Gan Ying

Gan Ying (chinu:甘英; Wade-Giles:Kan Ying), fou un militar y embaxador chinu unviáu en misión pa Roma nel añu 97 d.C., pol xeneral chinu Ban Chao. Formaba parte de la expedición de Ban Chao de 70.000 presonas, las cualas viaxorun ta la llende occidental de Partia.

Malque Gan Ying probablemente enxamás algamóu Roma, ye, a lu menos nos archivos histórico, l'únicu chinu que chegóu ta'l lluenxanu occidente na Antigüedá.

Siguiendo a Hou Hanshu, l'hestoriador chinu de la cabera dinastía Han (25-220 d.C.):

"Nel novenu añu (97d.C.), Ban Chao despachóu al sou ayudante Gan Ying pa que fuera pol camín de la Mar Occidental y más enllá. Nas xeneraciones enanteriores naide enxamás nun algamara estos sitios, nin el Shan Hai Jing daba detalles d'eillos. Él fixo un informe de las costumes y topografía de toos estos países." (Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

N'outra parte Hou Hanshu, tamién afirma: "Nel novenu añu de Yongyuan (97 d.C.), Ban Chao despachóu al sou ayudante Gan Ying pa Daqin, pa qu’atrevesara Tiaozhi y algamara las veras de la Gran Mar (Golfu Pérsicu, na llende occidental de Anxi (Partia)," (Hou Hanshu, 88).

Gan Ying dexóu un relatu sobre Roma (Daqin en chinu), el cualu pudo facese con fontes nun direutas. Alluga la ciudá pal oeste de la mar: "El sou territoriu cubre varias miles de li (un li ye más ou menos mediu kilómetru), tien cerca de 400 ciudaes amuriadas. Varias decenas de pequeños países tánla suxetos. Las murias esternas de las ciudaes tan feitas de piedras. Desendolcorun paradas de postas… Hai pinos y cipreses." (Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Tamién describe la monarquía adoutiva de Nerva, y l'apariencia física de los romanos y los sous productos:

"Comu'l rei nun ye una figura permanente sinon escoyida comu l'home más respetáu… La xente nesti país ye alta y de facciones regulares. Eillos aseméyanse a los chinos, y estu ye'l motivu pol cualu ye nomada Da Qin (La Gran Qin)… La tierra produz abondancia d'ouru, plata y xoyas preciosas, incluyendu una xoya que relluma pola nueite.. eillos bordan texíos con filos d'ouru formando tapices y damascos de muitos colores, y facen roupas douradas y una roupa llavada nel fueu (asbestu)." (Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Finalmente, Gan Ying determina Roma, correutamente, comu'l puntu d'orixen nel estremu occidental de la Ruta de la Seda: "Ye dende esti país u provienen deillos maraviosos y preciosos oxetos de paises estranxeiros." (Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Referencias

• "The Roman Empire in Chinese sources", Leslie and Gardiner, Rome, Bardi, 1996
• "The Silk Road", Frances Wood, University of California Press, ISBN 0520243404