Flora de les Islles Feroe

De Wikipedia
(Redirixío dende Flora de les Isles Feroe)

La vexetación natural de les Islles Feroe consiste n'alredor de 400 especies distintes de plantes. La vexetación natural de les islles Feroe ta apoderada por plantes ártiques, yerbes, mofos y líquenes. La mayor parte de les partes baxes ye yerbazal y en dellos casos uzs, principalmente Calluna vulgaris.

Plantes maderices: nun esisten montes nativos nes islles Feroe, y solo unes cuantes plantes maderices desenvuélvense. Afayos de tueros y cañes Betula pubescens nel suelu, daten de 2300 e.C., y la bayura de polen de Corylus en capes fondes, suxuren que siquier dellos bosquecillos d'abeduriu y de castaños tuvieron presentes nes islles Feroe, anterior al asentamientu humanu .

4 especies de sauces entá tán presentes nes Islles Feroe: Salix herbacea is bien común nos montes, pero les otres 3 especies: Salix phylicifolia, Salix lanata y Salix arctica pueden atopase en pocos llugares, debíu al intensu llendo de los animales. Solamente'l siempreverde, Juniperus communis (nuna forma nana) crez naturalmente nes Islles Faroe, y pequeñes poblaciones en toles islles, sicasí por dalguna razón el junípero ye bien común na islla Svínoy.

Especies introducíes[editar | editar la fonte]

L'estremu clima oceánicu, con vientos azotantes esvalixando vastes cantidaes de sal marino nel aire, facer en bien inconveniente pa los árboles. Unes poques especies de Suramérica fueron introducíes dende los 1970's, un sobresaliente pola so guapura y por aguantar les fuertes nubes y los branos frescos ye Araucaria araucana de Chile y Arxentina. Árboles de Tierra del Fueu: Drimys winteri, Maytenus magellanica, Embothrium coccineum, Nothofagus antarctica, Nothofagus pumilio, y Nothofagus betuloides, espolletaron tamién, nesti clima fríu oceánicu. En 1979, 6000 pequeñes plantes de Nothofagus fueron tresportaes dende Tierra del Fueu a les Feroe, faciéndola la más grande población de Nothofagus n'Europa. Especies de la llinia costera ya islles d'Alaska afixeron tamién nes Islles Feroe, especialmente Pinus contorta, Picea sitchensis, Salix alaxensis, Populus trichocarpa y Alnus sinuata. El árbol más grande de Pinu d'Alaska (Pinus contorta) n'Europa (en anchor, non n'altor), atópase nel plantíu de Selatrað nes Feroe.

Xeneralmente, especies de clima oceánicu de les mariñes del sur d'Alaska, Nueva Zelanda, Tierra del Fueu y Tasmania, son adaptables en Feroe, ente qu'especies del más acentuáu clima continental d'Escandinavia y Europa nun amuesen esa virtú por cuenta de la so intolerancia a los fuertes vientos y la falta de calor pel branu.[1]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Højgaard, A., J. Jóhansen, and S. Ødum (eds) 1989. A century of tree planting in the Faroe Islands. Føruque Frodskaparfelag, Torshavn.

Llectures rellacionaes[editar | editar la fonte]

  • Carsbergfondet, Copenhagen. Botany of the Faeröes, Based Upon Danish Investigations. Copenhagen: Nordiske Forlag, 1901.
  • Degelius, Gunnar. Notes on the Lichen Flora of the Faroe Islands. 1966.
  • Irvine, David Y. G., Ian Tittley, W. F. Farnham, Peter W. G. Gray, and James H. Price. Seaweeds of the Faroes. London: British Museum (Natural History), 1982.
  • Lewinsky, Jette, and Jóhannes Jóhansen. The Vegetation and Bryophyte Flora of the Faroe Islands (Denmark) Excursion Guide. Berlin: XIV International Botanical Congress, 1987.