Farfugium japonicum

De Wikipedia
Farfugium japonicum
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Asterales
Familia: Asteraceae
Subfamilia: Asteroideae
Tribu: Senecioneae
Subtribu: Tussilagininae
Xéneru: Farfugium
Especie: F. japonicum
(L.) Kitam.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Farfugium japonicum (L.) Kitam. ye una especie de planta perteneciente a la familia de les asteracees.

Flores, detalle.
Vista de la planta

Hábitat[editar | editar la fonte]

Farfugium japonicum ye nativa de cantiles predresos costeros de Xapón, Corea y Taiwán.

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye una planta perenne amaricolada d'hasta 60 cm d'altor y un ampliu espardimientu por rizomes, con fueyes que surden de llargos tarmos. De seronda a iviernu producen llargos tarmos con recímanos de flores amarellentaes que depués van producir granes con filamentos blancos, como nel diente de lleón.

La mayoría de cultivar tienen fueyes verdes brillantes abigarraes con irregulares marques de color blancu o mariellu cremoso, son grandes y coriacees, de 10,2-25,4 cm d'anchu, arrondaes o con forma de reñón, con márxenes ondulaos o dentaos, que se producen na arboladura de tarmos llargos, y perennes.

Una de les sos variedaes cultivaes ye'l Farfugium japonicum aureomaculatum, que tien llunares mariellos nes sos fueyes. Ye una planta de semisombra o solombra y tierra húmeda, que nun aguanta bien les temperatures baxes nin el sol fuerte.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

Farfugium japonicum contién alcaloides tumorígenos.[1][2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Farfugium japonicum describióse por (L.) Kitam. y espublizóse en Acta Phytotaxonomica et Geobotanica 8(4): 268. 1939.[3]

Variedaes aceptaes
Sinonimia
  • Arnica tussilaginea Burm.f.
  • Farfugium giganteum Dammann
  • Farfugium grande Lindl.
  • Farfugium kaempferi (Siebold & Zucc.) Benth.
  • Farfugium luchuense (Masam.) Kitam.
  • Farfugium tussilagineum (Burm.f.) Kitam.
  • Farfugium tussilagineum var. formosanum (Hayata) Kitam.
  • Ligularia kaempferi Siebold & Zucc.
  • Ligularia nokozanensis Yamam.
  • Ligularia tussilaginea (Burm.f.) Makino
  • Ligularia tussilaginea var. formosana Hayata
  • Ligularia tussilaginea var. tussilaginea
  • Senecio japonicus Less.
  • Senecio kaempferi (Siebold & Zucc.) DC.
  • Senecio tussilagineus (Burm.f.) Kuntze
  • Tussilago japonica L.[4]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Fu, P.P., Yang, Y.C., Xia, Q., Chou, M.C., Cui, Y.Y., Lin G., "Pyrrolizidine alkaloids-tumorigenic components in Chinese herbal medicines and dietary supplements", Journal of Food and Drug Analysis, Vol. 10, Non. 4, 2002, pp. 198-211 [1]
  2. Niwa H., Ishiwata H., Yamada K. "Isolation of petasitenine, a carcinogenic pyrrolizidine alkaloid from Farfugium japonicum" Journal of Natural Products 1985 48:6 (1003-1007)
  3. «Farfugium japonicum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 27 de febreru de 2015.
  4. «Farfugium japonicum». The Plant List. Consultáu'l 27 de febreru de 2015.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Flora of China Editorial Committee. 2011. Flora of China (Asteraceae). 20–21: 1–992. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]