Diferencies ente revisiones de «Erodium cicutarium»

De Wikipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
m +{{control d'autoridaes}}
Iifar (alderique | contribuciones)
better pic
Llinia 13: Llinia 13:
}}
}}
[[Ficheru:Erodium cicutarium MHNT.jpg|thumb|240px|''Erodium cicutarium'']]
[[Ficheru:Erodium cicutarium MHNT.jpg|thumb|240px|''Erodium cicutarium'']]
[[Ficheru:20130429Reiherschnabel Reilingen.jpg|thumb|240px|Detalle de les flores]]
[[Ficheru:Erodium cicutarium flowers - Keila.jpg|thumb|240px|Detalle de les flores]]
[[Ficheru:Erodium cicutarium 3246.JPG|240px|thumb|Fueyes]]
[[Ficheru:Erodium cicutarium 3246.JPG|240px|thumb|Fueyes]]
[[Ficheru:Starr 051005-4718 Erodium cicutarium.jpg|thumb|240px|Roseta basal]]
[[Ficheru:Starr 051005-4718 Erodium cicutarium.jpg|thumb|240px|Roseta basal]]

Revisión a fecha de 18:29 30 may 2021

Alfilerillo
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Geraniales
Familia: Geraniaceae
Xéneru: Erodium
Especie: Erodium cicutarium
(L.) L'Hér. ex Aiton, 1789
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Erodium cicutarium
Detalle de les flores
Fueyes
Roseta basal

Erodium cicutarium ye una planta forraxera que crez en cuasi toles rexones templaes del globu. Llugares desiertos, yerbácees, suelos arenosos, de cutiu xuntu al mar, praos húmedos de monte y cultivos.

Carauterístiques

Yerba velluda de 5-6 dm d'altor , añal, de tarmos estendíos (5-60 cm), de cutiu fedientos. Fueyes pinnaticompuestes, foliolos pinnaos o estremaos. Les flores, hasta 12, n'umbeles, y de color arrosáu, lila o blancu; bráctees amarronaes. Pétalos de 4-11 mm, los 2 superiores de cutiu con una pequeña estensión basal corita; sépalos 5-7 mm. Frutu con picu espiralmente retorcigañáu 1-7 cm. Floria de febreru a ochobre. El frutu formar 5 mericarpos indehiscentes d'ente 5 y 7 mm.

Propiedaes

  • Utilizada contra les hemorraxes uterines
  • Diuréticu
Historia

Nel sieglu XX, Alfonso Herrera Fernández señala: ye diuréticu y utilízase na hidropesía. Maximino Martínez reporta los usos siguientes: alopecia, anxina, diuréticu y pa la estomatitis. Finalmente, la Sociedá Farmacéutica de Méxicu referir pa la alopecia.

Química

De les partes aérees de Y. cicutarium aislláronse los alcaloides cafeína, putrescina y l'alcaloide d'isoquinolína tiramina; los componentes fenílicos ácidu gálico, geranín y pirocatecol, y la cumarina acedu elágico. Na cazumbre del tarmu, amás de putrescina y tiramina alcuéntrase l'alcaloide histamina, y el pirocatecol. Y en los pétalos los flavonoides crisantemín, rutinósido y glucósido de cianidín, y el glucósido y diglucósido de petunidín.[1]

Taxonomía

Erodium cicutarium describióse por (L.) L'Hér. ex Aiton y espublizóse en Hortus Kewensis; or, a catalogue . . . 2: 414. 1789.[2]

Etimoloxía

Erodium: nome xenéricu que remanez del griegu erodios = "una garza" debíu al llargu picu nel frutu.[3]

cicutarium: epítetu llatín que significa "perteneciente a la cicuta".[4]

