Fiestes romanes

De Wikipedia
Fiestes lupercales, óleu sobre llienzu d'Andrea Camassei.

El poeta romanu Ovidiu escribió nel maduror de la so vida un calendariu poéticu llamáu Fastos, onde describe les diverses fiestes romanes y les lleendes rellacionaes con caúna d'elles. Escribió un llibru per cada mes del añu de los que namái se caltienen los seis primeros.

Los romanos llamaben feriae a les fiestes. L'asistencia a les ceremonies yera pública pero non obligatoria. Parábase'l comerciu, el trabayu y los procesamientos, arriendes de que debíen evitase les pendencies y les engarradielles de particulares. Los esclavos facíen los sos llabores y tamién dellos animales, con esceición de los equinos.

Les fiestes teníen polo xeneral un calter relixosu (l'historiador griegu Polibiu diz que los romanos yeren más relixosos que los mesmos dioses). Entamábense grandes procesiones nes que los protagonistes llevaben mázcares que representaben a los xenios de la Tierra y la fecundidá. Créese qu'estos cortexos dieron orixe a les representaciones de teatru. Dalgunes d'estes manifestaciones prohibiéronse pol Senáu Romanu a partir del añu 186 e.C., como asocedió coles Bacanales, pero les sectes místiques y el pueblu siguió guardando la tradición hasta bien entrada la dómina imperial.

Feriae latino, yera una fiesta añal, que se celebraba nel monte Albano. Yera móvil y la fecha afitábenla cada añu los cónsules entrantes, mientres la xunta que'l Senáu convocaba nel templu de Xúpiter Óptimo Máximo. El dios festexáu yera Júpiter Latiaro.

Intervién l'alministración[editar | editar la fonte]

Coles remeses de trigu que llegaben de les provincies sometíes, unviaes polos procónsules o ufiertaes voluntariamente pa llograr favores, los ediles curules pudieron efeutuar dende mediaos del sieglu II e. C. el suministru de granu a precios ínfimos. Los maxistraos prometíen más xuegos y festividaes pa ser escoyíos y creáronse nueves fiestes, ente elles la fiesta de Ceres, proteutora del Pueblu (denomada fiesta Cerealia, n'abril, afitada escontra'l 220 e. C.), los Xuegos Plebeyos (dende'l 216 e. C.), la fiesta d'Apolu (Ludi Apollinares, dende'l 212 e. C.), la fiesta de la Gran Madre Frixa (Magna Mater Idaea, dende'l 204 e. C.). Nel añu 173 e. C. creóse una fiesta menor, los Xuegos Florales o Floralia (Ludi Florensei).

Los maxistraos que s'encargaben de la organización de los xuegos teníen de pagalos del so pecunio. Correspondíen a los Conceyales Curules los antiguos xuegos de Roma (Ludi maximi), los Xuegos de la Madre de les Dioses o Magna Mater (Ludi Megalense o Megalensia) y los Xuegos Florales. A los conceyales plebeyos correspondíen los Xuegos Plebeyos y la Cerealia. Al pretor de la ciudá los Xuegos Apolinarios.

Pa rivalizar ente sí los maxistraos alzaron los gastos de los xuegos a grandes sumes, cola esperanza d'asegurase la so eleición como cónsules.

Pa llograr el votu foise imponiendo un regalu voluntariu, consistente nun combate de gladiadores, pagu del bolsu particular del aspirante (Manus). Un combate de gladiadores costaba 720 000 sestercios a lo menos, y esto yera la midida de la capacidá del aspirante frente al pueblu.

Principales fiestes relixoses romanes:

Rellación de fiestes relixoses romanes

Ver tamién[editar | editar la fonte]


Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Fiestes_romanes&oldid=3890582»