Ezequiel Fernández Jaén

Ezequiel Fernández Jaén
embaxador
18. Presidente de Panamá
Vida
Nacimientu	Penonomé, Coclé, 3 de marzu de 1886
Nacionalidá	Panamá
Muerte	Ciudá de Panamá, 26 de marzu de 1946 (60 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu, diplomáticu
Creencies
Partíu políticu	Partido Panameñista (es)

Ezequiel Fernández Jaén (3 de marzu de 1886, Penonomé, Coclé – 26 de marzu de 1946, Ciudá de Panamá) foi un abogáu y políticu panamiegu. Exerció provisionalmente, por trés díes, como presidente de Panamá dende'l 16 hasta'l 18 d'avientu de 1939.

Foi un abogáu y políticu panamiegu de gran prestancia y lideralgu. Nació na ciudá de Panamá'l 3 de marzu de 1886, pero foi criáu en Penonomé, provincia de Coclé. Fina'l 26 de marzu de 1946. La so vida profesional empecipiar dende bien nueva como funcionariu dientro del Órganu Xudicial aportando a xuez na ciudá de Colón, hasta algamar ser nomáu Maxistráu de la Corte Suprema de Xusticia. Tamién ocupó'l cargu de Rexistrador Xeneral del Estáu Civil (1920-1923), miembru d'Aición Comunal, participa nel primer golpe d'Estáu que derroca al Presidente Florencio Harmodio Arosemena del 2 de xineru de 1931. Forma parte del Gabinete Executivu dientro de los gobiernos de Ricardo J. Alfaro y Harmodio Arias Madrid en calidá de Ministru de la Presidencia y Ministru de Facienda.

Foi Segundu Designáu (Vice-Presidente), del Presidente Juan Demóstenes Arosemena, pero a la muerte d'ésti tuvo qu'asumir el cargu de manera provisional hasta que Augusto Samuel Boyd, quien yera'l Primera Designáu y atopábase n'Estaos Xuníos en calidá d'Embaxador, tornara a Panamá a asumir la Presidencia de la República. Tomó posesión de la Presidencia de la República como segundu Vicepresidente del 16 al 18 d'avientu de 1939.

Sol lideralgu de Ezequiel Fernández Jaén, fúndase'l Partíu Nacional Revolucionariu (PNR) que darréu se tresformó nel Panameñismo, movimientu políticu y social mayoritariu de Panamá por delles décades que llevó a la Presidencia de Panamá a quien darréu se convirtió na so máxima figura de referencia histórica Arnulfo Arias Madrid, al igual qu'a Guillermo Endara Galimany (1989-1994), y a Mireya Moscoso Rodríguez (1999-2004).

Consideráu'l mentor de Arnulfo Arias Madrid, don Ezequiel Fernández Jaén, foi'l primera líder y Presidente del movimientu panameñista y sol so lideralgu'l so movimiendo llega per primer vegada al poder cuando ye escoyíu Segundu Designáu (Segundu Vice-Presidente), na nómina presidencial de Juan Demóstenes Arosemena quien fina mientres l'exerciciu del so cargu.

Ezequiel Fernández Jaén exercía'l cargu de Presidente y líder máximu del Partíu Nacional Revolucionariu (PNR), hasta cuando por razones d'edá y salú, arrenunciu a les sos aspiraciones pa dirixir la primer campaña presidencial que lleva al poder al panameñismo col Dr. Arnulfo Arias Madrid en 1940, nunes controversiales eleiciones. Al asumir el poder el Doctor Arnulfo Arias Madrid, don Ezequiel Fernández Jaén ye nomáu Embaxador Plenipotenciario de Panamá ante'l gobiernu de Costa Rica, y axusta y suscribe el tratáu de llendes Echandi-Fernández Jaén, que remata décades de resfregones ente dambos países. Col pasu de los años, la importancia y vixencia histórica de Ezequiel Fernández Jaén en calidá de fundador y primer líder del panameñismo, dismimuyó frente al lideralgu de Arnulfo Arias y ye güei día un líder escaecíu pol movimientu políticu qu'él fundó y de la cual foi unu de los sos principales xestores.

Predecesor:
Juan Demóstenes Arosemena

Presidente de Panamá
1939

Socesor:
Augusto Samuel Boyd

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]