Sinonimia
  • Erodium arenarium Jordan
  • Erodium chaerophyllum (Cav.) Coss.
  • Erodium glutinosum Dumort.
  • Erodium marcucci Parl.
  • Erodium pimpinellifolium (With.) Sibth.
  • Erodium sabulicola (Lange) Lange
  • Erodium sublyatrum Samp.
  • Erodium viscosum sensu Salzm. ex Delile
  • Geranium cicutarium L.[5]
  • Erodium albidum Picard
  • Erodium allotrichum Steud. ex A.Rich.
  • Erodium alsiniflorum Delile
  • Erodium ambiguum Pomel
  • Erodium atomarium Delile ex Godr.
  • Erodium boraeanum Jord.
  • Erodium carneum Jord.
  • Erodium commixtum Jord. ex F.W.Schultz
  • Erodium danicum K.Larsen
  • Erodium dissectum Rouy
  • Erodium filicinum Pomel
  • Erodium himalayanum Royle
  • Erodium hirsutum Schur
  • Erodium immaculatum (W.D.J.Koch) P.Fourn.
  • Erodium maculatum Salzm. ex C.Presl
  • Erodium melanostigma Mart.
  • Erodium millefolium Willd. ex Kunth
  • Erodium minutiflorum Godr.
  • Erodium moranense Willd. ex Kunth
  • Erodium pallidiflorum Jord.
  • Erodium parviflorum Jord.
  • Erodium petroselinum L'Hér. ex DC.
  • Erodium pilosum Menyh.
  • Erodium praetermissum Jord. ex Boreau
  • Erodium sabulicolum Jord. ex Nyman
  • Erodium subalbidum Jord.
  • Erodium tenuisectum Lange
  • Erodium triviale Jord.
  • Erodium verbenifolium Delile
  • Geranium arenicolum Steud.
  • Geranium chaerophyllum Cav.
  • Geranium pentandrum Gilib.
  • Geranium petroselinum (L'Hér. ex DC.) L'Hér. ex Webb & Berth.
  • Geranium pimpinellifolium Moench
  • Geranium pimpinellifolium With.
  • Myrrhina inodora Rupr.[6]

Nomes comunes

Erodium cicutarium ye conocida como "alfilerillo",[7][8][9] que ye'l nome patrón propuestu por Petetín en 1984,;[10] tamién ye llamáu "alfilerillo común",[7] "alfilerillo fema",[7] "xeraniu montés",[7] "peludilla",,[7][8] "alfilerillos".[9] Otros nomes son : aguya de pastor, aguya de vaqueru, aguya española, aguyes de pastor, aguyes de vaqueru, aguyes españoles, aguyón, alfelitero, anfiler, anfiler de cigüeña, anfileres, anfileres de cigüeña, anfileres de pastor, alfilericos, alfilerillo de pastor, alfileritos, alfilerón, alfilerones, alfileta, acericos, alfinelera, cabeza de páxaru, cigüeña, cigüeñuelo, espetones, fileres, yerba de la coralina, matu d'anfileres, peñe de bruxa, peñe de bruxes, peñe de Venus, perejilón, picocigüeña, picu de cigüeña , picos de cigüeña, reló, relós, relojicos, relojito, relojitos, tenedores, tintones, yerba de la coralina y zapaticos de la Virxe.[11]

Ver tamién

Referencies

  1. En Medicina tradicional mexicana
  2. «Erodium cicutarium». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de marzu de 2014.
  3. En Nomes Botánicos
  4. N'Epítetos Botánicos
  5. Sinónimos en Real Xardín Botánicu
  6. Erodium cicutarium en The Plant List
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Ángel Marzocca. 1997 Vademécum de maleces melecinales de l'Arxentina. Orientación Gráfica Editora, Buenos Aires, Arxentina.
  8. 8,0 8,1 Ángel Marzocca. 1957. Manual de Maleces. Serie nᵘ12 de la Coleición Agropecuaria del INTA. Imprenta y Casa Editora Coni. Buenos Aires, Arxentina. Una edición más recién equí non consultada ye: Ángel Marzocca. 1993. Manual de maleces. Buenos Aires Hemisferiu Sur, Buenos Aires, Arxentina. (citáu na contratapa d'Ángel Marzocca. 1997. Vademécum de maleces melecinales de l'Arxentina.)
  9. 9,0 9,1 Enrique L. Ratera y Miguel O. Ratera. 1980. Plantes de la Flora Arxentina emplegaes en medicina popular. Editorial Hemisferiu Sur S.A., Buenos Aires, Arxentina.
  10. Carlos A. Petetín, 1984. "Patrón pa nomes comunes de les maleces de la República Arxentina". Revista Maleces Volume 12 nᵘ4. ASAM, Buenos Aires, Arxentina. Citada en Marzocca (1997) Vademécum de maleces melecinales de l'Arxentina. y en Aníbal R. Molina (2011, segunda edición) Maleces arxentines.
  11. «Erodium cicutarium». The Euru+Med PlantBase - the information resource for Euru-Mediterranean plant diversity.

Bibliografía

  1. CONABIO. 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Correll, D. S. & M. C. Johnston. 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i–xv, 1–1881. The University of Texas at Dallas, Richardson.
  3. Davidse, G., M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2013. Vitaceae a Geraniaceae. 3(1): ined. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu.
  4. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
  5. Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Flora of China (Checklist & Addendum). Unpaginated. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  6. Foster, R. C. 1958. A catalogue of the ferns and flowering plants of Bolivia. Contr. Gray Herb. 184: 1–223. View in Biodiversity Heritage Library
  7. Gibbs Russell, G. Y., W. G. M. Welman, Y. Retief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. Van Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
  8. Gleason, H. A. 1968. The Choripetalous Dicotyledoneae. vol. 2. 655 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.

Enllaces esternos