Georg Joachim Rheticus

De Wikipedia
Georg Joachim Rheticus
Vida
Nacimientu Feldkirch[1]16 de febreru de 1514[2]
Muerte Košice[3]4 d'avientu de 1574[2] (60 años)
Estudios
Estudios Universidá de Wittenberg
Universidá de Halle-Wittenberg
Direutor de tesis Colás Copérnicu
Direutor de tesis de Sebastian Theodoricus
Caspar Peucer (es) Traducir
Moritz Valentin Steinmetz
Llingües falaes llatín[4]
alemán
Alumnu de Colás Copérnicu
Johannes Volmar (es) Traducir
Profesor de Valentinus Otho (es) Traducir
Moritz Valentin Steinmetz
Sebastian Theodoricus
Oficiu matemáticu, astrónomu, cartógrafu, médicu, profesor universitariuastrólogu
Llugares de trabayu Leipzig
Emplegadores Universidá de Leipzig
Universidá de Wittenberg
Trabayos destacaos Narratio Prima (en) Traducir
Ephemeris or Almanack based on Coppernican principles (en) Traducir
Opus Palatinum de triangulis (en) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Georg Joachim Rheticus (tamién Rhäticus, Rhaeticus, Rhetikus) (16 de febreru de 1514Feldkirch – 4 d'avientu de 1574Košice), de nome real Georg Joachim von Lauchen, foi un matemáticu, astrónomu, teólogu, cartógrafu, constructor de preseos musicales y médicu austriacu. Foi discípulu del astrónomu polacu Nicolás Copérnico (1473-1543).[5]

Vida[editar | editar la fonte]

Rheticus yera fíu de Georg Iserin, el médicu llocal de Feldkirch. Educar na escuela de llatín de Feldkirch, pa siguir la so formación como matemáticu de 1528 a 1531 en Zúrich, y dempués na Universidá de Wittenberg, onde consiguió en 1536 un maxisteriu d'artes llibres. Gracies al patronalgu de Philipp Melanchthon, convertir en 1537 en profesor de Matemátiques y Astronomía en Wittenberg. L'añu siguiente, Melanchthon dexó-y un llargu viaxe d'estudios pa visitar a famosos matemáticos y astrónomos. En Nuremberg visitó al matemáticu y editor Johannes Schöner y al imprentador Johannes Petreius, que probablemente-y encargaron convencer a Nicolás Copérnico de qu'editara la so obra maestra en Nuremberg. Petreius dio-y trés llibros editaos por él como regalu por que los apurriera a Copérnico. Darréu estudió con Petrus Apianus en Ingolstadt, Joachim Camerarius en Tubinga y Aquiles Pirminius Gasser na so ciudá natal.

De 1539 a 1541, permaneció xunto a Copérnico en Frauenburg. Heinrich Zell, un alumnu de Sebastian Münster, acompañó a Rheticus escontra Prusia y mientres la so estancia con Copérnico, Zell pudo estudiar los documentos nel Arzobispáu de Varmia y collos, xunto con Copérnico, fixeron un mapa detalláu de Prusia.

Darréu, enseñaría en Wittenberg, Nuremberg y hasta 1545 en Leipzig. A partir de 1548 volvió viaxar y visitó a Gerolamo Cardano en Milán y empezó a estudiar medicina en Zúrich. De nuevu cola ayuda de Melanchthon, foi almitíu na facultá de Teoloxía de Leipzig. Por cuenta de un escándalu por un asuntu amorosu con unu de los sos estudiantes, tuvo qu'abandonar precipitadamente Leipzig en 1551, diendo a Praga a estudiar medicina. A partir de 1554 vivió en Cracovia, trabayando de médicu y treslladóse poco primero de la so muerte a Košice n'Hungría.

Obra y pensamientu[editar | editar la fonte]

Contribuyó considerablemente a la espansión del pensamientu copernicanu. Foi l'únicu discípulu de Copérnico y pudo convencer mientres la so estancia en Frauenburg de que publicara la so obra maestra. Mientres esa dómina dio les primeres noticies sobre la obra copernicana, editada na so Narratio prima de libris revolutionum Copernici. De camín a Nuremberga pa preparar la edición, inda publicó en Wittenberg la parte matemática, completada poles tables de senos y cosenos calculaes por él mesmu. La correición de la galerada de De revolutionobus tuvo que dexa-y la a Andreas Osiander. Ésti esanició un tratáu teolóxicu sobre la compatibilidá del sistema heliocéntricu cola Biblia, sustiuyéndolo de forma anónima por un prefaciu escritu por él mesmu, nel que presentaba'l modelu como un simple modelu de cálculu. Más tarde, Rheticus pubilicó Ephemeris ex fundamentis Copernici (Leipz. 1550).

Otra contribución importante de Rheticus a les ciencies fueron les sos tables de funciones trigonométriques realizaes con una exactitú de 10 segundos, que'l so cálculu foi termináu pol so discípulu Valentinus Otho, que les editó en Opus palatinum de triangulis (Heidelb. 1596).

Obra[editar | editar la fonte]

Narratio prima.
  • Rheticus: Narratio prima de libris revolutionum Copernici, Danzig 1540
  • Rheticus: Chorographia tewsch, 1541 ([2])
  • N. Copernicus und Rheticus: De lateribus et angulis triangulorum; Vittembergæ: excusum per Iohannem Lufft, 1542
  • Rheticus: Ephemerides novae, Lipsiae: Ex officina VVolphgangi Gvnteri, anno 1550
  • Rheticus: Canon doctrinae triangulorum; Lipsiae, 1551.
  • Canon doctrinae triangvlorvm. Lipsiae 1551, edición en llinia de la Biblioteca del Land de Saxonia - Staats- und Universitätsbibliothek Dresden

Eponimia[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: MacTutor History of Mathematics archive. Data de consulta: 22 agostu 2017.
  3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. Identificador CONOR.SI: 92310115. Afirmao en: CONOR.SI.
  5. * Dennis Danielson (2006). The First Copernican: Georg Joachim Rheticus and the Rise of the Copernican Revolution. Walker & Company, New York. ISBN 0-8027-1530-3
  6. «Rhaeticus» (inglés). Gazetteer of Planetary Nomenclature. Flagstaff: USGS Astrogeology Research Program.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Stefan Deschauer. Die Arithmetik-Vorlesung des Georg Joachim Rheticus, Wittenberg 1536: eine kommentierte Edition der Handschrift X-278 (8) der Estnischen Akademischen Bibliothek; ed. Rauner, 2003 ISBN 3-936905-00-2
  • R. Hooykaas. G. J. Rheticus’ Treatise on holy scripture and the motion of the earth / con trad. anotaciones, comentarios y cap. adicionales eo Ramus-Rheticus and the development of the problem before 1650; Amsterdam: North-Holland, 1984
  • Karl Christian Bruhns. «Joachim, Georg». en: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tomu 14, Duncker & Humblot, Leipzig 1881, páxs. 93 s.
  • Siegmund Günther. «Rheticus, Georg Joachim». en: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tomu 28, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, páxs. 388–390
  • Wolfgang Klose. Das Wittenberger Gelehrtenstammbuch: das Stammbuch von Abraham Ulrich (1549-1577) und David Ulrich (1580-1623), Halle: Mitteldt. Verl. 1999 ISBN 3-932776-76-3

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]