Partíu Andalucista
| Partíu Andalucista | |
|---|---|
 | |
| Acrónimu | PA |
| Secretaría xeneral | Antonio Jesús Ruiz |
| Fundación | 1976 1 |
| Disolución | [[2015[1]]] |
| Sede | Sevilla |
| Estáu |
 España |
| Ideoloxía política |
Nacionalismu andaluz Federalismu Progresismu[2] |
| Posición nel espectru | izquierda |
| Organización de mocedá | Mocedaes Andalucistes |
| Afiliación europea | Alianza Llibre Europea |
| Páxina web | www.partidoandalucista.org |
 | |
El Partíu Andalucista (PA) foi un partíu políticu español encuadráu dientro del nacionalismu andaluz y d'enclín progresista. Yera la formación más importante del nacionalismu andaluz, anque como tolos partíos d'esti enclín, anguaño ye extraparlamentario, tantu nel Congresu de los Diputaos como nel Parllamentu d'Andalucía, magar, ye la cuarta fuercia político en representación municipal n'Andalucía, con 319 conceyales.[3]
El PA foi fundáu en 1976 cuando l'Alianza Socialista d'Andalucía, creada en 1971, adoptó'l nome de Partíu Socialista d'Andalucía (PSA). Darréu, en xineru de 1979, mientres l'intre del II Congresu del PSA, adóptase'l nome de Partíu Socialista d'Andalucía-Partíu Andaluz (PSA-PA). En febreru de 1984 adopta'l so actual nome: Partíu Andalucista. Históricamente, el PA ostentó l'alcaldía d'importantes centros urbanos d'Andalucía como Sevilla, Xerez de la Frontera o Alxecires.
Ideoloxía[editar | editar la fonte]
El PA declarábase ideológicamente como una organización política nacionalista andaluza, federalista, y progresista. El so principal motivación ye l'ampliación y caltenimientu de l'autonomía andaluza, lluchando en contra d'una "actitú conformista" y defendiendo la identidá cultural d'Andalucía.
El PA declarábase como una organización política que defendía los intereses del pueblu andaluz y buscaba llograr la igualdá ante otru pueblos d'España. Esto quier dicir que dende'l PA consideraben a Andalucía como una nación con identidá cultural propia, condición que tuvo cabida hasta güei nel artículu 2 de la Constitución Española de 1978, y que se conquistó como en nengún otru territoriu español, a partir de la ratificación de l'autonomía y l'Estatutu en referendu. Por ello, defendíen esti fechu político y xurídico naquelles instituciones y organizaciones nes que taben presentes.
El PA declarábase tamién como una organización progresista, refiriéndose namái dende una opción comprometida con un desenvolvimientu sociu-económicu autónomu y sostenible d'Andalucía, innovador y con poder pa xenerar iniciatives, y d'esta forma, superar los desequilibrios territorial y social de dientro y la dependencia y desigualdá al respective d'otros pueblos, refugando l'actual papel que s'asigna a la comunidá autónoma de suministradora de recursos y mano d'obra pocu cualificada.
El PA denominábase federalista, pos sofitaba un modelu d'organización política que superara l'Estáu de les Autonomíes y qu'avanzara escontra un Estáu federal n'España.
Declarábase, finalmente, d'izquierdes, al manifestar qu'esistía una prioridá indiscutible pola construcción d'una sociedá más xusta y igualitaria, abierta y tolerante, pacífico y solidaria, que garantice'l caltenimientu del patrimoniu cultural y natural qu'identifica a la comunidá por que sía esfrutáu pola próximes xeneraciones, según un nivel y calidá de vida que faiga posible la máxima felicidá y bienestar al pueblu andaluz.
