Diferencies ente revisiones de «Abrigu de Santo Adriano»
mSin resumen de edición |
|||
| Llinia 4: | Llinia 4: | ||
L''''Abrigu de Santo Adriano''' ye un pequeñu covacho predresu que s'atopa próximu a la llocalidá de [[Tuñón]], nel conceyu de [[Santo Adriano]] ([[Asturies]], [[España]]). |
L''''Abrigu de Santo Adriano''' ye un pequeñu covacho predresu que s'atopa próximu a la llocalidá de [[Tuñón]], nel conceyu de [[Santo Adriano]] ([[Asturies]], [[España]]). |
||
Esti abrigu alluga un importante conxuntu de grabaos del [[Paleolíticu Cimeru]] compuestu por figures zoomorfes (principalmente bisontes, venaes y cabres) qu'en total suman unes 30 figures distribuyíes nes parés este y oeste. Tamién contién dellos signos |
Esti abrigu alluga un importante conxuntu de grabaos del [[Paleolíticu Cimeru]] compuestu por figures zoomorfes (principalmente bisontes, venaes y cabres) qu'en total suman unes 30 figures distribuyíes nes parés este y oeste. Tamién contién dellos signos aspaos |
||
Foi afayáu oficialmente'l 13 de payares de 1994 por J. M. Quintanal Palaciu, anque en recibiendo les indicaciones d'un vecín de la Barzaniella (Paco), en Tuñón, quien |
Foi afayáu oficialmente'l 13 de payares de 1994 por J. M. Quintanal Palaciu, anque en recibiendo les indicaciones d'un vecín de la Barzaniella (Paco), en Tuñón, quien de primeres reparara na esistencia de los grabaos. |
||
Santo Adriano pertenez a un conxuntu de llugares con arte parietal denominaos "santuarios esteriores" pol so allugamientu nos antepares de les cueves o n'abrigos onde llega la lluz solar (Fortea, 1994). Atribúyense cronológicamente al periodu artísticu denomináu "Horizonte II" del Nalón Mediu, que se correspuende colos periodos Gravetiense y entamos del Solutrense (Fortea, 1994). Auqnue otru autores abogen por una mayor antigüedá d'estes manifestaciones llevándoles hasta los entamos del Paleolíticu cimeru, nel periodu Auriñaciense(González Sainz, 2000). Otros xacimientos importantes del Nalón Mediu son les cueves y abrigos de Los Torneiros y La Cueva Pequeña (dambos en Santo Adriano), Esperteyos, Godulfo, Entrefoces y Lluera I ya II. |
Santo Adriano pertenez a un conxuntu de llugares con arte parietal denominaos "santuarios esteriores" pol so allugamientu nos antepares de les cueves o n'abrigos onde llega la lluz solar (Fortea, 1994). Atribúyense cronológicamente al periodu artísticu denomináu "Horizonte II" del Nalón Mediu, que se correspuende colos periodos Gravetiense y entamos del Solutrense (Fortea, 1994). Auqnue otru autores abogen por una mayor antigüedá d'estes manifestaciones llevándoles hasta los entamos del Paleolíticu cimeru, nel periodu Auriñaciense(González Sainz, 2000). Otros xacimientos importantes del Nalón Mediu son les cueves y abrigos de Los Torneiros y La Cueva Pequeña (dambos en Santo Adriano), Esperteyos, Godulfo, Entrefoces y Lluera I ya II. |
||
Revisión a fecha de 23:45 17 may 2020
| Abrigu de Santo Adriano | |
|---|---|
| Llocalización | |
| País |  España |
| Autonomía |  Principáu d'Asturies |
| Provincia | provincia d'Asturies |
| Conceyu |  Santo Adriano |
| Patrimoniu | |
 | |
L'Abrigu de Santo Adriano ye un pequeñu covacho predresu que s'atopa próximu a la llocalidá de Tuñón, nel conceyu de Santo Adriano (Asturies, España).
Esti abrigu alluga un importante conxuntu de grabaos del Paleolíticu Cimeru compuestu por figures zoomorfes (principalmente bisontes, venaes y cabres) qu'en total suman unes 30 figures distribuyíes nes parés este y oeste. Tamién contién dellos signos aspaos
Foi afayáu oficialmente'l 13 de payares de 1994 por J. M. Quintanal Palaciu, anque en recibiendo les indicaciones d'un vecín de la Barzaniella (Paco), en Tuñón, quien de primeres reparara na esistencia de los grabaos.
Santo Adriano pertenez a un conxuntu de llugares con arte parietal denominaos "santuarios esteriores" pol so allugamientu nos antepares de les cueves o n'abrigos onde llega la lluz solar (Fortea, 1994). Atribúyense cronológicamente al periodu artísticu denomináu "Horizonte II" del Nalón Mediu, que se correspuende colos periodos Gravetiense y entamos del Solutrense (Fortea, 1994). Auqnue otru autores abogen por una mayor antigüedá d'estes manifestaciones llevándoles hasta los entamos del Paleolíticu cimeru, nel periodu Auriñaciense(González Sainz, 2000). Otros xacimientos importantes del Nalón Mediu son les cueves y abrigos de Los Torneiros y La Cueva Pequeña (dambos en Santo Adriano), Esperteyos, Godulfo, Entrefoces y Lluera I ya II.
Referencies
GONZÁLEZ SAINZ, C. "Representaciones arcaiques de bisonte na rexón Cantábrica". Revista de Prehistoria y Arqueoloxía, nᵘ 9 (2000), p. 257-277.
FORTEA, J. & QUINTANAL, J. M., Santo Adriano. Escavaciones Arqueolóxiques n'Asturies 1991-94, 3. Uviéu (1995), p. 275-276.
FORTEA, J. "Los santuarios esteriores nel Paleolíticu cantábricu". Complutum nᵘ 5 (1994), p. 203-220.
FORTEA, J. Los grabaos esteriores de Santo Adriano (Tuñón. Sto. Adriano. Asturies). Munibe 57, Tomu III (2005), p. 23-52.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q16482384