Diferencies ente revisiones de «José María Carreño»
asdasdasdas |
m Reverted 1 edit by 186.88.118.118 (talk) to last revision by Asturllionés. (TW) |
||
| Llinia 1: | Llinia 1: | ||
{{wikificar|t=20130617191402}} |
|||
A mi no me jodas con tu presidente de mierda >:( |
|||
José María Carreño Blanco (Cúa, anguaño Estáu Miranda, 19 de marzu de 1792 — [[Caracas]], 18 de mayu de 1849) foi un políticu de la naciente República de [[Venezuela]], vicepresidente del gobiernu de José María Vargas y Presidente provisional en dos ocasiones. Importante personaxe na hestoria de Venezuela, José María Carreño foi quien prestó-y la so camisa a [[Simón Bolívar]] momentos dempués de la so muerte, yá qu'ésti nun tenía camisa pa ser sepultáu. |
|||
==Biografía== |
|||
Nacíu en Cúa, población situada no que güei ye l'Estáu Miranda, el 19 de marzu de 1792. Mientres [[1815]] fasta [[1830]] el xeneral Carreño participó na guerra d'independencia, en grandes batallas, xunto con xenerales como José Antonio Páez, Santiago Mariño, Simón Bolívar y otros. Dempués de que terminase la guerra, el xeneral Carreño algamó grandes terrenos en toa Venezuela pola so actuación na Guerra d'Independencia. En [[1835]] el xeneral Carreño formó parte del gabinete del doctor José María Vargas, fasta dellos díes dempués pol Derrocamientu de Vargas. |
|||
Lluéu del fracasu del Xeneral Santiago Mariño y la so Revolución de les Reformes, el 27 de xunetu de 1835, el Conseyu de Gobiernu, designó como encargáu del poder executivu, lideráu por Páez, al vicepresidente José María Carreño, José María Vargas retomaría'l poder el 20 d'agostu d'esi mesmu añu. |
|||
Dempués de que José María Vargas renunciare a la Presidencia de Venezuela, de conformidá colo establecíu pola Constitución de 1830, a Vargas reemplazólu José María Carreño nel exerciciu de las sos funciones como Vicepresidente de la República, quien xuramentó'l 20 de xineru de 1837 a la edá de 45 años |
|||
El Congreso instalóse'l 26 de xineru de [[1837]], y unu de los primeros actos foi prauticar l'escrutinio de los votos del Colexu Electoral pa elexir al Vicepresidente de la República. La cuasi totalidá de los votos favorecieron al candidatu de José Antonio Páez, el Xeneral Carlos Soublette, quien pal momentu encontrábase n'[[Europa]] como Ministru Plenipotenciariu, negociando el Tratáu d'Independencia de Venezuela, Paz y Amistá con [[España]]. |
|||
Revisión a fecha de 06:07 8 may 2015
 | Esti artículu necesita wikificase. |
José María Carreño Blanco (Cúa, anguaño Estáu Miranda, 19 de marzu de 1792 — Caracas, 18 de mayu de 1849) foi un políticu de la naciente República de Venezuela, vicepresidente del gobiernu de José María Vargas y Presidente provisional en dos ocasiones. Importante personaxe na hestoria de Venezuela, José María Carreño foi quien prestó-y la so camisa a Simón Bolívar momentos dempués de la so muerte, yá qu'ésti nun tenía camisa pa ser sepultáu.
Biografía
Nacíu en Cúa, población situada no que güei ye l'Estáu Miranda, el 19 de marzu de 1792. Mientres 1815 fasta 1830 el xeneral Carreño participó na guerra d'independencia, en grandes batallas, xunto con xenerales como José Antonio Páez, Santiago Mariño, Simón Bolívar y otros. Dempués de que terminase la guerra, el xeneral Carreño algamó grandes terrenos en toa Venezuela pola so actuación na Guerra d'Independencia. En 1835 el xeneral Carreño formó parte del gabinete del doctor José María Vargas, fasta dellos díes dempués pol Derrocamientu de Vargas. Lluéu del fracasu del Xeneral Santiago Mariño y la so Revolución de les Reformes, el 27 de xunetu de 1835, el Conseyu de Gobiernu, designó como encargáu del poder executivu, lideráu por Páez, al vicepresidente José María Carreño, José María Vargas retomaría'l poder el 20 d'agostu d'esi mesmu añu. Dempués de que José María Vargas renunciare a la Presidencia de Venezuela, de conformidá colo establecíu pola Constitución de 1830, a Vargas reemplazólu José María Carreño nel exerciciu de las sos funciones como Vicepresidente de la República, quien xuramentó'l 20 de xineru de 1837 a la edá de 45 años El Congreso instalóse'l 26 de xineru de 1837, y unu de los primeros actos foi prauticar l'escrutinio de los votos del Colexu Electoral pa elexir al Vicepresidente de la República. La cuasi totalidá de los votos favorecieron al candidatu de José Antonio Páez, el Xeneral Carlos Soublette, quien pal momentu encontrábase n'Europa como Ministru Plenipotenciariu, negociando el Tratáu d'Independencia de Venezuela, Paz y Amistá con España.