Historia[editar | editar la fonte]
Entamos na clandestinidá[editar | editar la fonte]
Hasta 1965 los oríxenes del movimientu andalucista remontar al nacionalismu andaluz desenvueltu mientres el sieglu XIX y les primeres décades del sieglu XX, que'l so mayor teóricu foi Blas Infante, el reconocíu como "Padre de la Patria Andaluza". En 1962 Alejandro Rojas Marcos (que darréu sería alcalde de Sevilla) venía calteniendo contactos en diversos sectores sociales coles mires d'impulsar una organización política d'ámbitu andaluz, forzada a la clandestinidá pol franquismu. Na primavera de 1965 establécense los oríxenes del primer partíu políticu netamente andaluz, con un grupu creáu en redol a la facultá de Derechu de la Universidá de Sevilla que, ensin conocer a Blas Infante, llegó a les mesmes conclusiones qu'él: la esistencia d'una identidá andaluza, esixencia d'autonomía, independencia política y autogobiernu, posiciones más o menos izquierdistes, reivindicación d'igualdá con Cataluña y el País Vascu, etc.
El grupu adopta'l nome de Compromisu Políticu d'Andalucía y escueye una secretaría colexada, integrada por Alejandro Rojas Marcos, Luis Uruñuela, Emilio Vaz y Eligia Lorenzo ente otros. Sofítase ideológicamente na defensa de la democracia, el socialismu económicu y el lliberalismu cultural, tou ello nel ámbitu d'una Andalucía autónoma, n'igualdá colos otros pueblos d'España y por aciu el preséu d'una organización política andaluza soberana, esto ye, non integrada en nenguna estructura centralista.
En 1966 decide aprovechase la estructura llegal del réxime franquista pa exercer la so aición política. Rojas Marcos presentar a les eleiciones municipales pol terciu familiar, saliendo escoyíu'l 13 de payares y sorprendiendo a la mesma estructura de la dictadura, que nun previera esta estratexa de la oposición, pero tres un repitíu enfrentamientu abiertu coles autoridaes franquistes, acabaríen decidiendo l'arrenunciu al escañu de conceyal nel Conceyu de Sevilla, denunciando asina la falta de llibertá de la dictadura, non ensin antes aprovechar el calter públicu de los plenos municipales pa denunciar tou tipu de problemes llocales y nacionales. Lo mesmo asocedió un añu dempués al presentase a les Cortes, en 1968 xunir a la formación de la Mesa Democrática y reclamando en 1970 un estatutu propiu para Andalucía.
En 1971, la revista Ruedo Ibéricu publica en París el primer manifiestu d'Alianza Socialista d'Andalucía (ASA), nel que se pide l'autonomía p'Andalucía, al traviés de Radio París. En 1974 l'ASA integrar na Xunta Democrática d'España.
Transición a la democracia y preautonomía[editar | editar la fonte]
En 1976 pronunciar en Sevilla el primer mitin políticu n'Andalucía dende la Guerra Civil Española, nel que se convida a tola oposición antifranquista a tar na tribuna y a dicir unes pallabres, esventolexando per primer vegada en 40 años la bandera d'Andalucía. Ye n'anguaño cuando l'ASA pasa a llamase Partíu Socialista d'Andalucía (PSA).
El PSA integrar na Federación de Partíos Socialistes y, nes eleiciones xenerales de 1977 presentar en coalición col Partíu Socialista Popular (PSP) d'Enrique Tierno Galván, sol nome de Partíu Socialista Popular-Unidá Socialista (PSP-US). Anque la coalición llogra 6 escaños en toa España (unu d'ellos por Cádiz), el PSA nun ocupa nengunu d'ellos, colos que, al integrase'l PSP nel PSOE, queda ensin representación parllamentaria.
Un tiempu más tarde, la Xunta Liberalista que fundara Blas Infante integrar nel PSA, nun actu celebráu en Ronda el 21 de mayu de 1978.
En 1979 celébrase'l II Congresu del PSA, añader el nomatu "Partíu Andaluz" a les sigles yá esistentes. Les eleiciones xenerales d'esi añu constitúin un relativu ésitu pal PSA, yá que se consiguen cinco diputaos nel Congresu de los Diputaos y 326.000 votos. Nes municipales consiguen 250.000 votos, ganáu conceyos destacaos como'l de Xerez de la Frontera (Pedro Pacheco), el de Sevilla (Luis Uruñuela) y el de Ronda (Juan Harillo), ente otros.
