Estaos Xuníos de les Islles Xóniques
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Capital | Corfu | ||||
Forma de gobiernu | República | ||||
Llingües oficiales |
griegu italianu | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 39°36′N 19°54′E / 39.6°N 19.9°E | ||||
Superficie | 2659 km² | ||||
Demografía | |||||
Población | 236 000 hab. (1864) | ||||
Densidá | 88,76 hab/km² | ||||
Economía | |||||
Moneda | gazeta jónica (es) y óbolo jónico (es) | ||||
Los Estaos Xuníos de les Islles Xóniques (griegu: Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων, Inōménon Krátos tōn Ioníōn Nísōn; italianu: Stati Uniti delle Isole Ionie) foi un estáu y protectoráu del Reinu Xuníu ente 1815 y 1864, siendo'l socesor de la República de les Islles Xóniques. Taba alcontráu al oeste de l'actual Grecia, a quien se-y venció como un regalu del Reinu Xuníu al recién entronizado rei Jorge I,[1] dando asina fin al protectoráu.
Historia
[editar | editar la fonte]Antes de les guerres revolucionaries franceses, les Islles Xóniques fueren parte de la República de Venecia. Cola disolución d'esa organización política nel marcu del Tratáu de Campo Formio de 1797, foi amestada a la República Francesa. Ente 1798 y 1799, los franceses fueron espulsaos por una fuercia conxunta rusu-turca. Les fuercies d'ocupación fundaron la República de les Islles Xóniques, que duró dende 1800 hasta 1807.
Les islles Xóniques fueron reanexadas polos franceses dientro de les Provincies Ilirias. En 1809, el Reinu Xuníu ganó a la flota francesa en Zakynthos el 2 d'ochobre, y prindaron Cefalonia, Citera, y Zakynthos. Los británicos tomaron Lefkada en 1810. Corfú permaneció so dominiu francés hasta 1814.
Nel Congresu de Viena alcordóse asitiar les islles Xóniques so "proteición" del Reinu Xuníu. Anque l'alministración yera británica, l'Imperiu austriacu garantizó tener ante esta igualdá d'estatutu comercial. L'alcuerdu foi solidificado cola ratificación de la "Constitución Maitland" el 26 d'agostu de 1817, que creó una federación de les siete islles, col Teniente Xeneral Sir Thomas Maitland el so primera "Alto Comisionado de les Islles Xóniques".
El 29 de marzu de 1864, el Reinu Xuníu, Grecia, Francia, y Rusia roblaron el Tratáu de Londres, prometiendo tresferir la soberanía sobre les islles a Grecia tres la so ratificación, col enfotu de reforzar la rexencia del acabante instalar rei Jorge I de Grecia. Asina, el 28 de mayu, por proclamación del Altu Comisionado, les Islles Xóniques xunir con Grecia.[2]
Estaos
[editar | editar la fonte]Como'l so nome indica, los Estaos Xuníos de les Islles Xóniques fueron una federación. Incluyéronse siete Estaos insulares:
Estáu !
width=100| Capital |
Miembros escoyíos | |
---|---|---|
Corfú | Corfú | 7 |
Cefalonia | Argostoli | 7 |
Cerigo | Citera | 1 o 2[3] |
Ítaca | Vathy | 1 o 2[3] |
Paxoí | Gáios | 1 o 2[3] |
Santa Maura | Léucade | 4 |
Zante | Zakynthos | 7 |
Gobierno
[editar | editar la fonte]El gobiernu entamar sol lideralgu d'un Altu Comisionado, designáu pol monarca británicu siguiendo'l conseyu del gobiernu británicu. En total, diez homes sirvieron nesta función, incluyendo a William Gladstone como Altu Comisionado Estraordinariu.
Les Islles Xóniques teníen una llexislatura bicameral, llamada Parllamentu de los Estaos Xuníos de les Islles Xóniques, y taba compuesta de l'Asamblea Llexislativa y el Senáu.[4]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Orde de San Miguel y San Jorge, orde caballeresca británica creada n'honor del protectoráu.
- Islles Xóniques so dominiu venecianu.
- Llista de países y rexones griegues.
Notes y referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ The Times (London) 8 June 1863 p. 12 col. C
- ↑ Hertslet, Edward. The map of Europe by treaty (PDF), páx. 1609. Consultáu'l 21 de xunetu de 2006.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Cerigo, Ítaca, y Paxoí escoyía cada unu un miembru, pero los trés estaos escoyíen a un segundu miembru en rotación. Constitución de les Islles Xóniques, Artículu VI
- ↑ Constitución de les Islles Xóniques, Artículu VII
Referencies
[editar | editar la fonte]- Constitución de les Islles Xóniques (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).