Diferencies ente revisiones de «Cuentos de Lleón»

← Edición más antigua Edición más nueva →

Contenido eliminado Contenido añadido

En renglón

Revisión a fecha de 10:11 10 och 2008

Cuentos de Lleón (antoloxía d'escritores lleoneses de güei) ye un enxame de rellatos que marca, quiciabes, el puntu dende'l que s'escomienza a considerare la posibilidá de recuperación y espardimientu de la Llingua Llionesa, yá que de los sous autores muitos yeran nuevos falantes -amás de manera autodidacta- de la variedá rexonal del asturllionés. Espublizóuse pola editorial Alborá de Xixón en 1996, tuvo una tirada de mil exemplares que s'agotóu al poucu del sou asoleyamientu.

La sua importancia nun radica namái nu enanteriore sinon qu'amás yeran variedaes dialeutales toas llionesas dende'l pachuezu (Las tres fichas), al cepedanu (Ríu Gándara), pasando pol central d'Asturies (Camientos Astrautos) ou una primera prueba d'estandarización del llionés (Rellumu de Lluna).

Autores

Eva González:Las tres fichas.
Roberto González-Quevedo: La nueite ensin fin.
Héctor Xil: Güeyos escuros y Un trabachu más, robráu sol nomatu de Lluis Fasgar.
Pedro V. Álvarez Collar: Xicu ya'l caxón de muertu y ¡Salvái'l val.l.e coime!.
Pablo Martínez Muñoz: Ríu Gándara y Nel branu.
Enrique López Moreno: El rellumu de lluna, robráu sol nomatu de Camín García Presa.
Abel Uxeniu Pardo: Nun vos da más y Camientos astrautos.

ISBN 84-8756-12-4

@@ Llinia 1: / Llinia 1: @@
-'''Cuentos de Lleón (antoloxía d'escritores lleoneses de güei)'''  ye un enxeme de relatos que marca, quiciabes, el puntu dende'l que s'escomienza a considerare   la posibilidá de recuperación y espardimientu de la Llingua Llionesa, yá que de los sous autores muitos yeran nuevos falantes -amás de manera autodidacta- de la variedá rexonal del [[asturllionés]]. Espublizóuse pola editorial Alborá de [[Xixón]] en [[1996]], tuvo una tirada de mil exemplares que s'agotóu al poucu del sou asoleyamientu.
+'''Cuentos de Lleón (antoloxía d'escritores lleoneses de güei)'''  ye un enxame de rellatos que marca, quiciabes, el puntu dende'l que s'escomienza a considerare   la posibilidá de recuperación y espardimientu de la Llingua Llionesa, yá que de los sous autores muitos yeran nuevos falantes -amás de manera autodidacta- de la variedá rexonal del [[asturllionés]]. Espublizóuse pola editorial Alborá de [[Xixón]] en [[1996]], tuvo una tirada de mil exemplares que s'agotóu al poucu del sou asoleyamientu.
-La súa importancia nun radica namái nu enanteriore sinon qu'amás yeran variedaes dialeutales toas llionesas dende'l  [[pachuezu]] (Las tres fichas), al [[cepedanu (llionés)|cepedanu]] (Ríu Gándara), pasando pol central d'Asturies (Camientos Astrautos) ou una primera preba d'estandarización del llionés (Rellumu de Lluna).
+La sua importancia nun radica namái nu enanteriore sinon qu'amás yeran variedaes dialeutales toas llionesas dende'l  [[pachuezu]] (Las tres fichas), al [[cepedanu (llionés)|cepedanu]] (Ríu Gándara), pasando pol central d'Asturies (Camientos Astrautos) ou una primera prueba d'estandarización del llionés (Rellumu de Lluna).
 == Autores ==
 * '''[[Eva González]]''':''Las tres fichas''.