Diferencies ente revisiones de «José Antonio Primo de Rivera»
m Robó: Añadiendo tr:José Antonio Primo de Rivera |
m r2.7.2) (Robó: Añadiendo ar:خوسي أنطونيو بريمو دي ريفيرا |
||
| Llinia 29: | Llinia 29: | ||
[[Categoría:Nacionalismu español]] |
[[Categoría:Nacionalismu español]] |
||
[[ar:خوسي أنطونيو بريمو دي ريفيرا]] |
|||
[[bg:Хосе Антонио Примо де Ривера]] |
[[bg:Хосе Антонио Примо де Ривера]] |
||
[[ca:José Antonio Primo de Rivera]] |
[[ca:José Antonio Primo de Rivera]] |
||
Revisión a fecha de 03:53 6 mar 2013
José Antonio Primo de Rivera y Sáenz de Heredia (Madrid, 24 d'abril de 1903 - Alicante, 20 de payares de 1936). Políticu español, fundador xunta Julio Ruíz de Alda y Alfonso García Valdecasas de Falange Española, un partíu político d'inspiración nacional-sindicalista del que se aprovechó la dictadura del xeneral Franco.
Biografía
Fiu primoxénitu del xeneral Miguel Primo de Rivera, de quien heredó el títulu de Marqués d'Estella, estudió na Facultá de Derechu de Madrid y en 1930 participó nel proyectu políticu de la Unión Monárquica Nacional. El 2 de mayu d'esi añu aceptó'l cargu de vicesecretariu xeneral del partíu, col propósitu de vindicar la memoria de so pá, atacada tanto a la cayía de la so dictadura, al final de la Monarquía d'Alfonso XIII, como mientres la Segunda República (1931).
José Antonio Primo de Rivera fracasó nel so intento de obtener un escañu de diputáu por Madrid nes eleiciones de 1931, siendo derrotáu por Bartolomé Cossío. Foi deteníu en 1932 baxo la sospecha de collaborar cola sublevación organizada pol xeneral Sanjurjo (la sanjurjada"), fecho qu'él siempres ñegó, saliendo finalmente de la cárcele ensin cargos.
En 1933, na plenitu de la medra de los movimientos facista n'Italia y nazi n'Alemaña espublicó un artículu tituláu "Orientaciones hacia un nuevo estado" nel únicu númberu del periódicu "El Fascio". Nesti artículu preconizaba un estáu social nel que las luchas partidistes nun esistieren.
Creó xunta a Julio Ruiz de Alda el Movimiento Español Sindicalista, embrión de la futura Falange Española, movimientu políticu con inspiración nel sindicalismu revolucionariu con un matiz católicu ya influencies de dalgunos pensadores como Ortega y Gasset. Los dos pilares de Falange Española yera la consideración del home como suxetu espiritual y d'España como una unidá de destín no universal. Falange Española foi fundada nel Teatru de la Comedia de Madrid el 29 d'ochobre de 1933. Nel actu José Antonio llexitimó la violencia na defensa de los sos valores al traviés de "la dialéctica de los puños y les pistoles".
Nes eleiciones de payares de 1933 obtuvo'l so escañu nes Cortes, integráu nuna coalición conservadora monárquica, pola circunscripción de Cádiz.
En 1934 fusionó Falange Española con otru grupu d'ideoloxía asemeyada, pero con ciertes diferencies, les Juntas de Ofensiva Nacional-Sindicalista d'Onésimo Redondo y Ramiro Ledesma Ramos, dando llugar a FE de las JONS.
En las eleiciones de 1936, la izquierda y la derecha acudieron en bloques a les eleiciones. La Falange nun s'alió con nengún de los por entender Primo de Rivera que la ideoloxía Nacional-sindicalista defendida pol so partíu nun s'alcontraba representada ni poles izquierdes nin poles dereches. Tampoco recibió oferta denguna.
Taba na cárcele d'Alicante el 5 de xunu de 1936, onde seguía deteníu cuando'l 18 de xunetu produzse'l güelpe d'estáu militar encabezado por Mola y Franco, col que dio comienzu la Guerra Civil (1936-39).
El 17 de payares de 1936 ye xulgáu por rebelión militar, condergáu a muerte por un tribunal popular y el 20 de payares ye fusiláu enantes de que'l gobiernu diera'l so "enteráu".