Eudocimus ruber

Eudocimus ruber;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Pelecaniformes
Familia:	Threskiornithidae
Subfamilia:	Threskionithinae
Xéneru:	Eudocimus
Especie:	Y. ruber; Linnaeus, 1758
Distribución
	; distribución del corocoro coloráu
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

El corocoro coloráu^[1] (Eudocimus ruber), tamién llamáu ibis escarlata, corocoro coloriáu, corocora, garza colorada, sidra o guará, ye una especie d'ave pelecaniforme de la familia Threskiornithidae^[2]^[3] nativa de Suramérica; ye l'ave nacional de Trinidá y Tobagu y figura de forma prominente na so escudu d'armes.

Carauterístiques[editar | editar la fonte]

Mide de 56 a 61 cm de llargu. El cuerpu ye de color colloráu brillosu en dambos sexos, col pescuezu llargu, y el picu como una sonda llargo y curvo. La cola ye curtia y gordosa. El color coloráu escarlata carauterísticu del plumaxe ye uniforme ya intensifícase según el páxaru crez y va avieyando, ente que los mozos presenten un color inicial pardu escuru. Como los flamencos, el so color coloráu provién de pigmentos que tienen los crustáceos de los cualos aliméntase. El picu curvado llongura ye utilizáu pa sondiar l'alimentu en zones fangosas y agües someres, dirixíu sobremanera pol sentíu del tactu. El so vuelu ye potente y lliviano, moviéndose col pescuezu estendíu.

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Rexones tropicales. Habita les mariñes y los banzaos del norte de Venezuela y los llanos orientales de Colombia hasta'l Brasil meridional. El so hábitat inclúi estuarios, zones costeres, laguna, manglares y banzaos.

Alimentación[editar | editar la fonte]

Insecto, granes y frutes, moluscos, culiebres pequeñes, crustáceos, peces, anfibios, reptiles y materia vexetal.

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Ye una ave bien sociable que se xunta en grandes colonies en dómina de cría. Vuela en bandaes multitudinaries en forma de "V" en migraciones y desplazamientos estaciones ente mariñes y zones húmedes interiores. Atopa'l so alimentu escargatando y apalpando alredor nel fango col so picu curvado y llargu, en zones pocu fondes y bancos de sable de ríos, sableres, manglares y banzaos.

Reproducción[editar | editar la fonte]

Los niales allugar en grandes colonies de crianza. Dambos padres cooperen na construcción de los niales, na incubación de los güevos y en curiar a los pitucos. La incubación dura aproximao de 19 a 23 díes y ponen xeneralmente de 3 a 5 güevos de color verde botella rayaos con marrón.

Corocoros posaos nos manglares

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nomes en castellanu de les aves del mundu recomendaos pola Sociedá Española d'Ornitoloxía (Primera parte: Struthioniformes-Anseriformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 41 (1): páxs. 79-89. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_41_1_primero.pdf.
↑ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Cornell University Press. Downloadable from Cornell Lab of Ornithology
↑ Peterson, A. P. 2010. Birds of the World -- current valid scientific avian names. Consultáu en Xineru de 2011.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Eudocimus ruber.

[1] Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nomes en castellanu de les aves del mundu recomendaos pola Sociedá Española d'Ornitoloxía (Primera parte: Struthioniformes-Anseriformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 41 (1): páxs. 79-89. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_41_1_primero.pdf.

[cle-2] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Cornell University Press. Downloadable from Cornell Lab of Ornithology

[pet-3] Peterson, A. P. 2010. Birds of the World -- current valid scientific avian names. Consultáu en Xineru de 2011.

[1]

[2]

[3]