Genista tinctoria

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Genista tinctoria
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Fabales
Familia: Fabaceae
Subfamilia: Faboideae
Tribu: Genisteae
Xéneru: Genista
Especie: G. tinctoria
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Genista tinctoria ye una especie del xéneru Genista perteneciente a la familia de les fabacees.

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye un arbustu perenne herbal que s'atopa nes tierres altes seques dende Maine hasta Massachusetts y nel este de Nueva York, según en praos, camperes y montes n'Europa. Creciendo con un altor de 1-2 metros, los tarmos son maderizos, pocu peludos, y ramificaos. Les fueyes, cuasi sésiles son llanceolaes y glabres. Les flores de color mariellu-doráu crecen en panícules estreches ente xunu y agostu. El frutu ye una vaina llarga y brillante de color verde.

Propiedaes y Usos[editar | editar la fonte]

Foi a partir d'esta planta de la que la isoflavona genisteína foi aisllada per primer vegada en 1899, y de ende'l nome del compuestu químicu. Les partes melecinales son les cañes de floriamientu.

Ye un llaxante, estimulante diuréticu, vasoconstrictor. El té actúa como un purgante nidiu. Aguiya'l sistema nerviosu central, la so aición ye comparable a la de la nicotina. Tamién alza la presión sanguínea por constricción de los vasos sanguíneos y por consiguiente nun tien de ser utilizáu por persones con presión arterial alta. La tintura o l'estractu puede ser utilizáu externamente pal herpes.[1][2]

La planta, como los sos nomes científicu y común suxuren, utilizóse dende l'antigüedá pa la producción d'un colorante mariellu, que combináu con Isatis tinctoria tamién apurre un color verde.[3]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Genista tinctoria describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 710. 1753.[4]

Etimoloxía

Genista: nome xenéricu que provién del llatín de la que los reis y reines Plantagenet d'Inglaterra tomaron el so nome, planta Genesta o plante genest, n'alusión a una hestoria que, cuando Guillermo'l Conquistador embarcóse camín d'Inglaterra, arrincó una planta que se caltenía firme, aprofiantemente, a una roca y meter nel so cascu como símbolu de qu'él tamién sería tenáz na so venturera xera. La planta foi la llamada planta genista en llatín. Esta ye una bona hestoria, pero per desgracia Guillermo'l Conquistador llegó muncho primero de los Plantagenet y en realidá foi Godofredo d'Anjou que foi moteyáu'l Plantagenet, porque llevaba un ramito de flores marielles de retama nel so cascu como una insinia (genêt ye'l nome francés del arbustu de retama), y foi'l so fíu, Enrique II, el que se convirtió nel primer rei Plantagenet. Otres esplicaciones históriques son que Geoffrey llantó esti arbustu como una cubierta de caza o qu'él la usaba p'azotase a sigo mesmu. Nun foi hasta que Ricardo de York, el padre de los dos reis Eduardu IV y Ricardu III, cuando los miembros d'esta familia adoptaron el nome de Plantagenet, y depués aplicóse retroactivamente a los descendientes de Godofredo I d'Anjou como'l nome dinásticu.[5]

tinctoria: epítetu llatín que significa "tintorera".[6]

Citoloxía

Númberos cromosomáticos de Genista tinctoria (Fam. Leguminosae) y táxones infraespecificos = Genista tinctoria L.: n=24; 2n=48.[7]

Genista tinctoria var. elata L.: n=48; 2n=96.[8][9]

Sinonimia
  • Cytisus tinctoria (L.) Vis.
  • Genista alpestris Bertol.
  • Genista anxantica Ten.
  • Genista borysthenica Kotov
  • Genista campestris Janka
  • Genista donetzica Kotov,
  • Genista elata (Moench) Wender.
  • Genista elatior Koch
  • Genista humilis Ten.
  • Genista hungarica A.Kern.
  • Genista lasiocarpa Spach
  • Genista mantica Pollini
  • Genista marginata Besser
  • Genista mayeri Janka
  • Genista oligosperma (Andrae) Simonk.
  • Genista ovata Waldst. & Kit.
  • Genista patula M.Bieb.
  • Genista perreymondii Loisel.
  • Genista ptilophylla Spach
  • Genista pubescens O.Lang
  • Genista rupestris Schur
  • Genista sibirica L.
  • Genista tanaitica P.A.Smirn.
  • Genista tenuifolia Loisel.
  • Genista virgata Willd.
  • Genistoides elata Moench
  • Genistoides tinctoria (L.) Moench[10][9]

Galería[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Walter ED (1941). «Genistin (an isoflavone glucoside) and its aglucone, genistein, from soybeans». J Am Chem Soc 62 (12):  páxs. 3273–3276. doi:10.1021/ja01857a013. 
  2. ↑ The Herb Book, John Lust pg. 176
  3. ↑ «Broom, Dyer's». Consultáu'l 30 de payares de 2012.
  4. ↑ «Genista sagittalis L.». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 9 de xineru de 2013.
  5. ↑ En Nomes Botánicos
  6. ↑ n'Epítetos Botánicos
  7. ↑ Alrodiu de la cariológia de delles genisteas del centro-occidente español. Gallego Martín, F., M. A. Sánchez Alce & F. Navarro Andrés. Lazaroa 9: 55-60 (1988)
  8. ↑ Variabilidá cromosómica de les Genisteas de la flora española en rellación cola so ecoloxía. Sañudo, A. Ci. Biol. Ecol. Sist. 1(2): 43-52 (1972).
  9. ↑ 9,0 9,1 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Flora
  10. ↑ http://www.ildis.org/LegumeWeb/6.00/taxa/9890.shtml

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Heywood, V.H. & Ball, P.W. (1968) Leguminosae. In: Flora Europaea Vol. 2. ed. Tutin, T.G. et al.
  2. Czerepanov, S.K. (1981) Plantae Vasculares, URSS. Leningrad.
  3. Wei, Z. & Huang, Y.Z. (1998) Galega & ... In: Fl. Reip. Pop. Sinicae, 42 (2) (Leguminosae
  4. Kurbatski, V.I. (1994) In: Flora Sibiriae, Vol. 9. Fabaceae. Novosibirsk. (Rus)
  5. Poletiko, O.M. (1958) In: Dereviya i kustarniki SSSR, Vol. 4. Moscow, Leningrad.
  6. Schischkin, B.K. (1941) In: Flora URSS, Vol. 11. Mosqua, Leningrad. (Rus)
  7. Tzvelev, N.N. (1987) In: Flora Partis Europaeae URSS, Vol. 6. Leningrad. (Rus)
  8. Roskov Yu. R. (2005) Editorial scrutiny: Northern Eurasia data Import (unpubl.)
  9. Czerepanov, S.K. (1995) Vascular plants of Russia and Adjacent States...
  10. Stancevicius, A. (1971) In: Lietuvos TSR flora, Vol. 4. Vilnius. (Lit)

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  • Species Plantarum 2:710. 1753
  • USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [Data from 07-Oct-06]. [1]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Genista_tinctoria&oldid=4095489»