Diferencies ente revisiones de «Ponferrada»
mSin resumen de edición |
|||
| Llinia 32: | Llinia 32: | ||
[[Archivu:Ilesia-StuAndres-Ponferrada.JPG|thumb|right|200 px|Ilesia de Santu Andrés.]]'''Ponferrada''' tien el so aniciu na [[Edá Media]] apruciendo como asitiamientu nel [[El Camín de Santiagu|Camín de Santiagu]]. |
[[Archivu:Ilesia-StuAndres-Ponferrada.JPG|thumb|right|200 px|Ilesia de Santu Andrés.]]'''Ponferrada''' tien el so aniciu na [[Edá Media]] apruciendo como asitiamientu nel [[El Camín de Santiagu|Camín de Santiagu]]. |
||
Nel fin del [[sieglu XI]], l'obispu Osmundu, ordena l'aniciu d'una ponte sobre'l [[ríu Sil]] pa facilitar el pasu a los pelegrinos pa contra [[Santiago de Compostela]]. Ye la '''Pons de Ferrata''' (ponte de fierro) que dará nome a un primitivu asitiamientu ''Puebla de San Pedru'' llamáu asina pola ilesia románica fecha nel [[sieglu XII]] a la salida de la ponte. Esti barriu ta amecíu al pequeñu pobláu que'l Rei de Llión, [[Fernando II]], anicia na otra ribera sobre un cuetu al que |
Nel fin del [[sieglu XI]], l'obispu Osmundu, ordena l'aniciu d'una ponte sobre'l [[ríu Sil]] pa facilitar el pasu a los pelegrinos pa contra [[Santiago de Compostela]]. Ye la '''Pons de Ferrata''' (ponte de fierro) que dará nome a un primitivu asitiamientu ''Puebla de San Pedru'' llamáu asina pola ilesia románica fecha nel [[sieglu XII]] a la salida de la ponte. Esti barriu ta amecíu al pequeñu pobláu que'l Rei de Llión, [[Fernando II]], anicia na otra ribera sobre un cuetu al que lu arrodia una cerca. Esti recintu medrará nos sieglos sigientes como fortaleza de los Templarios y como residencia de señores feudales, siendo'l barriu que se postia como ''Villa de Ponsferrata''. |
||
Sobro l'añu [[1178]], por concesión de los Reis de Llión, los Templarios allúguense a lo llargo'l Camín de Santiagu, teniendo anuncies de la so presencia pocos años dempués. |
Sobro l'añu [[1178]], por concesión de los Reis de Llión, los Templarios allúguense a lo llargo'l Camín de Santiagu, teniendo anuncies de la so presencia pocos años dempués. |
||
Revisión a fecha de 19:29 17 xun 2013
Ponferrada ta allugada na comarca d'El Bierzu, a 544 m d'altitú y cuenta con una población de 67.969 habitantes (INE, 2008).
Cruzen la ciudá los ríos Sil y Bueza, siendo esti'l que desemboca nel Sil na parte baxera del Monte Payariel.
Hestoria
Ponferrada tien el so aniciu na Edá Media apruciendo como asitiamientu nel Camín de Santiagu.
Nel fin del sieglu XI, l'obispu Osmundu, ordena l'aniciu d'una ponte sobre'l ríu Sil pa facilitar el pasu a los pelegrinos pa contra Santiago de Compostela. Ye la Pons de Ferrata (ponte de fierro) que dará nome a un primitivu asitiamientu Puebla de San Pedru llamáu asina pola ilesia románica fecha nel sieglu XII a la salida de la ponte. Esti barriu ta amecíu al pequeñu pobláu que'l Rei de Llión, Fernando II, anicia na otra ribera sobre un cuetu al que lu arrodia una cerca. Esti recintu medrará nos sieglos sigientes como fortaleza de los Templarios y como residencia de señores feudales, siendo'l barriu que se postia como Villa de Ponsferrata.
Sobro l'añu 1178, por concesión de los Reis de Llión, los Templarios allúguense a lo llargo'l Camín de Santiagu, teniendo anuncies de la so presencia pocos años dempués.
El rei Alfonsu IX apurre Ponferrada a los Templarios col envís de protexer a los pelegrinos.
La tradición diz que foi un caballeru templariu'l qu'atopó la imaxe de la Virxe de la Encina, patrona de la comarca d'El Bierzu, allá pol añu 1200, nel güecu del tueru d'una xardonal. Sicasí, polos datos que se tienen güei, sábese que lo qu'anguaño ye la Virxe de la Encina, antañu foi una xana o mora, una deidá de los ástures que poblaron estes tierres. Cola cristianización, la Ilesia tornó esta xana en Virxe.
Col desaniciu de la orde del Temple, el castiellu pasa pola tenencia d'estremaes families: Castros y Ossorios, principalmente'l Conde de Lemos, Pedro Álvarez Ossorio.
Ponferrada desenvuélvese como ciudá ente los sieglos XVI y XVIII, época na que se construyen los edificios más singulares. Nel entamu del sieglu XX, l'afayamientu de riqueces minerales, como'l fierro y el carbón, amás del allugamientu del primer grupu d'Endesa en 1949, camuden el rumbu agrícola de la ciudá por una rápida industrialización de la zona, que conviertela na capital comarcal.
Monumentos y llugares d'interés
Castiellu de Ponferrada
El Castiellu templariu de Ponferrada asítiase sobre un cuetu, na amecedura de los ríos Bueza y Sil. Allúgase no que, seique n'orixe, foi un castru celta, nuna posición asemeyada a la de otros d'El Bierzu. Darréu camiéntase que foi un emplazamientu romanu y visigodu.
Hacia 1178 Fernandu II permite que los templarios afiten una encomienda na actual Ponferrada. En 1180 el Rei da fueru pa la repoblación de la villa que xurdiera un sieglu enantes, documentándose la primer fortificación en 1187. La fortaleza reconstruyóse en bien d'ocasiones a lo llargo de les Edaes Media y Moderna.
Anguaño, tola zona palaciega y ciertes torres del so recintu del sieglu XV fueron remocicaes al envís d'instalar un centru cultural.
Otros monumentos
Rescamplen la Ilesia Mozárabe de Santu Tomás de las Ollas, l'edificiu del Ayuntamientu, del sieglu XVII; la Torre'l Reló y la Basílica de la Encina.
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lleón.- (castellán) Ayuntamientu de Ponferrada
- (castellán) Ponferrada Virtual
