidu de carbonu na atmósfera de Marte. Tamién collaboró nel proyeutu Apollo estudiando la superficie de la Lluna ya identificando posibles llugares d'aterrizaxe pa la misión. Kuiper ye especialmente famosu por suxurir la esistencia d'un cinturón de material cometario remanente de la formación del sistema solar, confirmáu dende 1991 y conocíu na actualidá como Cinturón de Kuiper.

Nel ámbitu académicu foi asesor de los estudios doctorales de Carl Sagan. ^[11]

Eponimia[editar | editar la fonte]

Lleven el nome de Kuiper nel so honor:

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Afirmao en: Gerard P. Kuiper and the Rise of Modern Planetary Science. Páxina: 4. Editorial: University of Arizona Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 26 marzu 2019. Autor: Derek W. G. Sears.
↑ ^2,0 ^2,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: http://www.azarchivesonline.org/xtf/view?docId=ead/uoa/UAMS480.xml.
↑ URL de la referencia: http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/kuiper-gerard.pdf. Editorial: Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos.
↑ URL de la referencia: https://www.universetoday.com/91203/gerard-kuiper/.
↑ Afirmao en: Gerard P. Kuiper and the Rise of Modern Planetary Science. Páxina: 39. Editorial: University of Arizona Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 26 marzu 2019. Autor: Derek W. G. Sears.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: https://saf-astronomie.fr/en-janssen-prize/.
↑ URL de la referencia: http://aas.org/grants/awards.php. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20101222143454/http://aas.org/grants/awards.php.
↑ ^10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 Cruikshank,Dale P. Gerard Peter Kuiper (1905–1973). A Biographical Memoir. National Academy of Sciences, 1993. (Disponible (n'inglés y formatu PDF))
↑ Astrobiografías - Carl Sagan

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

«Gerard Kuiper». en Find a Grave. (n'inglés)

[81eb2f62a0a017f1f21e883ecef4cdd129f8d1d0-1] Afirmao en: Gerard P. Kuiper and the Rise of Modern Planetary Science. Páxina: 4. Editorial: University of Arizona Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 26 marzu 2019. Autor: Derek W. G. Sears.

[7a348c36744d8e3cd2093a22768ae92c64e24158-2] 2,0 ^2,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[c63ac0e4939e1cd9bb767120b10fca70ba401c6e-3] URL de la referencia: http://www.azarchivesonline.org/xtf/view?docId=ead/uoa/UAMS480.xml.

[34ae289ca915f147134cc4407fc77318c59663d4-4] URL de la referencia: http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/kuiper-gerard.pdf. Editorial: Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos.

[5a347fa098d5577430c705487e30b0700e2a2f7a-5] URL de la referencia: https://www.universetoday.com/91203/gerard-kuiper/.

[1c2e305da93c32a6f06dbd6bcbfb53b8d413f121-6] Afirmao en: Gerard P. Kuiper and the Rise of Modern Planetary Science. Páxina: 39. Editorial: University of Arizona Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 26 marzu 2019. Autor: Derek W. G. Sears.

[7239355c00a76cf5446b3506cb919ff6797b2dc9-7] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[1d00adf2f74ffead1edc7ba264e73e1e10942266-8] URL de la referencia: https://saf-astronomie.fr/en-janssen-prize/.

[3d22f1a136bea016b844c255f141222154af6a06-9] URL de la referencia: http://aas.org/grants/awards.php. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20101222143454/http://aas.org/grants/awards.php.

[Cruikshank-10] 10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 Cruikshank,Dale P. Gerard Peter Kuiper (1905–1973). A Biographical Memoir. National Academy of Sciences, 1993. (Disponible (n'inglés y formatu PDF))

[11] Astrobiografías - Carl Sagan

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]