Diferencies ente revisiones de «Sustantivu»
Sin resumen de edición |
mSin resumen de edición |
||
| Llinia 1: | Llinia 1: | ||
| ⚫ | |||
== Definición == |
|||
| ⚫ | El sustantivu o nome ye una categoría sintáctica que ye a exercer funciones propies como la de nucleu nominal, suxetu, complementu direutu y, capacitáu pola preposición correspondiente, complementu indireutu, complementu circunstancial y suplementu. Exemplos: ''el bon '''llibru''' vieyu, el '''páxaru''' esnala, come '''mazanes''', mercó-y carambelos al '''neñu''', entrugólo con '''duldes''', falaben de '''llaceries'''''. |
||
| ⚫ | |||
== El sustantivu == |
|||
| ⚫ | El |
||
El sustantivu consta de dos partes bien definíes: el lexema o raíz, qu'aporta'l significáu básicu; y los morfemes, qu'aporten significaos secundarios y sirven d'enllaz con otros elementos de la oración. Asina: ''páxar-u, rapaz-a, llob-os, pit-es''. |
El sustantivu consta de dos partes bien definíes: el lexema o raíz, qu'aporta'l significáu básicu; y los morfemes, qu'aporten significaos secundarios y sirven d'enllaz con otros elementos de la oración. Asina: ''páxar-u, rapaz-a, llob-os, pit-es''. |
||
| Llinia 23: | Llinia 17: | ||
Dientro'l grupu sintagamaticu nominal, el nome pue dir acompañáu de subordinaos axetivos o axetivaos: ''el páxaru mariellu, el páxaru de plumes blanques, esti páxaru''. |
Dientro'l grupu sintagamaticu nominal, el nome pue dir acompañáu de subordinaos axetivos o axetivaos: ''el páxaru mariellu, el páxaru de plumes blanques, esti páxaru''. |
||
[[Categoría:Llingüística]] |
|||
[[af:Selfstandige naamwoord]] |
|||
[[als:Substantiv]] |
|||
[[ar:اسم]] |
|||
[[az:İsim]] |
|||
--[[Especial:Contributions/79.156.117.105|79.156.117.105]] 18:00, 2 setiembre 2009 (UTC) Fonsu Monber |
|||
[[bat-smg:Daiktavardis]] |
|||
[[bg:Съществително име]] |
|||
[[br:Anv-kadarn]] |
|||
[[bs:Imenice]] |
|||
[[ca:Substantiu]] |
|||
[[cs:Podstatné jméno]] |
|||
[[cv:Япала ячĕ]] |
|||
[[cy:Enw]] |
|||
[[da:Navneord]] |
|||
[[de:Substantiv]] |
|||
[[el:Ουσιαστικό]] |
|||
[[en:Noun]] |
|||
[[eo:Substantivo]] |
|||
[[es:Sustantivo]] |
|||
[[fa:اسم (دستور زبان)]] |
|||
[[fi:Substantiivi]] |
|||
[[fo:Navnorð]] |
|||
[[fr:Nom]] |
|||
[[fy:Haadwurd]] |
|||
[[gd:Ainmear]] |
|||
[[gl:Substantivo]] |
|||
[[gv:Ennymockle]] |
|||
[[he:שם עצם]] |
|||
[[hr:Imenice]] |
|||
[[hu:Főnév]] |
|||
[[hy:Գոյական անուն]] |
|||
[[id:Nomina]] |
|||
[[is:Nafnorð]] |
|||
[[it:Sostantivo]] |
|||
[[ja:名詞]] |
|||
[[ka:არსებითი სახელი]] |
|||
[[kk:Зат есім]] |
|||
[[ko:명사 (품사)]] |
|||
[[la:Nomen substantivum (grammatica Latina)]] |
|||
[[li:Zelfsjtendig naamwoord]] |
|||
[[lt:Daiktavardis]] |
|||
[[lv:Lietvārds]] |
|||
[[mk:Именка]] |
|||
[[ml:നാമം]] |
|||
[[mn:Нэр үг]] |
|||
[[mr:नाम]] |
|||
[[ms:Kata nama]] |
|||
[[nds:Substantiv]] |
|||
[[nl:Zelfstandig naamwoord]] |
|||
[[nn:Substantiv]] |
|||
[[no:Substantiv]] |
|||
[[os:Номдар]] |
|||
[[pl:Rzeczownik]] |
|||
[[pnt:Ουσιαστικόν]] |
|||
[[pt:Substantivo]] |
|||
[[qu:Sutirimana]] |
|||
[[ro:Substantiv]] |
|||
[[ru:Имя существительное]] |
|||
[[sah:Аат тыл]] |
|||
[[sh:Imenica]] |
|||
[[simple:Noun]] |
|||
[[sk:Podstatné meno]] |
|||
[[sl:Samostalnik]] |
|||
[[sr:Именице]] |
|||
[[ss:Libito]] |
|||
[[sv:Substantiv]] |
|||
[[ta:பெயர்ச்சொல்]] |
|||
[[th:คำนาม]] |
|||
[[tl:Pangngalan]] |
|||
[[tr:İsim]] |
|||
[[uk:Іменник]] |
|||
[[vi:Danh từ]] |
|||
[[vo:Subsat]] |
|||
[[war:Pan-ngaran]] |
|||
[[yi:סובסטאנטיוו]] |
|||
[[zh:名詞]] |
|||
Revisión a fecha de 10:39 3 set 2009
Un sustantivu ye una pallabra capaz de funcionar, ensin nenguna ayuda, como suxetu d'una oración gramatical.
El sustantivu o nome ye una categoría sintáctica que ye a exercer funciones propies como la de nucleu nominal, suxetu, complementu direutu y, capacitáu pola preposición correspondiente, complementu indireutu, complementu circunstancial y suplementu. Exemplos: el bon llibru vieyu, el páxaru esnala, come mazanes, mercó-y carambelos al neñu, entrugólo con duldes, falaben de llaceries.
El sustantivu consta de dos partes bien definíes: el lexema o raíz, qu'aporta'l significáu básicu; y los morfemes, qu'aporten significaos secundarios y sirven d'enllaz con otros elementos de la oración. Asina: páxar-u, rapaz-a, llob-os, pit-es.
El lexema o raíz ye la base del sustantivu; el so conteníu siempre fai referencia a entidaes de la realidá, seyan concretes o astrautes, coses o persones, individuales o coleutives, etc.
Los morfemes nominales son:
-El xéneru, que s'asocia a estremaos significaos (sexu, tamañu...) o a nengún; dixebra los sustantivos en masculinos o femeninos.
-El númberu, qu'opón una clas d'individuos o ún en particular (singular) a un númberu indefiníu d'unidaes (plural).
-L'articulu, que ye un identificador qu'actualiza una parte de la realidá que'l sustantivu clasifica. L'artículu opónse a la so ausencia: xente / la xente, ropa de neña / ropa de la neña.
Dientro'l grupu sintagamaticu nominal, el nome pue dir acompañáu de subordinaos axetivos o axetivaos: el páxaru mariellu, el páxaru de plumes blanques, esti páxaru.