Menelik II

Ménélik II

Menelik II foi emperador d'Etiopía (nomada n'aquel entós Abisinia). Ñacíu n'Ankober, na actual Etiopía en 1844 y muertu n'Addis Abeba, ciudá fundada por él mesmu, en 1913. Foi negus de Soa, na Etiopía central, y emperador d'Etiopía dende 1889 a 1909. Menelik II tresformó'l país a magar d'una riestra d'estaos semiindependientes nuna nación xunía.

Yera herederu al tronu de Soa tres la muerte del so pá, el príncipe Hailu Malkot, en 1855, pero foi lleváu a la corte del emperador Teodoru II d'Abisinia, el mesmu que venciera al so pá, y que-y daría a una de les sos fíes por muyer. Conquista Soa y se proclama rei d'esti tarritoriu, al cualu medra anexonando otros, como los del pueblu galla.

Posteriormente defendió l'autonomía de Soa xuntu al emperador Xuan IV d'Abisinia, a quien socedió en 1889 tres munchos intentos gracies a l'aida d'Italia. Esi mesmu añu anexonó los reinos septentrionales de Tigré y Amhara y robló con Italia'l polémicu tratáu d'Uccialli, cuya torna al italianu incluyía una cláusula pola qu'aceutaba'l protectoráu italianu, lo cualo Menelik II nun sabía.

En cuantes supo de los términos n'italianu del alcuerdu, refugólu, lo cualo nun sentó demasiao bien a los italianos, que dalgún tiempu más sero, en 1894, invadieron Abisinia provocando la primera guerra ente dambes naciones (Guerra Italo-Abisinia). Los italianos camentaben algamar una fácil victoria, como en cualisquier otru país africanu, pero foron vencíos na batalla d'Adua en 1896 y nesi mesmu añu Etiopía proclamóse vencedora. Robló entós un nueu tratáu con Italia, nel cuálu Etiopía ganaba la so reconocencia comu país dixebráu ya Italia la colonia d'Eritrea. Abisinia consolidó la so independencia en 1906, añu nel qu'obtuvo la primer reconocencia internacional.

En 1886 fundó Addis Abeba, y aplicó una política de modernización militar, económica y cultural que permitió afitar les bases d'un estáu modernu. Nesti procesu cabe destacar el so intentu d'abolir el comerciu d'esclavos, el recorte de poder y privilexos de la nobleza feudal del país y l'apertura del comerciu con Xibuti, colonia francesa, gracies al permisu qu'otorgó a los franceses pa construyir un fierrucarril. A magar de 1903, cuándu sofrió un ataque d'apoplexía, la so salú encomenzó a deteriorase y, dos años más sero, nomó socesor al so fíu Liy Yassu, dexando de ser emperador en 1909. Morrió en 1913 na so capital, Addis Abeba.

Predecesor: Yohannes IV (Xuan IV d'Etiopía)

Emperador d'Etiopía 1889-1913

Socesor: Iyasu V