El referendu del 28 de febreru de 1980 pa la constitución de l'autonomía andaluza pela vía del artículu 151 de la Constitución, de normal acutáu a los trés nacionalidaes históriques (Cataluña, País Vascu y Galicia), fracasa en dos provincies: Almería y Xaén. Vistu que'l 54% del censu eleutoral defendió'l sí, la situación yera insostenible pal gobiernu d'Adolfo Suárez, que quixera que Andalucía aportara a la so autonomía pol artículu 143. En vista de la situación, el PSA llega a un alcuerdu cola UCD: l'andalucista Alejandro Rojas Marcos y el ministru Rodolfo Martín Villa proponen conxuntamente pasar pol artículu 144 de la constitución, pa otorgar el mesmu nivel de competencies a un estatutu andaluz bien particular. Esi pactu resultó fatal pal PSA, yá que anque representó'l desbloquéu autonómicu, una campaña desamarrada pol PSOE (qu'aceptara esta vía) fixo apaecer al PSA como "traidor" a los intereses d'Andalucía.
Democracia y autonomía[editar | editar la fonte]
Mientres les siguientes eleiciones llógrense resultancies moderaes n'eleiciones llocales y municipales, inclusive en Barcelona, conocida como la novena provincia andaluza pola so alta población d'andaluces y fíos d'andaluces, yá sol nome de Partíu Andalucista.
En 1996 los andalucistes participen nel gobiernu de la Xunta d'Andalucía en coalición col PSOE. Ye la primer vegada qu'un partíu puramente andaluz forma parte del gobiernu autonómicu, ocupando les conseyeríes de Rellaciones col Parllamentu y la de Turismu y Deporte, al cargu d'Antonio Ortega y José Núñez Castain, respeutivamente.
En 1999 presentar a les eleiciones europees dientro de la Coalición Europea, coalición de partíos rexonalistes y nacionalistes na que van allegar partíos como Coalición Canaria (CC), Xunió Valenciana (UV), l'entós Partíu Aragonés Rexonalista (PAR) y el mesmu PA. El presidente de la coalición yera l'entós secretariu xeneral del PA, Antonio Ortega.
Nes eleiciones municipales de xunu de 1999 el PA llogra 356.000 votos, 30 alcaldíes y 545 conceyales en toa Andalucía. Ye'l meyor resultáu de la so historia, que-y convierte na quinta fuercia político d'España. Mientres esta dómina, Pedro Pacheco, históricu alcalde de Xerez de la Frontera col PSA y el PA, dexa'l partíu fundando'l suyu propiu, pal que recupera'l nome históricu del partíu: Partíu Socialista d'Andalucía.
Nes eleiciones xenerales del añu 2000 el PA consigue per última vegada representación nel Congresu de los Diputaos. L'escañu nel Congresu de los Diputaos, por Cádiz, foi para José Núñez Castain.
N'ochobre del añu 2000 celébrase'l XII Congresu Nacional del PA en Torremolinos. Nesti procesu congresual produzse unu de los momentos más cruciales del PA de los últimos años. Preséntense trés corrientes: la oficialista, la de Nuevu Andalucismu (liderada por Julián Álvarez y Antonio Moreno) y la de Mayoría pol Cambéu, liderada pola conceyal sevillana María del Mar Calderón (corriente na que Pedro Pacheco participaba).
Historia recién[editar | editar la fonte]
Mientres el XII Congresu, los dos corrientes renovadores del PA pretendíen algamar un alcuerdu de consensu pa presentar un candidatu común y asina poder anovar la direición del Partíu. Sicasí, la esistencia de tensiones ente miembros de Nuevu Andalucismu y Mayoría pol Cambéu torgaron l'alcuerdu. Los resultaos fueron los siguientes: el candidatu oficialista Antonio Ortega llogró'l 59% de los votos, mientres los "pachequistas" de María del Mar Calderón y la so corriente Mayoría pol Cambéu llograron el 21% de los votos, y los renovadores de Nuevu Andalucismu lideraos por Antonio Moreno y Julián Álvarez el 20%. Bifórcase asina la corriente de Pedro Pacheco, creando'l Partíu Socialista d'Andalucía (PSA).
Julián Álvarez gana les eleiciones en Écija per tercer vegada consecutiva, pero un pactu ente'l PSOE, IX y un tránsfuga del PSEI estremar de l'alcaldía, polo que se retira temporalmente de la política.
