Diferencies ente revisiones de «El Príncipe»
Páxina nueva: {{otrosusos}} thumbnail|Nicolás Maquiavelo '''''El Príncipe''''' (nel orixinal en italianu: ''I... |
Sin resumen de edición |
||
Llinia 1: | Llinia 1: | ||
{{otrosusos}} |
{{otrosusos|Príncipe (dixebra)}} |
||
[[Archivu:Santi di Tito - Niccolo Machiavelli's portrait.jpg|thumbnail|Nicolás Maquiavelo]] |
[[Archivu:Santi di Tito - Niccolo Machiavelli's portrait.jpg|thumbnail|Nicolás Maquiavelo]] |
||
'''''El Príncipe''''' (nel orixinal en [[Idioma italianu|italianu]]: ''Il Principe'') ye un tratáu de doctrina política escritu por [[Nicolás Maquiavelo]] en [[1513]] mientres s'atopaba confináu en [[San Casciano]] pola acusación de conspirar en contra de los [[Médici]]. Foi dedicáu a [[Lorenzo II de Médici]], duque de [[Urbino]], en respuesta a dicha acusación, a manera de regalu. |
'''''El Príncipe''''' (nel orixinal en [[Idioma italianu|italianu]]: ''Il Principe'') ye un tratáu de doctrina política escritu por [[Nicolás Maquiavelo]] en [[1513]] mientres s'atopaba confináu en [[San Casciano]] pola acusación de conspirar en contra de los [[Médici]]. Foi dedicáu a [[Lorenzo II de Médici]], duque de [[Urbino]], en respuesta a dicha acusación, a manera de regalu. |
Revisión a fecha de 19:40 2 may 2012
El Príncipe (nel orixinal en italianu: Il Principe) ye un tratáu de doctrina política escritu por Nicolás Maquiavelo en 1513 mientres s'atopaba confináu en San Casciano pola acusación de conspirar en contra de los Médici. Foi dedicáu a Lorenzo II de Médici, duque de Urbino, en respuesta a dicha acusación, a manera de regalu. [1] Trátase ensin dulda de la so obra con más sonadía, aquella pola cual nació'l sustantivu "maquiavelismu" y l'axetivu maquiavélicu". A pesar del usu despreciatible que se-y confier al términu, "maquiavélicu" nun ye otra cosa sinón una obra dotada d'una gran conocencia de la psique humana, un enorme sentíu común y enforma pragmatismu. Tanto ye asina, que munchos homes de negocios y políticos han extrapolado dalgunes de les sos idees.
Esti llibru na actualidá tien total vixencia, siempres entendiendo y afaciendo los conceutos a los nuevos tiempos (por casu, nun vas esaniciar a un fíu d'un principe rival, pero si puedes apostrar del cargu a'l siguidores de los tos adversarios políticos...)
Referencies
- ↑ Maquiavelo, Nicolás: El príncipe. Santiago de Chile, Editorial Ercilla, 1988.