Diferencies ente revisiones de «Victor Hugo»

← Edición más antigua Edición más nueva →

Contenido eliminado Contenido añadido

En renglón

Revisión a fecha de 19:48 26 xnt 2013

Victor-Marie Hugo (Besanzón, Francia, 26 de febreru de 1802 – París, 22 de mayu de 1885) foi un poeta, dramaturgu y novelista, consideráu por munchos el más importante de los escritores románticos en francés.

La so obra ye mui variada: noveles, poesía, obres de teatru en versu y en prosa, discursos políticos n'Asamblea Nacional, y una abundante correspondencia. El conxuntu de lo que se conservó de los sos escritos (delles cartes personales foron destruyíes voluntariamente polos sos executores testamentarios Paul Meurice y Auguste Vacquerie) foi publicao na editorial de Jean-Jacques Pauvert y cuenta con cuasi cuarenta millones de carauteres. Foi un escritor prolíficu que s'autoimponía escribir, llevantándose a les 3 de la nueche en branu pa escribir y a les 5 n'iviernu, fasta'l mediudía, delles vegaes fasta de pie.

Elementu clave de la historia de la lliteratura del so país y de la del s.XIX, ye autor d'una obra enormemente variada.^[1]^[2] Foi a la vez poeta llíricu con obres como Odes et Ballades (1826), Les Feuilles d'automne (1832) o Les Contemplations (1856), poeta comprometíu escontra Napoleón III en Les Châtiments (1853) y poeta épicu en La Légende des siècles (1859 y 1877).

En materia de noveles escribió más de 18.000 páxines.

Notes

↑ www.operavenir.com/cours/docs/Hugo.doc.
↑ [pdf]Une vie d’exception, páxina 4 de www.besancon.fr. Consultao'l 29 d'abril de 2010.

Enllaces esternos

Obres de Victor Hugo disponibles nel Proyeutu Gutemberg
Obras de Victor Hugo: testu, concordancies y llista de frecuencia
Victor Hugo en Lecturalia
(francés) Obres de Victor Hugo n'Audiocité.

[1] www.operavenir.com/cours/docs/Hugo.doc.

[2] [pdf]Une vie d’exception, páxina 4 de www.besancon.fr. Consultao'l 29 d'abril de 2010.

[1]

[2]

@@ Llinia 4: / Llinia 4: @@
 La so obra ye mui variada: [[novela|noveles]], [[poesía]], obres de [[teatru]] en [[versu]] y en [[prosa]], discursos [[Política|políticos]] n'[[Asamblea Nacional de Francia|Asamblea Nacional]], y una abundante [[carta|correspondencia]]. El conxuntu de lo que se conservó de los sos escritos (delles cartes personales foron destruyíes voluntariamente polos sos executores testamentarios Paul Meurice y Auguste Vacquerie) foi publicao na editorial de Jean-Jacques Pauvert y cuenta con cuasi cuarenta millones de carauteres. Foi un escritor prolíficu que s'autoimponía escribir, llevantándose a les 3 de la nueche en branu pa escribir y a les 5 n'iviernu, fasta'l mediudía, delles vegaes fasta de pie.
-Elementu clave de la historia de la lliteratura del so país y de la del [[Sieglu XIX|S.XIX]], ye autor d'una obra enormemente variada.<ref>www.operavenir.com/cours/docs/Hugo.doc.</ref><ref><small>[pdf]</small>[http://www.besancon.fr/gallery_files/site_1/346/353/786/brochure_victor_hugo.pdf Une vie d’exception, páxina 4] de www.besancon.fr. Consultao'l 29 d'abril de 2010.</ref> Foi a la vez [[poesía llírica|poeta llíricu]] con obres como ''[[Odes et Ballades]]'' ([[1826]]), ''[[Les Feuilles d'automne]]'' ([[1832]]) o ''[[Les Contemplations]]'' ([[1856]]), [[poesía comprometida|poeta comprometíu]] escontra [[Napoleón III]] en ''[[Les Châtiments]]'' ([[1853]]) y [[épica|poeta épicu]] en ''[[La Légende des siècles]]'' ([[1859]] y [[1877]]).
+Elementu clave de la historia de la lliteratura del so país y de la del [[Sieglu XIX|s.XIX]], ye autor d'una obra enormemente variada.<ref>www.operavenir.com/cours/docs/Hugo.doc.</ref><ref><small>[pdf]</small>[http://www.besancon.fr/gallery_files/site_1/346/353/786/brochure_victor_hugo.pdf Une vie d’exception, páxina 4] de www.besancon.fr. Consultao'l 29 d'abril de 2010.</ref> Foi a la vez [[poesía llírica|poeta llíricu]] con obres como ''[[Odes et Ballades]]'' ([[1826]]), ''[[Les Feuilles d'automne]]'' ([[1832]]) o ''[[Les Contemplations]]'' ([[1856]]), [[poesía comprometida|poeta comprometíu]] escontra [[Napoleón III]] en ''[[Les Châtiments]]'' ([[1853]]) y [[épica|poeta épicu]] en ''[[La Légende des siècles]]'' ([[1859]] y [[1877]]).
 En materia de noveles escribió más de 18.000 páxines.