Diferencies ente revisiones de «Anarquismu»
m preferencies llingüístiques: "colectivismu" => "coleutivismu" |
Sin resumen de edición |
||
| Llinia 1: | Llinia 1: | ||
{{1000}} |
{{1000}} |
||
[[Archivu:Bakuninfull.jpg|thumb|Mikhaíl Bakunin, consideráu ún de los padres del anarquismu.]] |
[[Archivu:Bakuninfull.jpg|thumb|Mikhaíl Bakunin, consideráu ún de los padres del anarquismu.]] |
||
[[Archivu:Black flag waving transparent.png|thumb|left|180px|La bandera prieta ye ún de los tradicionales [[símbolos anarquistes]]]] |
|||
'''Anarquismu''' o anarquía, yá que nun ye un "ismu". Nun ye un movimientu doctrinariu nin un pensamientu determináu. |
|||
| ⚫ | '''Anarquismu'''<ref>{{DALLA|anarquismu}}</ref> ye una doctrina política qu'establez una serie de fundamentos y aplicaciones práutiques sobro les que s'establez un acuerdu ente individuos que camienten como enemigos de cualquier autoridá y que lluchen, solos o n'andecha, escontra toles sumisiones y violencies polítiques, económiques, intelectuales y morales que d'ella deriven. |
||
L'anarquismu o l'anarquía ye vivir ensin poder, dominación o autoridá. |
|||
"Nun hai, nin puede haber, creu o catecismu llibertarios". |
|||
| ⚫ | |||
Los pensadores clásicos más relevantes son [[Pierre Joseph Proudhon|Proudhon]], [[Bakunin]] y [[Kropotkin]], toos de calter coleutivista. A la fin del [[sieglu XIX]], surdió una variante individualista basada na filosofía de [[Max Stirner]]. Esta nueva corriente marca la diferencia ente l'anarquismu clásico y l'[[anarcoindividualismu]]. |
Los pensadores clásicos más relevantes son [[Pierre Joseph Proudhon|Proudhon]], [[Bakunin]] y [[Kropotkin]], toos de calter coleutivista. A la fin del [[sieglu XIX]], surdió una variante individualista basada na filosofía de [[Max Stirner]]. Esta nueva corriente marca la diferencia ente l'anarquismu clásico y l'[[anarcoindividualismu]]. |
||
| Llinia 20: | Llinia 14: | ||
N'Asturies, na [[Segunda República]], los principales nucleos anarquistes foron [[La Felguera]] y [[Xixón]], organizaos al rodiu de la [[CNT]]. El final de la [[Guerra Civil Española|Guerra Civil]] supunxo pa toles organizaciones obreres un duru golpe del que l'anarquismu asturianu nun foi quien a recuperase. |
N'Asturies, na [[Segunda República]], los principales nucleos anarquistes foron [[La Felguera]] y [[Xixón]], organizaos al rodiu de la [[CNT]]. El final de la [[Guerra Civil Española|Guerra Civil]] supunxo pa toles organizaciones obreres un duru golpe del que l'anarquismu asturianu nun foi quien a recuperase. |
||
== Referencies == |
|||
{{llistaref}} |
|||
[[Categoría:Anarquismu| ]] |
[[Categoría:Anarquismu| ]] |
||
Revisión a fecha de 17:41 1 pay 2020
Anarquismu[1] ye una doctrina política qu'establez una serie de fundamentos y aplicaciones práutiques sobro les que s'establez un acuerdu ente individuos que camienten como enemigos de cualquier autoridá y que lluchen, solos o n'andecha, escontra toles sumisiones y violencies polítiques, económiques, intelectuales y morales que d'ella deriven.
Los pensadores clásicos más relevantes son Proudhon, Bakunin y Kropotkin, toos de calter coleutivista. A la fin del sieglu XIX, surdió una variante individualista basada na filosofía de Max Stirner. Esta nueva corriente marca la diferencia ente l'anarquismu clásico y l'anarcoindividualismu.
Pueden esistir, y esisten, estremaos tipos d'anarquistes, pero toos con un xeitu común que los dixebra de tolos otros tipos humanos. Esto ye'l negazu del principiu d'autoridá na cadarma social y el refugu a toles torgues que deriven de les instituciones basaes nesa norma. Asina, ye anarquista tou aquelli que niega l'autoridá y la combate. (...)
L'autoridá tien trés formes cimeres que xeneren trés tipos de coaición: 1ª la forma política: l'estáu; 2ª la forma económica: el capital; 3ª la forma moral: la relixón."
La educación ye'l pegoyu fundamental de la llucha antiautoritaria. El movimientu anarquista usa la educación pa tratar de facer a la persona llibrepensadora, consciente y crítica que seya quien a construyir la sociedá anarquista. Frutu d'esti trabayu educativu son los numberosos periódicos y llibros editaos poles organizaciones y sindicatos de tendencia anarquista y la creación de los ateneos llibertarios.
N'Asturies, na Segunda República, los principales nucleos anarquistes foron La Felguera y Xixón, organizaos al rodiu de la CNT. El final de la Guerra Civil supunxo pa toles organizaciones obreres un duru golpe del que l'anarquismu asturianu nun foi quien a recuperase.
Referencies
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: anarquismu