Saltar al conteníu

Estatutu d'Autonomía de Baleares de 1983

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

L'Estatutu d'Autonomía de les Islles Baleares, aprobáu pola Llei Orgánica 2/1983, de 25 de febreru, estableció la comunidá autónoma de les Islles Baleares. Dende la so aprobación en 1983 sufrió 4 reformes, los más recién en 2007 qu'entraron a valir el 1 de marzu de 2007, coincidiendo col Día de les Islles Baleares.

Procesu d'ellaboración

[editar | editar la fonte]

Antecedentes

[editar | editar la fonte]

Ensin más precedentes que'l Preproyecto d'Estatutu d'Autonomía Balear de 1931, el 4 de xunu de 1977 los distintos grupos políticos baleares roblaron el Pactu Autonómicu por aciu el cual asumíase'l compromisu d'exercitar el derechu a l'autonomía política del archipiélagu. Dempués de les eleiciones del 15 de xunu de 1977, los parllamentarios escoyíos aprobaron el 12 d'avientu de 1977 en Ciudadela el Proyeutu de réxime transitoriu pa l'autonomía Balear. Esta mesma Asamblea de Parllamentarios aprobaría dempués en Eivissa el conteníu del Real Decreto-Llei 18/1978, de 13 de xunu, qu'instauró'l réxime preautonómicu, con tres consejos insulares y un Conseyu Xeneral Interinsular.

Iniciativa autonómica

[editar | editar la fonte]

En xunu de 1980 les diverses fuercies polítiques alcordaron crear una comisión específica pa ellaborar un Preproyecto d'estatutu d'autonomía, llamada Comissió dels Onze (Comisión de los once). Formar:

El Preproyecto ellaborar nel Conseyu Xeneral Interinsular n'abril de 1981. Los puntos más polémicos fueron la llingua, la bandera y, sobremanera, na composición del Parllamentu, yá que había fuercies que pretendíen la paridá ente los diputaos de Mallorca y los de les islles menores, de forma que'l númberu de los primeres foi igual al de la suma de los representantes de Menorca, Eivissa y Formentera.

Mientres el branu de 1981, UCD y PSOE roblaron un alcuerdu pa dar per concluyíu'l Preproyecto, que, por casu, escluyía los conseyos insulares de la rellación d'instituciones de la comunidá autónoma y adoptaba un sistema proporcional correxíu pa la composición del Parllamentu. Mentanto, y hasta final d'añu, los conceyos de les Islles pronunciábense al respective de la iniciativa autonómica, non ensin problemes, especialmente n'Eivissa, onde AP (que defendía la paridá) tenía más influencia. El 7 d'avientu de 1981, Jeroni Albertí, de UCD, presidente del Conseyu Xeneral Interinsular, convocó l'asamblea de parllamentarios y conseyeros insulares que finalmente aprobó'l testu definitivu, colos votos favorables de la UCD, el PSOE, y los independentistes de Menorca, l'astención del PCE, y los votos contrarios del PSMa Y de'l PSMe (los representantes de AP ausentáronse como protesta pola supuesta irregularidá de la convocatoria).

Tramitación parllamentaria

[editar | editar la fonte]

El proyeutu d'Estatutu foi presentáu nel Congresu de los Diputaos el 16 d'avientu de 1981, y foi publicáu nel BOE el 10 de marzu de 1982, pero la so tramitación quedó paralizada de resultes de la descomposición de la UCD y de la celebración de les eleiciones xenerales del 28 d'ochobre de 1982.

Nel Congresu, el Grupu Popular propunxo numberoses enmiendes ya inclusive una enmienda a la totalidá, siempres defendiendo la paridá, pero nun espolletó. Finalmente, el Plenu del Congresu aprobó'l testu'l 16 de xineru de 1983 por 193 votos a favor, 3 en contra, 107 astenciones y 1 votu nulu. Dempués de pasar pol Senáu ensin variaciones, el Plenu del Congresu aprobó definitivamente l'Estatutu'l 25 de febreru de 1983, con 206 votos favorables, 1 en contra y 97 astenciones. Al tratase d'un testu estatutariu tramitáu según la vía ordinaria, nun foi sometíu a referendu popular.

L'Estatutu convirtióse asina na Llei Orgánica 2/1983, de 25 de febreru, qu'entró a valir el mesmu día de la so publicación nel BOE, el 1 de marzu de 1983. Darréu, esta fecha sería oficialmente designada Día de les Islles Baleares.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • ALEMANY POU, José Luis (et al.). Estudios sobre l'Estatutu d'autonomía pa les Islles Baleares. Palma: Gobiernu Balear, 1988.
  • COLOM PASTOR, Bartomeu. Venticinco años d'autonomía balear. Estudios xurídicos sobre l'autogobiernu (1977-2000). Madrid: Universidá de les Islles Baleares, Conseyería de Presidencia (Institutu d'Estudios Autonómicos) y Marcial Pons, 2001.
  • Les claves polítiques del procesu autonómicu balear. Palma: Gobiernu de les Islles Baleares, Vicepresidencia y Conseyería de Rellaciones Institucionales, Institutu d'Estudios Autonómicos, 2004.
  • QUINTANA PETRUS, Josep Maria.L'estatutu d'autonomía pa les Islles Baleares. Analís xurídicu y sistemáticu. Madrid: Civitas, 1984.
  • RIBAS MAURA, Andreu. L'Estatutu d'Autonomía de les Baleares. Instituciones polítiques y marcu constitucional. Palma: Universidá de les Islles Baleares, 1988.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

Ye obligatoriu indicar l'idioma de Wikisource.