En 2004 el PA consigue caltener los sos cinco diputaos nel Parllamentu d'Andalucía. Con Antonio Ortega como candidatu a la presidencia de la Xunta d'Andalucía, consiguieron el 6,25% de los votos nes eleiciones autonómiques. Pero al consiguir el PSOE-A la mayoría absoluta, el PA dexó de formar parte del executivu autonómicu. Nes eleiciones xenerales celebraes el mesmu día, el PA perdió'l so únicu escañu nel Congresu de los Diputaos.
Nes eleiciones al Parllamentu Européu de 2004, el PA integrar na Coalición Europea, formada por partíos de diversa ideoloxía, toos nacionalistes y rexonalistes, como Coalición Canaria, el Partíu Aragonés, la Chunta Aragonesista (CHA), Unió Mallorquina y Xunió Valenciana. La cabeza de llista d'esta candidatura foi l'ex-alcalde andalucista de Sevilla, Alejandro Rojas Marcos. La Coalición Europea consiguió 197.231 votos, y el so meyor resultáu llograr n'Andalucía, con 63.783 votos (2,47%). Magar estes cifres, la coalición nun consiguió nengún eurodiputáu.[4]
El 4 d'avientu de 2004 celebróse'l XIII Congresu Nacional del PA. Nesti Congresu, amás de la candidatura del entós secretariu xeneral Antonio Ortega, preséntase una segunda candidatura liderada pol desbancado alcalde d'Écija, Julián Álvarez, resultando ésta ganadora y dando asina paso al entamu d'una nueva etapa nel Partíu Andalucista.
El nuevu equipu escoyíu pa dirixir el PA llega dende'l municipalismo y nenguna de les persones que la integraben, sacante Álvarez, ocupó nunca un cargu na direición del PA. La renovación empecipiada provoca la retirada de la política activa de los anteriores dirixentes del Partíu, incluyíu Antonio Ortega, el secretariu xeneral saliente. L'escalabru del PA nuna de les sos places fuertes como ye la provincia de Sevilla, nes eleiciones municipales de 2007, provoca un nuevu alderique internu nel Partíu, tres la perda de la casi totalidá d'alcaldíes que presidía dichu partíu. La llocalidá d'Isla Cristina, na provincia d'Huelva, escenificó nos informativos dichu escalabru, yá que hasta la fecha fuera feudu tradicional del PA y perdióse en saliendo del gobiernu con mayoría absoluta.
Cayente y desapaición[editar | editar la fonte]
Nes eleiciones xenerales españoles de 2008, a pesar de dir el PA en coalición cola práutica totalidá de los partíos nacionalistes andaluces (sol nome de Coalición Andalucista), llogren un escalabru inda mayor al perder la so representación nel Parllamentu d'Andalucía. Nes eleiciones autonómiques del mesmu añu, el PA presentar nuna candidatura conxunta de toles fuercies nacionalistes d'Andalucía; sicasí, la resultancia nun foi positivu, al perder más de la metá de los sos votos y los sos 5 escaños de 2004, que pasaron a manes del Partíu Popular (PP).
El 7 de xunu de 2008 celébrase'l XIV Congresu Estraordinariu del PA en Sevilla, onde se consigue un consensu ente los candidatos a la secretaría xeneral, que yeren Pilar González y Francisco Jiménez, alcordando apurrir 12 miembros la llista ganadora y 8 la perdedora. Resulta ganadora González, siendo ella la nueva secretaria xeneral. Jiménez ostentaría la vicesecretaría xeneral. Mientres los díes 23 y 24 de mayu de 2009 celebróse'l XV Congresu Nacional Estraordinariu, tamién en Sevilla, nel qu'actualizaron los sos estatutos y aprobaron la so declaración ideolóxica vixente hasta 2012.
