Diferencies ente revisiones de «Sustantivu»
mSin resumen de edición |
m robot Añadido: an:Sustantibo; cambios triviales |
||
| Llinia 1: | Llinia 1: | ||
Un '''sustantivu''' ye una [[pallabra]] |
Un '''sustantivu''' ye una [[pallabra]] capaz de funcionar, ensin nenguna ayuda, como suxetu d'una oración gramatical. |
||
El sustantivu o nome ye una categoría sintáctica que ye a exercer funciones propies como la de nucleu nominal, suxetu, complementu direutu y, capacitáu pola preposición correspondiente, complementu indireutu, complementu circunstancial y suplementu. Exemplos: ''el bon '''llibru''' vieyu, el '''páxaru''' esnala, come '''mazanes''', mercó-y carambelos al '''neñu''', entrugólo con '''duldes''', falaben de '''llaceries'''''. |
El sustantivu o nome ye una categoría sintáctica que ye a exercer funciones propies como la de nucleu nominal, suxetu, complementu direutu y, capacitáu pola preposición correspondiente, complementu indireutu, complementu circunstancial y suplementu. Exemplos: ''el bon '''llibru''' vieyu, el '''páxaru''' esnala, come '''mazanes''', mercó-y carambelos al '''neñu''', entrugólo con '''duldes''', falaben de '''llaceries'''''. |
||
| Llinia 18: | Llinia 18: | ||
[[Categoría:Llingüística]] |
[[Categoría:Llingüística]] |
||
[[af:Selfstandige naamwoord]] |
[[af:Selfstandige naamwoord]] |
||
[[als:Substantiv]] |
[[als:Substantiv]] |
||
[[an:Sustantibo]] |
|||
[[ar:اسم]] |
[[ar:اسم]] |
||
[[az:İsim]] |
[[az:İsim]] |
||
Revisión a fecha de 21:44 11 set 2009
Un sustantivu ye una pallabra capaz de funcionar, ensin nenguna ayuda, como suxetu d'una oración gramatical.
El sustantivu o nome ye una categoría sintáctica que ye a exercer funciones propies como la de nucleu nominal, suxetu, complementu direutu y, capacitáu pola preposición correspondiente, complementu indireutu, complementu circunstancial y suplementu. Exemplos: el bon llibru vieyu, el páxaru esnala, come mazanes, mercó-y carambelos al neñu, entrugólo con duldes, falaben de llaceries.
El sustantivu consta de dos partes bien definíes: el lexema o raíz, qu'aporta'l significáu básicu; y los morfemes, qu'aporten significaos secundarios y sirven d'enllaz con otros elementos de la oración. Asina: páxar-u, rapaz-a, llob-os, pit-es.
El lexema o raíz ye la base del sustantivu; el so conteníu siempre fai referencia a entidaes de la realidá, seyan concretes o astrautes, coses o persones, individuales o coleutives, etc.
Los morfemes nominales son:
-El xéneru, que s'asocia a estremaos significaos (sexu, tamañu...) o a nengún; dixebra los sustantivos en masculinos o femeninos.
-El númberu, qu'opón una clas d'individuos o ún en particular (singular) a un númberu indefiníu d'unidaes (plural).
-L'articulu, que ye un identificador qu'actualiza una parte de la realidá que'l sustantivu clasifica. L'artículu opónse a la so ausencia: xente / la xente, ropa de neña / ropa de la neña.
Dientro'l grupu sintagamaticu nominal, el nome pue dir acompañáu de subordinaos axetivos o axetivaos: el páxaru mariellu, el páxaru de plumes blanques, esti páxaru.