Pa les eleiciones al Parllamentu Européu de 2009 el PA formó parte de la Coalición per Europa, formada por dellos partíos nacionalistes de centru y centru-derecha como Convergència i Unió (CiU), el Partíu Nacionalista Vascu (PNV) y Coalición Canaria. El candidatu andalucista foi Carlos Bautista.[5] La coalición llogró 26 556 votos n'Andalucía.[6]
El 11 de xunu de 2009, l'hasta entós alcalde de Ronda, Antonio Marín Lara, xunto a los 8 conceyales del PA de la llocalidá, presenten la so baxa nel partíu y pasen a militar nel PSOE. Poco dempués fixo lo propio l'alcalde de Yunquera, tamién del PA. Meses más tarde son declaraos como tránsfugas n'unu de los últimos escándalos d'esti fenómenu n'España. Según el Pactu Antitransfuguismo, el PSOE nun puede volver presentar a nengún d'ellos, nin a Marín Lara, nin a nengún de los conceyales tránsfugas. Magar ello, darréu diríen en llistes eleutorales socialistes. [7]
El 30 de xineru de 2010, nuna asamblea del PA celebrada en Sevilla, proclamar por unanimidá, pero cola ausencia del Comité Llocal de Mocedaes Andalucistes (JJAA), a Pilar González como candidata a l'alcaldía de la ciudá pa les eleiciones municipales de 2011, en consiguiendo la unidá col PSA que fundó Pedro Pacheco.[8]
El 1 de mayu de 2011, nun Congresu Estraordinariu, el PSA de Pacheco decidió integrase de nuevu nel PA.[9] Pedro Pacheco, promotor de l'anterior separación, nun secunda la reunificación y funda el partíu Plataforma Andaluza - Foru Ciudadanu[ensin referencies].
Nes eleiciones municipales de 2011 el PA llogró un total de 230.274 votos, consiguiendo 470 conceyales en 282 conceyos distintos. Los resultaos fueron desemeyaes según les provincies, produciéndose un aumentu de conceyales al respective de 2007 nes provincies d'Almería, Granada, Sevilla y Cádiz, baxando nes otres cuatro provincies, como recueyen los datos oficiales de les eleiciones. Los mayores ésitos del PA fueron el llogru de l'alcaldía de Puerto Real, feudu tradicional d'IX, y de Los Barrios, dambos conceyos na provincia de Cádiz. Pilar González nun consiguió, por pocos votos, l'acta de conceyal nel Conceyu de Sevilla.[10]
Nes eleiciones xenerales de 2011 el PA llogró 76.852 votos, lo que significó un 0,31% del total de votos válidos n'España. Por circunscripciones, los sos meyores datos dar en Cádiz (onde superó'l 3%), en Sevilla y en Córdoba (onde superó'l 2%). Creció en toles provincies andaluces al respective de les xenerales anteriores salvu en Málaga y circunscripción eleutoral de Granada Granada.[11]
Nes eleiciones al Parllamentu d'Andalucía de 2012, celebraes el 25 de marzu, el PA presentó a González como candidata a la presidencia de la Xunta d'Andalucía. Empioraron les sos resultancies al respective de 2008, ensin llograr diputaos, y quedando per primer vegada per debaxo de los 100.000 votos, baxando en toles provincies sacante en Cádiz.[12] El 30 d'abril de 2012, tres la denuncies a la Comisión de Garantíes del PA de la presunta creación d'un partíu políticu per parte de González, ésta opta por dimitir denunciando una serie de presiones internes.[13]
El 26 de mayu de 2012 el Comité Nacional del PA, máximu órganu ente congresos de la formación, decide ampliar el XVI Congresu, que tuvo dos sesiones: una en xunetu y otra final en seronda de 2012. Na primer sesión anováronse los órganos de direición, según los estatutos y la ratificación de la ponencia ideolóxica de la formación. Darréu, empecipióse un procesu abiertu a la sociedá andaluza con vistes "por que'l pueblu andaluz faiga so l'únicu preséu de que dispón pa construyir el so propiu futuru".[14]
Tres la primer parte del XVI Congresu del PA foi escoyíu como nuevu secretariu xeneral Antonio Jesús Ruiz, tercer teniente d'alcalde en El Puerto de Santa María.[15]
Nes eleiciones al Parllamentu Européu de 2014, el PA dedició nun volver allegar nel senu de Coalición per Europa y faelo en solitariu, presentando a la realizadora cinematográfica Pilar Távora como cabeza de llista.[16] La formación llogró 49 523 votos, de los cualos 45 462 dir n'Andalucía, onde foi la séptima fuercia político, llogrando'l 1,70 % de los votos.[17]
Pa les eleiciones municipales de 2015 el PA confirmó que la so candidata a l'alcaldía de Sevilla sería Pilar Távora,[18] tamién cabeza de llista nes Eleiciones al Parllamentu Européu de 2014.
Disolución[editar | editar la fonte]
Nel XVII Congresu Estraordinariu del PA, convocáu del 12 de setiembre de 2015 en Torremolinos (Málaga), aprobar por 243 votos a favor, 57 votos en contra y 2 astenciones la disolución de la formación. Les estructures andalucistes namái van siguir funcionando al traviés d'una "comisión xestora de lliquidación" pa dar cobertoria llegal a los 319 conceyales que fueron escoyíos so les sigles del PA.[1]
Resultaos eleutorales[editar | editar la fonte]
Congresu de los Diputaos[editar | editar la fonte]
| Comicios | Cabeza de llista | # de votos | % de votos |
Escaños llograos |
Notes |
|---|---|---|---|---|---|
| 1979 | Alejandro Rojas-Marcos | 325.842 | 1,81% | 5/350 |
|
| 1982 | Alejandro Rojas-Marcos | 84.474 | 0,4% | 0/350 |
|
| 1986 | Alejandro Rojas-Marcos | 94.008 | 0,47% | 0/350 |
|
| 1989 | Alejandro Rojas-Marcos | 212.687 | 1,04% | 2/350 |
|
| 1993 | Salvador Pérez Bueno | 96.513 | 0,41% | 0/350 |
|
| 1996 | María del Mar Calderón | 134.800 | 0,54% | 0/350 |
|
| 2000 | José Núñez Castain | 206.255 | 0,89% | 1/350 |
|
| 2004 | José Antonio González | 181.868 | 0,70% | 0/350 |
|
| 2008 | José Antonio González | 68.679 | 0,27% | 0/350 |
Dientro de Coalición Andalucista. |
| 2011 | Fernando Álvarez-Ossorio | 76.999 | 0,32% | 0/350 |
Parllamentu d'Andalucía[editar | editar la fonte]
| Comicios | Cabeza de llista | # de votos | % de votos |
Escaños llograos |
Notes |
|---|---|---|---|---|---|
| 1982 | Luis Uruñuela | 153.709 | 5,39% | 3/109 |
|
| 1986 | Luis Uruñuela | 196.947 | 5,77% | 2/109 |
|
| 1990 | Pedro Pacheco | 296.496 | 10,75% | 10/109 |
|
| 1994 | Alejandro Rojas-Marcos, Pedro Pacheco | 208.862 | 5,79% | 3/109 |
Dientro de Coalición Andalucista - Poder Andaluz. a b |
| 1996 | Pedro Pacheco | 287.764 | 6,66% | 4/109 |
|
| 2000 | Antonio Ortega García | 300.356 | 7,43% | 5/109 |
|
| 2004 | Antonio Ortega García | 276.674 | 6,16% | 5/109 |
|
| 2008 | Julián Álvarez Ortega | 124.243 | 2,76% | 0/109 |
Dientro de Coalición Andalucista.[nota 1] |
| 2012 | Pilar González | 96.608 | 2,50% | 0/109 |
|
| 2015 | Antonio Jesús Ruiz | 60.679 | 1,53% | 0/109 |
|
|
a Coalición del Partíu Andalucista (PA) y el Partíu Andaluz del Progresu (PAP). | |||||
Parllamentu de Cataluña[editar | editar la fonte]
| Comicios | Cabeza de llista | # de votos | % de votos |
Escaños llograos |
Notes |
|---|---|---|---|---|---|
| 1980 | Francisco Hidalgo | 71.841 | 2,66% | 2/135 |
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Notes[editar | editar la fonte]
- ↑ Coalición del Partíu Andalucista (PA), Partíu Socialista d'Andalucía (PSA), Izquierda Andaluza (IA), Foru Andaluz (FA), Converxencia Andaluza de Málaga, Asamblea Nacional d'Andalucía (ANA), Unidá Popular d'Andalucía (UPAN), Lliberación Andaluza (LA) y Partíu Social y Centrista de Cames.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 «El Partíu Andalucista pon fin a cuatro décades d'historia». Diariu Sur (12 de setiembre de 2015). Consultáu'l 12 de setiembre de 2015.
- ↑ Ideoloxía. Partíu Andalucista.
- ↑ Ministeriu del Interior del Gobiernu d'España. «Resultaos eleutorales de les eleiciones municipales de 2015». Consultáu'l 16 de xunu de 2015.
- ↑ Eleiciones al Parllamentu Européu de 2004. Historia Eleutoral
- ↑ CiU ve la resultancia como l'entamu del cambéu en Cataluña, El País, 8 de xunu de 2009.
- ↑ Alcuerdu de 23 de xunu de 2009, de la Presidencia de la Xunta Eleutoral Central, pol que se dar# en la publicación de los resultaos de les eleiciones de Diputaos al Parllamentu Européu convocaes por Real Decretu 482/2009, de 3 d'abril, y celebraes el 7 de xunu de 2009, con indicación del númberu d'escaños y de votos llograos poles candidatures proclamaes.
- ↑ Ronda, oxetu de deséu, Diariu Sur, 4 de febreru de 2010.
- ↑ llave-del cambéu-en-sevillaq.html Pilar González: «L'andalucismu ye la llave de cambéu en Sevilla», Sevilla Actualidá, 2 de febreru de 2010.
- ↑ partíu socialista-de-andalucia-psa-integrar en-el partíu andalucista/ El Partíu Socialista d'Andalucía (PSA) integrar nel Partíu Andalucista, 1 de mayu de 2011.
- ↑ «Resultaos provisionales de les candidatures del Partíu Andalucista nes eleiciones llocales de 2011». Ministeriu del Interior. http://elecciones.mir.es/resultados2011/99MU/DMU992831P_L1.htm.
- ↑ «Resultaos provisionales de les candidatures del Partíu Andalucista nes eleiciones de 2011 al Congresu de los Diputaos». Ministeriu del Interior. http://elecciones.mir.es/resultadosgenerales2011/99CG/DCG990106P_L1.htm?d=525.
- ↑ Un Parllamentu ensin colores nuevos, El País, 25 de marzu de 2012.
- ↑ Pilar González vase y el PA acusar de montar otru partíu, ABC, 1 de mayu de 2012.
- ↑ sociedá andaluza El XVI Congresu Nacional del Partíu Andalucista ampliar p'abrir a la sociedá andaluza, web del Partíu Andalucista.
- ↑ Antonio Jesús Ruiz, escoyíu secretariu xeneral del PA con 204 votos, ABC, 9 de xunetu de 2012.
- ↑ Xunta Eleutoral Central (29 d'abril de 2014). «Alcuerdo de 28 d'abril de 2014, de la Xunta Eleutoral Central, de proclamación de candidatures a les eleiciones de Diputaos al Parllamentu Européu, convocaes por Real Decretu 213/2014, de 31 de marzu, a celebrar el 25 de mayu de 2014». Boletín Oficial del Estáu. http://www.boe.es/boe/dias/2014/04/29/pdfs/BOE-A-2014-4577.pdf. Consultáu'l 19 de mayu de 2014.
- ↑ Ellaboración propia a partir de Boletín Oficial del Estáu (12 de xunu de 2014). «Alcuerdo de la Xunta Eleutoral Central, pol que se dar# en la publicación de los resultaos de les eleiciones de Diputaos al Parllamentu Européu».
- ↑ http://www.abcdesevilla.es/sevilla/20130425/sevi-tavora-candidata-alacalda-201304251231.html
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Partíu Andalucista 
.- Páxina web del Partíu Andalucista
- Facebook del Partíu Andalucista
- Twitter oficial del Partíu Andalucista
- Estatutos del Partíu Andalucista
- «El lideralgu políticu nel Partíu Andalucista (PA)», d'Enrique G. Pérez Nieto. Artículu del VII Congresu Español de Ciencia política y de l'Alministración.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1278980- Multimedia: Partido Andalucista